Nobody loves me [voltooid ✔️]

~H35~

*1 maand later

"Zo zo daar hebben we de twee biggetjes ook weer" zegt Saar de hoofdpester als Mason en ik naar de kantine lopen. "L-laat o-ons met r-rust" zeg ik angstig en ik loop naar achter tot ik de muur tegen me rug aan voel. "En waarom zou ik dat doen?" Vraagt ze terwijl een van haar meelopers mijn tegen de muur aanduwd en een andere meeloper Mason regen de muur aanduwd waardoor we vallen. "W-we h-hebben niks g-gedaan" zeg ik bang. "Nou in prenciepe zijn jullie te lelijk voor deze wereld dus hebben jullie wel wat gedaan" zegt ze en ze spuugt in onze gezichten. Ik schuif iets meer naar Mason toe maar een van de meelopers pakt mijn arm en trekt me weg bij Mason. "Je moet niet denken dat we je naast hem laten zitten" zegt Saar dan. "Begin maar meiden" zegt ze dan en de meiden beginnen ons te schoppen en te slaan. Als ze tegen mijn hoofd aan wilt trappen houd ik snel mijn armen voor mijn gezicht. "Hé stop daar eens mee!" Hoor ik een paar jongens roepen en de meiden lopen meteen weg waardoor ik meteen naar Mason toe kruip. We geven elkaar een knuffel en huilen uit in elkaars armen, ik kijk op naar de jongens die net het hadden laten stoppen en ik zie dat het laatste jaars zijn. "Bedankt" zeg ik zachtjes. "Geen dank niemand hoort gepest te worden" zegt een van de jongens, de andere jongens van de groep helpen ons omhoog en nog een andere geeft onze tassen die de meiden op de grond hadden gegooid. "Hoe heten jullie?" Vraagt een van de jongens. "Mason" zegt Mason zacht en hij kijkt naar zijn schoenen. "Daisy" zeg ik fluisterend. "Wij zijn Tom, Kay, Jax en Ian" zegt Tom terwijl hij iedereen aanwijst. "Zullen we jullie ziek melden?" Vraagt Jax en Mason en ik schudden ons hoofd. "Maar jullie zijn daarnet aardig toegetakeld" zegt Ian dan. "Hebben we al vaak genoeg meegemaakt" zegt Mason zacht. "Kom jullie horen geen pijn te hebben" zegt Kay. "Nee asjeblieft niet mijn ouders hoeven het niet te weten" zeg ik en er beginnen tranen te stromen. "Oké we doen er nu niks mee, maar alleen als je het vanmiddag je ouders verteld" zegt Tom en ik knik mijn hoofd terwijl ik weet dat ik dat niet ga doen. "Oké wij moeten naar de les, jullie kunnen altijd in de pauze naar ons komen" zegt Kay en Mason en ik knikken. Als de schooldag voorbij is loop ik de school uit en ik zie Harry zijn auto al staan. Als ik bijna het plein af wil lopen stopt Saar mij opeens. "Denk je nou echt dat je zo makkelijk van ons af komt" zegt ze sissend en ik wil verder lopen maar ze pakt de kraag van mijn jas en trekt me terug. "Dat gaat dus mooi niet gebeuren" sist ze in mijn oor en ze laat me los waardoor ik voorover val met mijn gezicht op de harde tegels. Daarna begint ze me weer te slaan en te schoppen. Na een tijdje hoor ik een auto deur dicht gegooid worden. "Hey laat haar los!" Hoor ik Harry schreeuwen. "OMG HARRY STYLES" Gilt Saar en ze geeft me nog een trap. "Ik zei laat haar los" zegt Harry boos en Saar loopt weg naar de fietsenstalling. Harry knielt bij me neer en helpt me overeind. Als ik sta zak ik al gelijk door mijn benen waardoor Harry me stevig vast pakt en me daarna optild en naar loopt met mij in zijn armen.

—————————

Hoi koffie kopjes

Sorry voor geen update vrijdag maar ik was echt helemaal inspiratie loos.

Wat vinden jullie van as it was?

Ik vind het nummer echt geweldig en Ruby op het begin is echt zo schattig.

Vote......

Reageer....

Volg.......

Alvast bedankt!