~H4~

70 2 2
                                    


Als ik weer rustig ben ga ik verder met mijn verhaal. "Ik kwam er alleen voor te staan, ik leerde mezelf aan om een nep glimlach op te zetten en ik kreeg meer stemmen in mijn hoofd, elk begin van het school jaar is het het zelfde ik denk dat ik weer vrienden heb maar dat is dan uiteindelijk niet zo" zeg ik. "Heb je nooit steun van familie gehad?" Vraagt Harry. "Ze weten niet van mijn problemen af net als mijn beste vriendin, maar de enige die me een echte glimlach op mijn gezicht kon toveren waren mijn opa en oma" zeg ik. "Waarom zeg je waren?" Vraagt hij en ik slik mijn tranen weg. "Mijn ene opa en oma heb ik nooit tekent en mijn andere opa is overleden toen ik 9 was en mijn oma is een jaar geleden overleden" zeg ik en begin weer te huilen. "Daisy mag ik je knuffelen?" Vraagt hij onzeker en ik knik en hij trekt me in een knuffel. "Ik heb een belangrijke vraag" zegt hij en ik knik. "Wil je nog bij je ouders wonen?" Vraagt hij en ik schut mijn hooft. "Zou je bij mij willen wonen ik kan je dan helpen" zegt hij en ik knik want ik kan hem nu al vertrouwen. "Kende je mij al of niet?" Vraagt hij en ik knik lachend. "Weet je ook wie Louis Tomlinson is?" Vraagt hij en ik knik weer en dan gaat het fangirl knopje in mijn hoofd om en even vergeet ik al mijn problemen. "Wacht Larry is real?" Vraag ik verbaast en Harry knikt lachend. "Maar je mag het tegen niemand zeggen" zegt hij en ik knik. "Hoe laat is het?" Vraag ik. "9uur" zegt hij en ik raak in de stres. "Shit ik had allang thuis moeten zijn" zeg ik. "Maakt niet uit ik breng je wel naar huis kan ik gelijk met je ouders praten" zegt hij. "Maar ik ben op de fiets" zeg ik. "Ik heb zo'n soort fietsen rek op mijn auto dus daar kan je fiets op" zegt hij. "Zullen we gaan?" Vraagt hij en ik knik. Als we bij de auto zijn rijdt Harry mij naar huis en ik zet mijn fiets in de voortuin en bel aan. "Daisy waarom ben je zo laat en heb weer eens geen sleutel bij je" zegt mijn vader zuchtend. "Ik heb wel een sleutel bij me en ik had een gesprek met iemand die ook met jullie willen praten" zeg ik en loop naar binnen en laat Harry er ook in en hij stelt zich voor aan mijn ouders. "Kan ik even met jullie praten?" Vraagt Harry aan mijn ouders. "Ja hoor wat heeft ze nou weer uitgespookt" zegt mijn vader. "Ze heeft niks uitgespookt ik wil wat met jullie bespreken over Daisy" zegt Harry. "Daisy ga naar boven dit zijn grote mensen zaken" zegt mijn moeder. "Ze mag er gewoon bij zijn hoor het duurt niet lang als het aan mij ligt" zegt Harry. "Oké, wat wil je bespreken over Daisy?" Vraagt mijn vader. "Zoals jullie weten gaat het niet goed met Daisy in haar mentale staat" zegt Harry en mijn ouders knikken. "Ik weet al wat je wil zeggen neem haar maar mee ze is toch niet te hendelen" zegt mijn moeder en ik kijk haar verbaast aan. "Ik ben niet te hendelen dan hadden jullie toch echt eerst de voor en na delen van kinderen moeten lezen voordat jullie eraan begonnen" zeg ik boos. "Zo praat je niet tegen je moeder" zegt mijn vader boos. "Dan had jij maar een condoom moeten gebruiken dan was ik hier nu ook niet geweest" zeg ik en ik zie dat mijn vader me wil slaan maar Harry houdt zijn arm vast. "Daisy ga maar alvast naar boven en pak je spullen dan rond ik dit wel af" zegt Harry en ik loop naar boven en pak mijn koffer en gooi daar mijn kleren en andere spullen in. Ik kijk nog één keer mijn kamer goed door en loop hem uit. Als ik beneden ben zie ik Harry al wachten ik de gang. "We kunnen gaan" zegt hij en we lopen naar de auto en hij begint te rijden en ik blijf naar mijn oude huis kijken en zonder dat ik het wil verlaten er weer tranen mijn ogen.

—————

Voor de eerste keer een beetje actie in dit boek.

Vote...

Reageer....

Volg....

Alvast bedankt!

Nobody loves me [voltooid ✔️]Where stories live. Discover now