Nobody loves me [voltooid ✔️]

~H40~

Als ik bijna klaar ben met de show ga ik mijn eigen liedje zingen. "Het volgende nummer is niet zomaar een nummer het is namelijk mijn eigen geschreven liedje en het liedje heeft voor mij een speciale betekenis" zeg ik, de zaal gaat los en ik kijk naar het vip gedeelte waar ik de jongens verbaast zie kijken. "Dit is control" zeg ik en de muziek begint te spelen en het licht dimt. "Fighting my anxiety constantly I try to control it" zing ik terwijl ik naar het publiek kijk. Als ik een heel stuk van het nummer heb gezongen ben ik bij het gedeelte aangekomen die ik voor Harry, Louis en eigenlijk alle andere die mij hebben geholpen en nog steeds mij helpen heb geschreven. "I wouldn't have made it if I din't have you holding my hand" zing ik terwijl ik naar het vip gedeelte wijs en ik zie Harry een traantje weg pinken. Na het refrein komt nog ene stukje dat ik voor hun heb geschreven dus blijf ik naar boven kijken. "I need you to know, I would never be this strong without you, you've seen how I've grown, you took all my doubts, cause you were home" zing ik. Na dat ik klaar ben met mijn nummer zingen zie ik dat heel de zaal klapt. "Oké hier dan het laatste nummer dit is These Days" zeg ik en ik begin weet te zingen. "Dankjullie wel jullie waren geweldig" roep ik door de microfoon en ik ren het podium af. Backstage aangekomen geef ik mijn microfoon en in-ears af en ren ik in Harry zijn armen. "Goed gedaan schat maar was die middelvinger en dat scheldwoord echt nodig" zegt hij. "Tuurlijk hun weten niet wat ze mij hebben aangedaan" zeg ik. "Daisy is stout" zegt Freddie. "En Freddie is ook stout" zeg ik plagerig. "Waarom?" Vraagt hij. "Omdat je zo groot wordt" zeg ik en ik knuffel hem. "Mooi nummer gemaakt schat ben trots op je" zegt Louis die me nu in een knuffel trekt. Nadat ik iedereen een knuffel heb gegeven komt er een bewaker naar mij toe. "Meneer van dijk en meneer oostendorp willen je spreken" zegt hij. "Zeg maar dat ze de tering kunnen krijgen" zeg ik. "Daisy" zegt Harry waarschuwend. "Dat ga ik niet zeggen dat moet je dan zelf tegen ze zeggen" zegt de bewaker. "Oke laat ze maar komen maar ik beloof niet dat ik rustig blijf" zeg ik en de bewaker loopt weg. "Daisy houdt je alsjeblieft een beetje in" zegt Harry. "Nee hun moeten weten ik 6 en een half jaar heb moeten voelen" zeg ik en Harry houdt mijn schouders vast.

Pov Benjamin

"Waarom stak ze die middelvinger op" zeg ik tegen Rens. "Geen idee misschien was hij niet eens voor ons bedoeld" zegt hij en ik knik. "Mevrouw Styles wilt u spreken maar ze weet niet of ze rustig blijft dus jullie kunnen meelopen" zegt de bewaker en wij lopen achter hem aan. "Zo zo daar heb je ze de zielige gamers" zegt Daisy als we in de hal zijn waar zij al was. "Kunnen we een normaal gesprek voeren?" Vraag ik. "Waarom zou ik dat doen als jij maar vooral jij mij zolang pijn heeft gedaan" zegt ze bot terwijl ze eerst naar Rens wijst en daarna naar mij. "Omdat jij toevallig zomaar je ouders bijna 5 jaar geleden heb verlaten zonder reden" zeg ik bot terug en ik zie tranen in haar ogen komen. "Ze zijn mijn ouders niet" zegt ze. "Wel het zijn gewoon je ouders hoor wie heeft je anders op de wereld gebracht" zeg ik. "Wat ben je een goede ouder als je je dochter die in een depressie zit niet eens helpt" zegt ze en de tranen stromen over haar wangen. "Dat hebben je ouders ons anders niet verteld" zegt Rens. "Ik denk dat het beter is als jullie gaan het is een lange dag voor haar geweest en we moeten zorgen dat ze nu niet in een paniek aanval komt, hier is mijn nummer dan kun je me bereiken als je een normaal gesprek wilt en Daisy haar nummer is gewoon nog het zelfde" zegt de man die al de hele tijd bij Daisy staat waarschijnlijk is het Harry een van haar vaders. Een bewaker komt naar ons toe en brengt ons naar buiten.

———————————
Hoi koffie kopjes,

VROLIJK PASEN! 🐣

Vote..........

Reageer.......

Volg.......