Nobody loves me [voltooid ✔️]

~H25~

De  volgende dag lig ik nog steeds in het ziekenhuis, maar ik mag er waarschijnlijk vanmiddag uit dus daar ben ik wel blij mee. Ik pak mijn telefoon en zie dat ik berichten heb in de klassen app. Ik lees ze door en zie dat het over het huiswerk gaat. Opeens krijg ik een appje van een jongen uit mijn klas die Gijs heet.

gijs: Hoi wanneer kom je weer naar school.

U: ik ga naar een andere school want ik ben geïmmigreerd.

Gijs: oké hopelijk zie ik je nog een keer.

Na het laatste bericht kijk ik er geïrriteerd van hij denkt namelijk dat we vrienden zijn terwijl ik hem ontiegelijk haat hij is namelijk echt een creep. Nadat ik een tijdje op insta heb gekeken hoor ik Harry wakker worden. "Hoi Dais hoe gaat het" zegt hij met zijn ochtend stem. "Het gaat wel goed alleen verveel ik me echt dood" zeg ik. "Dat snap ik ik ga zometeen aan de dokter vragen wanneer je naar huis mag" zegt hij. "Oké bedankt" zeg ik. "Er zit iets in mijn hoofd maar ik denk dat het raar is voor jou om het te horen" zeg ik. "Je kan het me vertellen" zegt hij. "Je bent de eerste die ik echt op deze manier vertrouw nadat mijn opa en oma zijn overleden" zeg ik en hij krijgt een glimlach. "Dat is goed om te horen dat je je veilig voelt bij mij" zegt hij. "Ik wil denk ik mijn verhaal vandaag aan Louis gaan vertellen" zeg ik. "Dat is goed dan kan hij ook rekening houden met de dingen die hij zegt" zegt hij en ik knik. Na een tijdje komt de dokter binnen gelopen. "Hoi Daisy ik heb goed nieuws je mag naar huis maar er zitten wel wat regels aan vast, je moet meer gaan eten dus je vaders moeten je om de dag wegen zodat ze weten dat je genoeg aankomt en we willen voorstellen om naar een therapeut te gaan om over alles te praten diegene kan je dan helpen" zegt hij en ik knik. "Je mag van mij nu al gaan" zegt de dokter en Harry geeft hem een hand. Ik pak mijn spullen en we lopen naar de uitgang waar we opeens allemaal paparazzi zien staan Harry schrikt en vist snel zijn telefoon uit zijn broekzak en belt een beveiliger. Na vijf minuten is er een beveiliger. "Hoi ik ben Sean de persoonlijke beveiliger van Harry" zegt hij en geeft me een hand. "Oké Daisy je hoeft niet bang te zijn zometeen houd je mijn hand vast en kijk je naar beneden ik loop achter Sean aan naar de auto en nog een ander belangrijk ding luister vooral niet naar wat ze zeggen" zegt Harry en ik knik zenuwachtig. Harry pakt mijn hand vast en geeft me een bemoedigend kneepje en we lopen achter Sean aan naar buiten. "Wat ben jij van Harry?" Hoor ik veel journalisten vragen. "Vuile slet blijf met je poten van Harry af" hoor ik mensen roepen en ik loop snel met Harry aan mijn hand de menigte uit en er ontstaan tranen in mijn ogen door de opmerkingen die er gemaakt worden maar ik blijf naar beneden kijken. Als we bij de auto zijn stappen ik en Harry allebei achter in. "Sean ga maar vast rijden dan zijn we sneller thuis" zegt Harry en ik kijk beangstigend naar de mensen die op de ramen van de auto kloppen. "Daisy kom hier" zegt Harry en hij troost me als hij ziet dat de tranen over mijn wangen glijden. "Het was zo eng" zeg ik snikkend. "Dat snap ik ik zorg dat er voortaan een bewaker mee is" zegt hij.

—————————————
Hoi koffie kopjes,

Wat zielig voor Daisy of niet?

Vote........

Reageer........

Volg......

Alvast bedankt!