The Only Rose Among The Thorns

CHAPTER 11

꧁The only rose among the thorns꧂

Chapter 11: Prank

•••••••••••

Cassidy Jean's POV

Iminulat ko ang mata ko sa naramdaman kong tumatama sa mukha ko, ang sinag ng araw. Did I leave the curtains open again? Kailangan ko na bang bumangon? Eh pano kung ayaw ko? May pipilit ba? Huminga ako ng malalim at kahit na
labag sa loob ko ay bumangon ako. Kailangan ko nang pumasok. Kahit na sa totoo lang ay late na ako.

I took my time showering and also took my time eating. What's the point of rushing? I'm already late anyways. Why am I late, you may ask? It's because I watched to much anime.

Matapos kumain ay lumabas na ako ng condo, syempre para umalis tanga lang?

*Yawn*

I'm still sleepy.

Imbes na sumakay sa motor ay nagsimula akong maglakad. Wala lang trip ko lang. De jok para kasi mawala ang antok ko habang naglalakad. I can't just go there and look sleepy as f*ck, the next teacher after Mr. Ferrer is a terror.

"Damn..." It's already the last week of the month. Nakayanan ko ng isang buwan ang kademonyohan ng section F. Nakakaproud naman tss.

Section F are still treating me the same. Nakakamangha nga kasi sa bawat araw na dumadaan ay hindi sila nawawalan ng ideya kung paano ako inisin, pinanganak yata sila para ubusin pasensya ko.

Hayy...

Ewan ko ba sa mga yun, wala yatang ibang magawa sa buhay tsk tsk tsk. Pwede naman sanang habulin nalang nila sarili nilang utot. Ba't ako pa ang gustong pagtripan? Mga hayop talaga.

Habang naglalakad ay nagtingin-tingin nalang rin ako sa paligid. It's my first time walking on my way to school. Might as well take the chance to look around, right?

Sa daang dinaanan ko ay marami akong nakasalubong na mga estudyante. Galing rin sila sa paaralan ko pero sa ibang destinasyon sila papunta. Pauwi na ba sila? Wala bang pasok ngayon? Kasi kung oo, itutuloy ko ang naudlot kong tulog.

Bago pa ako malunod sa pag-iisip ay biglang tumunog ang cellphone ko. I checked it and saw Cairo's number. 

"Yes?" I answered the phone.

"Hindi ka ba papasok ngayon?! Anong oras na babae!"

Dali-dali kong inilayo ang cellphone ko sa tenga ko. Aray naman! Masyado malakas ang boses ng isang to, nakakasira ng tenga.

"Wag ka ngang sumigaw Cairo tsk. Papunta nako." Suway ko sakanya.

Baliw na to 'di naman kailangang sumigaw. Anong akala niya sakin bingi? Nawala tuloy yung antok ko.

"Bilisan mo diyan, swerte mo ma late kasi wala si sir hmp! Bahala ka--"

Bago niya pa ibaba ang linya ay pinigilan ko na. "Teka..."

"Ano?!"

"May ilang students dito na pauwi na, wala bang pasok?" Hindi ko napigilang itanong. Marami kasi talagang dumadaan na hindi papunta sa Fraud University eh. Malay mo naman diba hahaha matuloy yung panaginip ko na may kasamang unicorn.

Natahimik ang kabilang linya.

Crap! May dumating ba? Dumating ba ang mga kaklase namin? Dumating ba sila Raven? Teka, san nga ba nagsuot tung batang to? Baka may makarinig sakanya na kausap ako. Even though I'm using my real voice, it's still recognizable by people with sharp ears.