De Prins van Het Dienstmeisje

8

Er zijn een paar weken verstreken en Nolan en ik spreken elkaar af en toe als hij ergens mee zit. De laatste keer was wel twee weken geleden, maar goed hij heeft vast andere dingen aan zijn hoofd. Gisteren hebben we van Georgia te horen gekregen dat we een bal moeten organiseren. We zijn inmiddels met 18 meisjes, dus een takenverdeling is zo gepiept.

Ik loop richting de vleugel wat omgetoverd is tot leslokaaltjes. "Goedemiddag, Lady Hailey" hoor ik een bekende stem zeggen. Ik draai me om en zie Will staan. "Goedemiddag" zeg ik met een knikje. Als ik verder wil lopen voel ik dat Will iets in mijn hand steekt. Ik doe alsof ik het niet door heb en loop het lokaal in en ga op mijn plekje zitten, naast Iduna. "Heb je straks wat te doen? Ik moet je wat vertellen" begint Iduna. "Oehh, ik ben benieuwd" zeg ik met een speelse lag. "Hierna naar de tuin, jij en ik" zegt Iduna. "Is goed" zeg ik met een glimlach. Iduna heeft de laatste tijd weinig tijd voor 'leuke' dingen met mij, niet dat ik daar mee zit want ja eerlijk, we zitten hier of nou ja zij is hier vanwege de prins. Ik ben benieuwd wat ze te zeggen heeft straks..

"Goed, dames. Ik wil dat jullie tegen de volgende les mij jullie ideeën voor het bal geven, wie te laat is zal niet mogen mee organiseren en zal een andere 'vervelende' opdracht mee krijgen." Zegt Georgia met een strenge blik naar ons allemaal. Eenmaal ze het lokaal uit loopt staan we op en lopen we ook weg. We lopen rustig de vleugel uit en iedereen gaat z'n eigen weg. "Kom mee!" Zegt Iduna terwijl ze me aan mijn arm trekt. We lopen het paleis uit en zoeken een plekje op in de tuin. "Hier?" vraag ik dan. Iduna knikt en gaat op een bankje zitten. "Wat doe je?" Vraagt ze aan mij. "Ik ga zitten" zeg ik. "Dat zie ik maar toch niet in het gras? Je jurk wordt daar lelijk van." Zegt ze bezorgd. "Geen zorgen, zolang het gras droog is, zijn er geen zorgen." zeg ik. Iduna maakt een uitdrukking van 'oké'. "Hailey, je raad nooit wat er allemaal gebeurd is de afgelopen tijd!" Gilt Iduna haast uit. "Uhm nee, vertel!" Zeg ik enthousiast. "Drie weken geleden kwam Nolan aan mijn kamer deur om te vragen of ik met hem een wandeling langs het meer wou maken, ik stemde daarin mee..." begint ze. "Neee! Zo schattig!" Zeg ik. Ik vind het oprecht leuk voor haar. "Dat is nog niet alles, we gingen toen lopen en hij raakte me telkens aan tot we plots hand in hand liepen. Hij bracht me toen 's avonds terug bij mijn kamer en gaf me een kus!!" . "OMG! NEE! IDUNAAA!" Roep ik blij. "Jaaa! En sinds dien glimlacht hij telkens naar me en probeert hij me vaker te zien, zegt hij" "Hij wil je vaker zien?" Vraag ik verbaasd. "Jaa! Gisteravond ook weer.. hij zei dat ik mooi en lief was". "Dat is zo waar en aardig van hem!". "Ik weet het, hij zei dat alle meisjes al een afspraakje met hem hebben gehad en dat daar veel duidelijkheid is uitgekomen." Zegt ze met een twinkeling. "Alle meisjes?" Vraag ik en ik laat mijn hoofd hangen. "Oh nee, Hailey.. heb je nog geen afspraakje gehad?" vraagt ze bezorgd en ze legt een arm om mijn schouder. "Nee, maar dat hoeft ook niet. Ik...." Mijn zin kan ik niet afmaken omdat ik wat hoor vanuit de bosjes. Er klinkt opeens een alarm vanuit het paleis en om ons heen stromen allerlei wachten onze kant op. Ik hoor andere meisjes gillen en buk naar Iduna toe. "Ren! Nu!" Beveel ik haar. Ze kijkt me beangstigend aan. "Hail...". "Ik red me wel! Ga nu!" Commandeer ik. Iduna rent zo hard als ze kan het paleis binnen.

"Lady, u moet nu weg!" Zegt een wacht tegen me. En hij duwt me richting het paleis. Raya, Terissa.. Zo snel als ik kan ren ik om het paleis heen en zoek ik de ingang van de hofhouding hun schuilkelder. "Hailey? Wat doe jij hier?" . "Waar zijn Raya en Terissa?" Vraag ik zonder antwoord te geven. "Weten we niet.." Ik bedenk me geen seconde en loop terug uit de ingang en storm naar mijn kamer. Geen Raya of Terissa.. Totdat ik geschreeuw hoor vanuit mijn badkamer. Ik doe de deur met een ruk open en zie Terissa liggen. "Ter!" Roep ik en ren naar haar toen en kniel neer. "Wat is er gebeurd?" "Hailey, kijk uit.." fluistert ze. Uitkijken? Duh er zijn troepen in het paleis gekomen. "Waarvoor? Ter?.." ik voel Terissa opeens zwak worden, alles wordt slap aan haar. "TER!" Schreeuw ik. Ik schud haar en schreeuw maar geen antwoord geen leven.. "TER!!" Roep ik en ik voel aan alles dat mijn lichaam schokt en in tranen uitbarst. Ik kan hier niet met haar blijven liggen, ze moet hier weg. Ik probeer haar op te tillen en storm mijn kamer uit en ren richting de grote paleis deuren. "IEMAND! HELP!" Schreeuw ik. Buiten hoor ik alleen maar schoten en geschreeuw van mannen. Binnen is het doodstil. "IEMAND! HELP ME DAN!" Probeer ik weer. "Hoogheid, u moet.." hoor ik plots vanuit de gang, ver van mij. "Niks! U hoort het! Dit moet!" Hoor ik een ander zeggen. Ik laat mijn lichaam tegen die van Terissa aan zakken en begin hard te huilen.

"Lady? U moet mee komen" hoor ik iemand zeggen terwijl deze persoon een arm op mijn schouder legt. "Ne-ee..n-n-nee.." stamel ik huilend. Ik kan en wil niet nu hier bij haar weg gaan.