UNA ROSA

Chapter 9-The Ghost Comes Back

Tapos ako na.

Hindi naman ako panget at hindi din naman ako bobo.

Maputi din naman ako at tulad nila na matangos rin ang ilong.

My hair was the same light brown color.

Pero hindi tulad nila na makinis ang kutis, I have freckles on my cheeks pati na din sa ibabaw ng ilong.

Pagdating sa academics, pasado naman ang mga grades ko.

Hindi ako honor student pero hindi naman ako bagsak sa mga subjects.

I'm an average student and an average person.

But there were two things na wala sa mga kapatid ko--my passion for horticulture and the light colored eyes na namana ko sa side ng mga Concepcion.

My gray eyes were a chick magnet and a conversation starter.

Too bad I didn't use it to my advantage.

But going back to horticulture, love na love ako ni Lola kasi ako ang katulong niya sa garden.

Sa magkakapatid, ako ang nagpakita ng interest na sumunod sa yapak niya.

We could talk for hours about flowers.

Pero ang pinakagusto namin pag-usapan ay ang mga roses at ang iba't-ibang varieties at properties nito.

For a science experiment in high school, I made tea from roses.

This was before it became chic to drink flavored tea.

Binigyan ako ng teacher ng one-hundred na grade.

Ang sabi pa nga niya, puwede ko daw i-pursue na business ang paggawa nito.

But I didn't want to sell tea.

I have other plans.

Una Rosa was not just a flower shop.

It was Lola's legacy to me.

Hindi kay Mommy at Daddy, hindi kay Ate at Kuya Basti.

Sa akin.

Kaya kahit tumanda ako bigla dahil sa dami ng problema ay gumagawa ako ng paraan para matupad ang pangako ko kay Lola.

I will do what I can to keep the business open.

Even if it meant going out to dinner with the woman I ghosted.

Bago bumaba sa truck ay kinuha ko ang lavender na nakalagay sa crystal vase.

For this supposed dinner, I tried to look businesslike but not too much.

Ang matino at malinis na outfit na nahagilap ko sa closet ay blue twill chino, gray button down shirt and loafers.

I skipped using cologne because this is a not a date.

I have to make an effort but I don't want Natalie to think that I overdid it.

Baka isipin niya na nagpabango ako dahil magkikita kami.

I checked my watch.

Limang minuto pa bago ang usapan namin.

Pumasok ako sa condo at dumiretso sa elevators.

At exactly 8 pm, I rang the doorbell.

Pagbukas nang pinto ay napanganga ako.

Nat was outfitted in denim capris, a gray ribbed cotton tee and worn out blue canvas shoes.

There was mischief in her caramel colored eyes.