Claimed By The Judge [COMPLETED]

Chapter 26

Amanda Celine's Point of View

"Happy birthday, Daddy!"

I gave my little surprise to my husband who's still laying on the bed playing with our kids, "Thank you so much, Baby..." he kissed me on my forehead, cheeks and lastly on my lips. Hindi ko maiwasang matawa ng bahagya at manggigil. "Mommy..." niyakap ako ni Amora kaya naman niyakap ko rin siya.

Malamang ay hinanap niya ako dahil kaninang umaga pa ako wala.

Humiga ako sa tabi ni Kaellan na nag bubukas ng regalo, nilalaro ko ang panganay namin gayun rin ang mga bunso namin. Ang lalambing nila, sobra sobra!

"Wait— YOU'RE PREGNANT?!"

I nooded as a response, i saw his tears running down through his cheeks. "Really?" natawa ako dahil ang simpleng pag tulo ng luha niya ay nauwi na sa hagulgol, "D-Daddy...." natawa ako lalo dahil nag sisimulang umiyak ang mga anak naming dalawa.

"Ang dami na nating baby," nakangiting sabi ko, ngayon ay yakap yakap na ako ng asawa ko. Ang mga anak namin ay ganun rin, kinikiss nila ang tummy ko kung nasaan nandoon ang baby bunso namin. "Bibi!" natawa ako kay Amora, "Yes, baby,"

Si Meia ay umiiyak dahil siguro hindi na siya ang kaisa-isang bunso namin, understandable naman.

"Tumahan na kayo," i told them. "We love you, Mommy. Thank you for everything..."

DURING my husband's party, hindi ako mapakali dahil ang mga anak ko ay hindi ko na mahagilap. Pero laking tuwa ko rin dahil nandoon lang pala sila sa Lolo nila, invited rin kasi kahit papaano ang Daddy ni Kaellan. Request iyon ng panganay namin.

"Babe..." napangiti ako ng tawagin niya ako, agad akong lumapit sa kaniya at yumakap sa braso niya. "Sila baby?" tanong niya, nginuso ko ang direksyon kung nasaan ang Tatay niya kasama ang tatlong bata, tumango siya. Mukhang kampante naman kahit papaano.

"Kumain ka na ba?" tanong niya, napahawak ako sa tiyan ko.

Hindi pa nga kami kumakain ni Baby Bunso.....

Umiling ako, "Parang wala sa Menu yung gusto ko..." sagot ko, "Ano bang gusto mo? Labas tayo, bibilhan kita para makakain kayo ni Baby," hinawakan niya ang tiyan ko, "McDonald's..."

He nooded as a response at akmang kukuhanin na ang susi ng kotse ng pigilan ko, "It's still your party. Makakapaghintay naman ako," sabi ko. "Pero—" hinila ko siya sa extra table, "Kain na lang muna ako ng iba,"

"Are you sure?" agad agad akong tumango at ngumiti, lumapit sa akin ang waiter at itinanong kung anong gusto ko. Kaellan said that he doesn't want to eat kasi nakainom siya, "Daddy," tawag ko sa kaniya.

"Yes, mahal ko?"

My heart softened. That 'mahal ko' is really something, simple word yet it makes me teary! This is what i hate about pregnancy, sobrang emotional!

"Nothing, i just want to say that i love you..." mahinang boses na sabi ko, i saw his smiles. Nakakaloko iyon.

"Grabe, hindi ko akalain..." napakunot ang noo ko, "...Patay na patay pala sa akin ang Misis ko!" and then he laughed that made me frown.

THE next day, masyado akong iritado kay Kaellan. Ilang beses ko na siyang napapagalitan dahil talagang galit ako sa kaniya sa hindi malamang dahilan, wala lang. Naiinis lang ako sa kaniya ngayon.

"Babe, saan naman ba ako hahanap ng ganung klaseng prutas? Hindi naman nag e-exist yun, baby eh!" ibinalibag ko sa kaniya ang isang sofa pillow, "May ganoon nga! Nakita ko sa television, meron!"

Nanood kasi ako ng palabas kagabi. Iyong kinakain ng bida ay saging tapos ang kulay niya ay hot pink tapos kumikinang....

"Baby—" hindi na siya natuloy magsalita at bumuntong hininga na lang, "Fine, susubukan kong gawan ng paraan..." hinalikan niya ako sa sentido bago lumabas ng bahay.  Dinampot ko kaagad ang cellphone ko, next week. Next week na ang kasal naming dalawa, next week na!

Dali dali kong kinuha ang mga gamit ko atsaka ako nag punta sa bahay ni Kuya, i can't see Kaellan! Masama iyon!

"Amanda Celine! Why the hell are you running?! Wala namang humahabol sayo!" hihingal hingal na pumasok ako sa bahay ng Kuya at humiga sa sofa niya. Ilang sandali ay lumapit siya sa akin dala dala ang isang baso ng malamig na tubig na mabilis kong tinungga.

"Kasi next week na yung kasak namin ni Kaellan! Hindi kami pwedeng magkita, masama iyon!" kinakabahang sabi ko, "Nothing bad will happen, tsaka kasal naman na kayo!" sagot niya. Pero hindi ako dapat magpakampante.

"Dito na muna ako mag s-stay, ha? Iyong mga anak ko, pwede naman silang dalaw-dalawin ng Daddy nila pero hindi niya ako pwedeng makita, okay?" hinila ko ang bag ko atsaka ako umakyat sa taas kung saan nandoon ang kwarto ko.

Paano na iyong saging ko na hot pink tapos may glitters? Paano na iyon?

From: Hubby💕

Babe, where are you? Tapos nawala iyong iba mong clothes tapos things, nilayasan mo na ba ako????

"Bakit ko naman siya lalayasan?" i shook my head.

To: Hubby💕

Bawal tayo magkita, next week na nga pala kasal natin hindi mo pinaalala!

From: Hubby💕

Ano, mahal ko?

"Gosh, he never understand!" inis na ibinalibag ko ang phone ko sa kama, "Ang hirap pa makipag usap sa kaniya, puro English!" nakasimangot akong nahiga.

Okay naman ako sa English, ang problema ko lang naiinis ako sa kaniya. Hindi dahil hindi niya alam na hindi kami pwedeng magkita, pero naiinis lang ako. Sa tingin ko, pinag lilihian ko na naman yata ang Asawa ko.

Napailing ako. "Ang daya! Wala pa akong nagiging kamukha sa mga babies ko!" reklamo ko pero nakangiti. Iniisip ko pa lang na may bago na naman iiyak na Baby na kamukha ni Kaellan ay natutuwa na ako. Nae-excite ako ng sobra!

"Iyong hot pink na saging! Tapos may glitters!"

Napahawak ako sa tiyan ko, "Gusto naman ni Baby yun..."

"Amanda Celine, nandito si Kaellan. Ano ba talagang problema mo? Ang sabi ni Lola okay naman daw na magkita kayo—" hindi na siya na tapos magsalita ng ibukas ko ang pintuan, buhat buhat niya si Amethyst.

"Kuya, please buy me a Banana..."

"Meron sa baba," umiling ako.

"I want a Banana with a hot pink color and glitters...." sabi ko, "...Ayaw kong mahirapan ang asawa ko,"

"So, ako ang mag sa-suffer?!"

S W E E T D E N