Alexa's POV
"Seriously?!.... Wow, that's great! See? I told you, you can make it!"
Halos di makapaniwalang reaksyon ni Lara sa balita kong nakapasa ako sa final screening ng SAV Team. Tumili pa talaga ito sa subrang galak, at kulang na nga lang, e magtata-talon ito sa subrang tuwa.
"Im so happy for you, Beshie." mangiyak-ngiyak na sabi nito, sabay yakap sa akin.
"Thanks Beshie. You and Niko had been part of it as well, and Im very grateful for that." then I hug her too.
How I wish Niko was also here. Siguradong matutuwa din iyon sa good news na ito. Di bale na, tatawagan ko na lamang siya mamaya para formal na makapag-pasalamat sa kanya.
"Siguradong matutuloy na talaga ang pancit ni Tita nito." paalala niya. Naudlot kasi ang result last time, kaya naudlot din ang plano nitong magluto. Sabagay, kahit wala namang okasyon, e magagawa din namang magpa-pancit ni Mama. Kaso nga, e mas extra special yon ngayon, kasi syempre mayroon kailangan ipagdiwang. 🥰
"For sure. Naku, excited na nga akong ibalita sa kanya." kinikilig kong sabi.
"I-video call kaya natin siya. Gusto kong makita ang reaksyon niya. Dali."
"Sige-sige." sang-ayun ko din naman, at dali-daling binuksan ang bag para kuhanin sana ang cell phone. Subalit hinalughog ko na ang laman niyon pero wala akong makapang cellphone. Binuksan ko na rin ang mga bulsa niyon, pero wala parin.
'Gosh! Nasaan na ba 'yon?'
I pause for a second.
'Oh Shit!' napatiim-bagang ako ng maalala na kinuha pala iyon ni Casper- este ni Jasper kanina. Grrrr! Damn him!
"O, ano na?" tanong ni Lara.
Shit! Kailangan kong mag-isip ng mai-dadahilan. Ayoko na kasing ipa-alala pa sa kaniya ang mga nangyari kanina at baka tuluyan na talaga niya akong magisa o ma 'hot seat'. Halos iniwas ko na nga siya sa usaping iyon, and thank God, dahil mukhang nakalimot naman na siya. Sa klase ba naman kasi ng tingin niya kanina, for sure di talaga niya ako titigilan tungkol ky Jasper.
"Beshie?" she's waiting for me. Nakalahad pa talaga ang isang kamay nito.
"Ahm, what if.... what if kung umuwi na lang kaya tayo sa bahay ngayon?"
nice! 😅
"Huh?" she's confused. "And why?"
"Well, alam mo na.... syempre naisip ko lang na mas mainam kong personal nating sabihin kay Mama, diba?"
"Well yah. You're right." She was convinced. She even nod bilang pag-sang ayun.
Lusot. 😁
Tumingin ako relo and it was exactly 5:00pm. Uwian na rin naman, kaya tamang-tama lang.
"So, shall we? habang maaga pa." suhisyon ko.
"Tinatanong pa ba 'yon? Of course, let's go." at agad naman niya akong giniya patakbo, at walang anu-ano'y nagpatianod din naman ako.
"Naku, dahan-dahan lang at baka madapa tayo." paalala ko.
"Jusko naman uh, di na tayo mga bata para mada- "
BINABASA MO ANG
My Precious Enemy
Romance"Enough!" I said while stoping her. Napalakas yata ang pagpihit ko sa kanya, kaya bigla siyang napadikit sa'kin. No choice rin naman ako, dahil talagang despirado siyang sugurin ang dalawa. Kaya mas lalo ko pa ngang hinigpitan ang pagkahawak ko. "I...
