My Arrogant Future Husband [ COMPLETED ] #Wattys2018

MAFH5 : Letter

Chapter 5 : Letter

Lexie.

Waah. Ang hirap naman! Huhu.

Nakatulugan ko kasi kagabi ang pagsusulat ng letter ko para kay future husband, kaya dinala ko dito sa school para ituloy. Pero waa. Napaka hirap talaga!

TT_TT

Bakit ba naman kasi kailangan pang ilagay
ang parts of the hearts sa sulat? Huhu.

Sabi kasi ni Papsy kaninang magtanong
ako, ilagay ko daw ang laman ng puso ko.

Eh ano ba ang laman ng puso ng tao?

Dugo, ugat..ano pa?

Yan palang kasi ang nasulat ko. T^T
Di ko pa nga alam kung ano ang tawag sa
mga ugat na nasa puso e. Sabi pa naman
ni Papsy, kailangan ko daw pag-isipan at
maipaliwanag ng mabuti. Huhu.

Napasabunot nalang ako sa buhok ko sa sobrang inis.

Justine.

"Anong problema niya?" pabulong kong tanong sa kambal.

Kanina pa kasi namin pinapanuod si Lex na sinasabunutan ang sarili.

"Ano yung sinusulat niya?" ganting tanong ni Keila.

"Sa tingin niyo, nag-aaral ng mabuti si Chams?"

Sabay kaming napalingon ni Keila sa kambal niya. Saka takang tumingin ulit kay Lex na mukhang nag-iisip.

Totoo nga kayang nag-aaral na si--*iling*

Imposible!

Isa lang ang naisip kong solusyon para matapos na'to!

Tumayo ako para sana lapitan si Lex, pero biglang dumating si Raven.

"Anneyeong haseyo, Chinggu!"

Tarantang nilapit ko si Raven saka tinakpan ang bibig saka mabilis na lumingon kay Lex.

*sigh* Buti nalang!

"Arn-arm-" Inalis ko agad ang kamay ko sa bibig ni Raven saka sumenyas na wag siyang maingay.

Tumango naman siya saka naupo sa pwesto ko.

"Anong meron?" bulong ni Raven.

Hinawakan ko siya sa leeg saka hinarap kay Lex.

"OH EM-- Wag kang maingay!" Saway ko. Tsk. Paka ingay talaga nito!

"Sorry, hehe..ano meron kay Babygirl?" Nagkakamot sa batok na tanong ni Raven pagharap samin.

Nagkibit-balikat kaming tatlo saka sabay sabay na nag buntong hininga.

Lexie.

Nakakaasar! Ang hirap talaga!

Ten minutes ko ng hawak ang ballpen ko pero wala pa rin akong naidadagdag sa sulat na parts of the heart. X_X

Ginugutom na ko sa kakaisip pero wala pa
rin.

Kumain muna kaya ako? *tango*

Tama! Mahirap mag-isip ng walang laman
ang tiyan.

Dinampot ko ang papel at ballpen saka pumihit para ilagay sa bag ng mapa igtad ako dahil biglang may nagsalita sa harap ko.

"Hi, babygirl..nag-aaral ka?"