My love for the Alpha

hoofdstuk 9 (rogue)

We zijn net terug bij Nick's huis en we gaan pizza maken! Ik stap uit en pak zo snel mogelijk de boodschappen. Ik ren naar de voordeur en wacht daar ongeduldig op Nick. Ik heb zo'n zin om de pizza's te maken! Het is eigenlijk echt al lang geleden dat ik pizza's heb gemaakt.

Binnen doe ik mijn jas en schoenen uit, terwijl ik ze in mijn handen heb kijk ik Nick vragend aan. Hij begrijpt de vraag en antwoord: "Daar, achter die deur"

Ik kijk naar de plaats waarnaar hij wijst en stap er naartoe. Ik open de deur en ik zie een grote inloopkast vol met schoenen en jassen. Ik hang mijn jas aan een lege kapstok en zet mijn schoenen op een leeg plekje in een schoenenkast.

Als ik de kast uit loop doe ik de deur achter me dicht.

Ik stap terug naar Nick. "Gaan we de pizza's maken?" Vraag ik zachtjes.

"Wat jij wil" Zucht hij dan.

Hij weet dat hij beter gewoon kan toegeven. Ik ben zijn mate, hij kan geen nee zeggen tegen mij.

Ik pak een paar van de spullen op en snel al naar de keuken. Ik pak de boodschappen uit en zet alles al klaar. Ik laat de oven al voorverwarmen en zoek een kom.

Ik doe verschillende kastjes open maar vind geen kommen.

"Niiiiiiiiiiiiick?!" Roep ik.

Hij komt de keuken binnen gesneld en kijkt me vragend aan.

"Waar staan de kommen?" Vraag ik.

Opgelucht zuchtend stapt hij naar een kast waar ik nog niet had gekeken, en pakt er een kom uit. Hij loopt naar me toe en zet de kom voor me neer op het aanrecht.

"Hier is je kom" Gromt hij.

"Wat is er aan de hand?" Vraag ik voorzichtig.

Hij kijkt me aan met ogen die helemaal rood zijn. Ik kijk hem geschokt aan.

"Er is een Rogue gesignaleerd aan de grens. Ik moet gaan kijken. Jij kan hier blijven en pizza's maken. Ivy moet hier ook ergens rondlopen." Hij kijkt me aan met zijn ogen -die terug hun normale kleur hebben- waar ik een verontschuldigende blik in zie. "Jij blijft binnen en gaat nergens heen, sorry dat het zo moest uitlopen" Eindigt hij met een schuldbewuste blik in zijn ogen.

"Ik zal binnen blijven, ook al kan ik zelf vechten. En Ivy zal ik wel vinden. Het is niet jou fout, die Rogue komt gewoon op het verkeerde moment. Je moet jezelf niets kwalijk nemen" Stel ik hem schouderophalend gerust. De spijt is wel in mijn stem te horen. Ik keek er juist naar uit om Nick beter te leren kennen, en gewoon wat qualitytime met hem doorbrengen. Maar ja, je krijgt niet altijd wat je wilt.

Hij werpt me nog een verontschuldigende blik toe en stapt dan de keuken uit. Ik kijk hem na hoe hij zijn jas pakt en zijn schoenen snel aan doet. Hij pakt nog snel uit een kast die me nog niet was opgevallen en joggingbroek.

Ik volg hem naar buiten en kijk dan hoe hij naar zijn wolf veranderd. Hij is goudkleurig en echt gigantisch. Hij pakt de jogging tussen zijn kaken en kijkt me nog eens aan. Ik smelt gewoon helemaal vanbinnen. Hij heeft gewoon zoveel spijt dat hij me moet achterlaten. Hij draait zich om en rent het bos in.

Daar sta ik dan, helemaal alleen in een mega grote villa waar ik de weg niet ken.

Ik draai me om en stap terug naar binnen, achter me sluit ik de deur en ik slenter naar binnen.

Ow ja, dat is waar ook, de oven staat nog op!

Ik ren naar de keuken en zet de oven af. Ik laat de spullen klaarstaan voor later, als Nick terug komt.

Ik stap naar de lift terwijl ik mijn hoofd laat hangen. De deuren gaan open na dat ik op het knopje geduwd heb. In de lift druk ik op de knop voor de 5de, oftewel de dieren verdieping.