My love for the Alpha

Hoofdstuk 4 (where is my mate?)

De lift gaat helemaal naar beneden, de deuren gaan open maar ik bots tegen..

Een meisje aan van ongeveer mijn leeftijd. 'Wie ben jij en wat doe je hier?' vraagt het meisje aan me.

'Ik ben Yala en ik ben de mate van Nick' leg ik simpel uit.

Ik zie dat ze iets wil zeggen maar ik ben haar voor. 'En weet jij wie die gast is die achter me aan zit?' Even kijkt ze onbegrijpend maar dan kijkt ze achter me en draai ik me om.

Ooh nee. Die gestoorde gek is al beneden.

'Bedoel je die gek daar?' Vraagt ze, en wijst naar de creep.

'Yep, die bedoel ik' zeg ik en verstop me achter haar.

Hij komt steeds dichter bij en staat dan pal voor, ik heb eigenlijk geen idee hoe ze noemt, en gromt naar me. 'Evan shut the F*ck off! Dit is de mate van Nick dude!' Ik kijk van achter haar naar, Evan dus, en zie zijn gezicht veranderen van woedend naar beschaamd.

Ik kom voorzichtig van achter het meisje vandaan en ga nu naast haar staan.

'S-sorry' krijgt hij eruit.

'Ok mensen kan iemand me eigenlijk uitleggen waarom Evan achter Yala aan zit?!' Vraagt, het nog steeds onbekende meisje.

'Ik was even het huis aan het verkennen en ik stond uiteindelijk in de badkamer van Nick. Ik hoorde gekuch achter me en draaide me om. Toen zag ik Evan staan en vroeg ik hem wie hij was. Hij vroeg dan terug wie dat ik was en dan zei ik eigenwijs dat ik pas antwoord gaf als hij antwoord op mijn vraag had gegeven. Hij werd boos van mijn toon en haalde naar me uit. Ik kon ontwijken en glipte de kamer uit. Toen sloeg ik de deur recht voor zijn gezicht dicht en hij vloog ertegenaan. Ik rende naar Nick maar die was opeens verdwenen en ik weet nog altijd niet maar hij nu is. Dus ik nam de lift om naar beneden te komen en toen botste ik tegen jou aan' leg ik snel uit. 

'Ok?' Zegt ze verward. 

'En nu heb ik een vraag voor jou' zeg ik na haar reactie. 'Wat is je naam eigenlijk?' Vervolg ik mijn vraag.

 'Ik ben Ivy' zegt ze lachend.

 'Ik ben Yala maar dat weet je al wel. En weet je waar Nick is?' Vraag ik verward. 

'Hij is buiten met de dieren bezig' legt ze uit. 

'Dieren?! En ik heb nog een vraagje, wat doen jullie hier?!' Vraag ik hun verbaasd.

 'We zijn de broer en zus van Jonas' zegt Ivy lachend.

 'Ooh, dat klinkt logisch' zeg ik een beetje begrijpend.

 'Maar wat niet logisch is is dat Evan daar' zeg ik en wijs naar Evan. 'Me daarnet uithoorde en achtervolgde' vervolg ik mezelf.

 'Dat is omdat ik niet wist wie je was en omdat je zo'n toon tegen me aansloeg' zegt Evan gefrustreerd.

 'Ok, maar wat zei je daarnet over dieren?' Verander ik snel van onderwerp. 

'Ja, er zijn hier echt vele dieren. Er zijn; paarden, honden, konijnen, katten, kippen en ezels' legt ze enthousiast uit. 

'Ok?' Zeg ik vragend. 'Maar waar zijn die dieren dan?' Vraag ik nieuwsgierig.

 'Sommige zijn op de dieren verdieping en de paarden en ezels zijn buiten in de stallen' legt ze uit. 

'Dierenverdieping?!' Roep ik uit.

 'Ja verdieping 5 is de dierenverdieping' zegt ze verrast door mijn reactie. 

Ze had waarschijnlijk gedacht dat Nick me wel al had verteld over de dieren. Niet dus. Ik snel naar de lift en druk op de knop. De deuren gaan open en ik stap de lift binnen.

 Ivy volgt me en stapt mee de lift binnen. Ik druk op de knop van 5de verdieping en de lift gaat omhoog en komt aan op de juiste verdieping.

 De deuren gaan open en ik vlieg naar buiten. Ik kijk snel even rond en ontdek een deur waar op staat: Konijnen

Ik doe voorzichtig de deur open, zoals het bordje zei, en stap naar binnen. De gordijnen zijn open en er schijnt veel zonlicht naar binnen. Ik kijk de kamer rond en zie veel kooien. Er passen wel miljoenen konijnen in.

 Nu pas valt me op dat de kooien leeg zijn! Ik voel iets aan mijn voet en kijk naar beneden. Ik zie en konijn op mijn voet schrikken en vlieg en meter in de lucht. Ik buk neer en pak het konijn op. Ik speur de grond af en hier zitten dus duidelijk veel konijnen. 

Ik zet het konijn weer op de grond en ga voorzichtig de kamer uit. Ik kijk de gang door en ga naar de tweede deur. Hier staat op een plaatje: Honden. (Ze doen niets)

Ik doe de deur open en al snel val ik op de grond want vier honden bespringen me. Ik slaag een gilletje en al snel staat Ivy in de kamer. 

'Wat is er?' Vraagt ze bezorgt. 

'Niets hoor, ik werd gewoon verrast door deze schatjes' zeg ik lachend en wijs naar de honden.

 Ze begint te lachen en haalt de honden één voor één van mij af. Ik sta recht terwijl ik de haren van de honden van me af klop. Nu pas kan ik rustig de kamer rondkijken. Er staan 6 hondenmanden, 6 voederbakken, 6 waterbakken en 6 hondenhokken. En voor de rest liggen er over de hele kamer speeltjes verstrooid. Samen met botten en hondenkorrels.

 'Deze noemt Rocky' zegt ze terwijl ze een golden retriever aanduid.

 'Deze noemt Mona" zegt ze en pak een kleinere zwarte labrador op.

 'Aw' komt er uit mijn mond. Ivy lacht en zet Mona terug neer. 

'Deze is Ryka' legt ze uit en wijst naar een mokka bruine boerboel. Ik stap naar de hond en aai haar over haar kopje.

 'En hoe noemen deze twee?' Vraag ik als ik naar twee Australische herders wijs.

'Dat zijn Marley en Blue. Broer en zus' Legt ze uit.

'En nu is het tijd voor hun om te gaan slapen. Dus help je me even ze in de hokken te krijgen?' Vraagt ze hoopvol. 

'Is het dan zo moeilijk?' Vraag ik verbaasd.

 'Ja, ze weten snel wat er aan de hand is dus werken niet zo goed mee' zegt ze zuchtend.

'Ik zal wel helpen hoor' stel ik haar gerust met een lach op mijn gezicht. 

Ze zucht tevreden en probeert al snel Rocky op te pakken, wat zo te zien niet zo makkelijk gaat. Ik focus me op Blue en heb hem al snel te pakken. Even later als we alle honden eindelijk in hun hokken hebben gekregen gaan we opgelucht zuchtend de kamer uit.

De rest van de rondleiding komt in het volgende hoofdstuk. Maar eerst komen een paar personages. Veel plezier met lezen.!

1150 woorden