My love for the Alpha

Hoofdstuk 3 (who are you?)

Nick staat bij zijn auto te wachten met de kofferbak open. Er ligt al een van mijn koffers in. Hij heeft een mega coole auto. Zie media^^

'Wauw' breng ik uit. Hij grijnst.

Ik leg mijn rugzak in de kofferbak en gris nog snel mijn gsm er uit. Hij doet de koffer dicht en loopt me voorbij. Beleefd doet hij de deur bij de passagiersstoel open. Ik ga dankbaar zitten. Het was niet nodig maar lief. Hij doet de deur dicht en loopt rond de auto naar zijn plaats. Ik klik mijn gordel vast en hij gaat zitten. Hij maakt zich ook vast en druk op het gaspedaal.

Eerst rijd hij rustig maar vraagt ​​dan; 'kan je tegen een beetje wild?' Hij laat een grote grijns zien. 'Ik kan er wel tegen. waarom?' antwoord/vraag ik. zomaar' zegt hij en haalt zijn schouders op.

Opeens zie ik in mijn ooghoek dat hij op het gaspedaal druk en we vliegen vooruit. Ik slaak een klein gilletje en hou dan mijn adem in.

'Ik dacht dat je er tegen kon?' zegt hij met gebruikelijke grijns. 'Ik kan er ook tegen. Het was gewoon onverwacht' werp ik tegen. Hij lacht, zijn grijns is verdwenen.

'Waar woon je eigenlijk?' vraag ik na een korte stilte van maar 2 minuten.

'In mijn eigen huis samen met Ivy en Evan' legt hij uit. 'En wie mogen dat wel niet zijn?' Vraag ik op zo'n soort bitchy toon. Hij gromt. Oeps. Dat had ik beter op een andere manier gezegd.

'Mijn broer en zus' zegt hij terwijl hij zijn kaken op elkaar klemt. 'Oooh' is het enige wat uit mijn mond komt.

Ik kijk op mijn gsm om oogcontact te ontwijken. Opeens komen we aan bij een grote villa, het is echt gigantisch. Hij rijdt de oprit op en ik vlieg uit de auto. Ik ren naar de koffer waar Jonas al staat. Ik pak snel mijn rugzakkken en sprint naar de voordeur. Natuurlijk moet ik wachten want ik heb geen sleutels en dan komt Jonas ook aangestapt volgeladen met mijn 2 grote koffers. Hij doet de deur open en ik glip snel voor hem naar binnen. Het is allemaal mooi wit met lichtbruin hout ingericht. Het is echt prachtig.

'Het is echt prachtig. Wie heeft het ingericht?'vraag ik nieuwsgierig. 'Ik' antwoord hij luchtig maar ik kan aan zijn gezicht zien dat hij trots is dat ik het mooi vind.

Dan pas valt het zwembad me op. 'Zwembad!' Roep ik enthousiast uit zoals een kind van 6. 'Dat zal even moeten wachten' zegt hij met lichtjes van pret in zijn ogen.

Ik speur de grote eetkamer met een mega grote tafel af. Ik zie een enorme trap voor me waarbij het lijkt alsof hij nooit gaat eindigen. Ik staar de trap met open mond aan en ik hoor iemand aankomen. Ik draai me om en staar Jonas met nog altijd mijn open mond aan. Dan kijk ik terug naar de trap en dan weer naar hem. Het lijkt dat hij het snapt en lacht.

'Er is ook een lift hoor. Als je je daarover zorgen maakt.' Een lift! Zeg dat dan meteen! 'Een lift?!' Roep ik uit. 'Ja' zegt hij luchtig alsof het niets is.

Ik speur de ruimte af maar zie helemaal geen lift. 'Kom mee' Ondertussen heeft hij de koffers al ergens gedumpt en volg ik hem.

Hij stapt de eetkamer door en komt aan bij een lift. Ik ga snel naar de knopjes zodat ik kan duwen. 'Welke is het?' Vraag ik. 'De 4de' zegt hij.

Ik druk op de knop en blijkbaar staan mijn koffers er ook al in. De deuren gaan dicht en de lift beweegt. We blijven allebei stil. Ik voel de lift stoppen en de deuren gaan open. Ik stap uit de lift en kijk rond. Het is hetzelfde als beneden wit met lichtbruin hout. Ik stap een beetje rond en zie direct een deur. Ik stap er naartoe en doe de deur open. Ik zie een gigantische keuken en daarin is nog een deur. Ik stap naar de deur en doe hem open. Op slot. Damn it.

Ik ga terug naar de inkom waar Jonas nog staat en vraag met een poeslief stemmetje en met puppy oogjes; 'Jonas, wat zit er achter de deur in de keuken?' Hij glimlacht door mijn manier van vragen en zegt dan; 'een kamer' terwijl hij mijn toon na doet. Ik zet een pruillipje op en kijk hem aan, recht in zijn groen/bruine ogen. 'En wat zit er dan in die kamer?' Zeg ik terug op mijn kleutertoon. 'Dat is een geheime berging' legt hij uit op mijn toon die hij nog altijd na doet. Ik lach hem uit vanwege het belachelijke gezicht dat hij trekt terwijl hij ook een pruillip opzet. 'Wat is er zo grappig?' Vraagt hij op een valse verbaasde toon.

Ik rol met mijn ogen en ga naar de volgende deur. Die komt uit op een gang. Ik stap de gang binnen en zie nog miljoenen andere kamers. Ik doe een deur open en zie een slaapkamer maar ik kan geen vaste geur opvangen. Logeerkamer dus. Ik ga naar de volgende deur en dat is ook een logeerkamer. De andere 8 kamers zijn hetzelfde. Ik doe de 11de deur open en kijk naar binnen ook een slaapkamer, maar op deze hangt wel een geur. Ik denk dat dit Jonas zijn kamer is. Twijfelend stap ik naar binnen en kijk rond. Hier staan inderdaad wel meer decoratie spullen in en op het bed hangt een sterke verslavende geur. Dit is zeker Jonas zijn kamer. Ik zie nog drie deuren. Ik stap naar de eerste deur en doe die open. Een mega grote badkamer! Ik kijk even rond en zie direct een bubbelbad. Ik spring een beetje in de lucht van vreugde en hoor dan een kuch achter me. Ik draai me om en kijk in de ogen van een jongen ik gok 2 of 3 jaar ouder dan mij.

'En wie ben jij wel niet?' Vraag ik eigenwijs. 'Dat zou ik beter aan jou kunnen vragen' zegt hij eigenwijs terug. 'Ik antwoord niet voor jij dat doet' zeg ik terug. Hij begint lichtjes te grommen. 'Man wat word jij snel boos zeg' zeg ik op een irritante eigenwijze toon waar ik zelf van zou doordraaien als iemand zo'n toon tegen mij aanslaat. Hij gromt steeds harder. 'En, wie ben je nu?' Vraag ik lichtelijk geïrriteerd.

Hij haalt naar me uit maar ik draai me snel weg. Ik sta nu in Jonas zijn kamer en sta heel dicht bij een muur. Hij draait zich boos om en ziet mij staan. Ik kijk naar de deur en loop er snel naartoe. Hij volgt mijn blik en gaat me achterna. Ik trek de deur snel dicht als ik buiten ben. Lichtjes hoor ik een dof en denk dat hij tegen de deur is aangelopen. Sukkeltje toch.

Ik ren naar de deur voor naar de hal te gaan waar Jonas normaal gezien nog staat maar als ik daar aankom zie ik hem nergens. Mijn koffers staan er nog maar Jonas zelf is weg. Opeens vliegt de deur van de gang open en komt die enge gast binnen gestormd. Ik ren naar de lift en druk op de knop. Gelukkig was de lift nog op deze verdieping omdat nog niemand hem heeft gebruikt sinds dat ik en Jonas naar boven kwamen. De liftdeuren gaan open en ik vlieg naar binnen. Ik blijf maar drukken op de knop en eindelijk gaan de deuren dicht. De lift gaat helemaal naar beneden en de deuren gaan open ik stap naar buiten maar bots tegen...

Cliffhanger! Ik ben zo blij met dit hoofdstuk. In het volgende hoofdstuk gaat een foto van de villa staan.

1272 woorden