•-•
"Düşündüğümden daha acı verici." Şu an Iris'in evinde toplanmıştık. Onlara baştan sona kadar her şeyi anlatmıştım.
Bazı kısımlae hariç.
"Ben senin yerinde olsaydım bu kadar şeye katlanamazdım."
"Öyle deme Mai. Bu tarz olaylar yaşamaya başlayınca anlıyorsun. Dayanmak zorundasın yoksa elindeki her şeyi kaybedersin. Bu hayatta tutunmanı sağlayan tek umudun oluyor. Ona o kadar sıkı tutunuyorsun ki, sanki her şeyi başarabilirmişsin gibi geliyor. Fakat tek bir olumsuzlukta bu düzen alt üst oluyor."
Felsede de yapmadık demezsin Akina.
"Başladı gene felsefi konuşmaya." Iris'e bakıp göz devirdim. Oldum olası kaba ve açık sözlüydü. Yinede onun bu hâllerini çok seviyordum.
"Peki her şey alt üst olduktan sonra nasıl ayağa kalkabiliyorsun?" Hina'ya bakıp sevimlice gülümsedim.
Kalkamıyorsun.
"Sen yere düştüğünde, canın yansa bile nasıl ayağa kalkap, yoluna devam edebiliyosan, tam her şeyden vazgeçeceğin zaman küllerinden geri doğuyorsun. Ne kadar canın yansada, ne kadar pes etmek istesende yoluna devam ediyorsun."
"Bu kadar şeyi nasıl öğrendin?" Bu sefer Emma sormuştu.
"Öğrenmedim. Hayat bana zorla öğretti." Bir gün onlarda aşılması zor engellerle karşılaşacaklardı.
"İnanılmazsın Akina-Chan!" Hina aramızdaki en masum kişiydi.
"Akina demen yeterli Hina!" Kafasını olumlu şekilde sallamıştı.
"Sorucam, sorucam unutuyorum! Hepimizi gönderdikten sona Hachi'ye ne yaptın?"
Aklının alamayacağı şeyler yaptım, Emma.
"Bu bir sır!" Akla alınmayacak şeyler yapmıştım. Bu şimdilik bir sır.
"Hadi ama Akina! Ne yaptın söyle!" Hepsi aynı şeyi söylüyordu.
"Olmaz. Fazla zorlamayın." Yakında öğrenirlerdi zaten.
"Akina'yı tanıyorsam ölsede söylemez. Boşuna çırpınıyoruz kızlar."
"Haklısın Iris. Boşuna çırpınıyoruz." Sonunda peşimi bıraktılar.
"Kesin Mikey biliyordur! Ona soracağım." Mai, merak ettiği bir şeyi öğrenmeden bırakmazdı. Fakat bunu Mikey dahi bilmiyordu. Onuda diğerleriyle birlikte göndermiştim. Biraz zor olmuştu ama genede göndermiştim.
Ona ne yaptığımı tek tahmin edebilecek kişi Abimdi. Onunda kimseye bir şey söyleyeceğini düşünmüyordum. Yakında herkes öğrenecekti sonuçta.
Abiminde bunu tahmin etmesi biraz imkansız gibi.
"Boşuna uğraşma Mai. Hiçbir şey öğrenemezsin."
"Sen öyle san!" Mai Mano'ydu sonuçta bu. İmkansız dediğimiz şeyleri bile başaran biriydi. Hafife almak aptalık olurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑰𝒕'𝒔 𝒔𝒂𝒅 𝒃𝒖𝒕 𝒔𝒎𝒊𝒍𝒆 ~ Tokyo Revengers.
Fanfiction"Sen kimsin?" Köpek dişlerimi göstererek gülümsedim. "Ben Akina Baji, namı değer Keisuke Baji'nin kardesi." 15 yaşında olan Akina Baji, Türkiyeden kardeşinin yanına Japonyaya dönmeye karar verir. Japonyaya gelmesi ile beraber her şey değişir. Gelece...
