𝑰𝒕'𝒔 𝒔𝒂𝒅 𝒃𝒖𝒕 𝒔𝒎𝒊𝒍𝒆 ~ Tokyo Revengers.

9. Bölüm.

•-•

"Etrafta kimse yok değil mi?" Kulağımda ki kulaklığımın tuşuna basıp konuşmuştum. Izana ile konuşmak işe yaramamıştı.

"Etraf temiz gözküyor."

"Teşekkürler Inui. Abi sende durumlar ne âlemde?"

"Burasıda temiz. Kisaki ve Hanma ortalıkta yok."

"Koko, Kozi Kozi?"

"Burasıda temiz Aki Aki!" Derin bir nefes aldım ve Izana'nın yanına doğru gitmeye başladım. Son kez şansımı denemek istiyordum.

Kisaki ve Hanma ne yapıp edip, Izana'yı ikna etmeyi başarmışlardı. Ben o konuşmamdan sonra buna çokta ihtimal vermemiştim fakat bu sefer işler düşündüğüm gibi gitmemişti.

Muhtemelen Izana içindi biriken öfkeye yenik düşmüştü. Bu yüzden Izana ile tekrardan konuşmak için çok tehlikeli bir plan hazırlamak zorunda kalmıştım. Buna değerdi umarım.

Hepsi Izana içindi. Onu içindeki masum çocuğu tekrardan hayatta döndürmek içindi.

Başarabilirsin Akina.

"Dediklerimden sonra seni böyle görmeyi beklemiyordum." Gerçekten beklemiyordum.

"İnsanlar umrumda değil. Onlar sadece benim kölem olabilirler." O gün konuştuğum Izana ile şimdiki konuştuğum Izana arasında dağlar kadar fark vardı.

"Çok üstten bakıyorsun."

"Biliyor musun bu hiçte umrumda değil." Korkunç gözlerini bana çevirmişti. Göz göze geldiğimizde korkmadım. O bana hiçbir şey yapamazdı.

"Kisaki sana ne dedi bilmiyorum fakat bu sen değilsin."

"Tekrar söylüyorum bu seni ilgilendirmez!"

"Fazla öfkelisin."

"Sus!"

"Fazlasıyla zor bir kişiliğinde var."

"Kes sesini!"

"Atarlı ergen tripleri değil mi bunlar?" Ağzımdan kaçırdığım bu cümle ile susmuştum. Ne dedim ben? Izana'ya ergen mi dedim.

"Ne diyorsun lan sen!" Arkamı dönüp topuklayarak oradan kaçmıştım.

Bu da işe yaramadı...

Izana'nın kurduğu yeni bir çete vardı ve oldukça büyük bir çeteydi. Keşke işin içine yurt dışında ki serserileri katmasaydı. Kisaki'nin bir sonraki hamlesini biliyordum. Bunu durdurmak için desteğe ihtiyacım vardım
"

Çok az kaldı ben bu Izana'nın ebesini sikicem!"

"Küfür etme lan amcık!"

"Kes sesini Kozi Kozi!"