𝑰𝒕'𝒔 𝒔𝒂𝒅 𝒃𝒖𝒕 𝒔𝒎𝒊𝒍𝒆 ~ Tokyo Revengers.

2. Bölüm.

•-•

"Çok yoruldum!" Diyip kendisimi çimenlerin üstüne atmıştım.

"Eğer beni sinirlendirmeseydiniz bunların hiçbiri olmazdı!" Akira tekrardan söylenmeye başladığına göre daha konu kapanmamıştı. Uyuz herif!

"Hadi ama Akira! Senin yerinde başka biri olsaydı sende gülerdin." Reiji ilk defa doğru bir şey demişti. Bu oldukça şaşırtıcıydı.

"Reiji yanlışlıkla senin kafana fazlamı sert vurdum! İlk defa doğru bir şey dedin çünkü!" Bana bayık bir bakış atıp, gözlerini devirdi.

"Abartma Akina!"

Toman liderlerine baktığımda, konuşacak durumda değillerdi. Buna şaşırmamıştım.

"Akina!" Mikey'e baktım. Sinirleneceğim bir cümle kuracağı pis pis sırıtışından belliydi.

"Kıymetli popona nasıl tekme geçirdim ama!" Herkes Mikey'in dediğine gülmeye başlayınca, gözüm seğirmeye başlamıştı. O tekmenin intikamını alacaktım.

"İntikamım ağır olacak!" Mikey'in gücüne yakından şahit olmak inanılmaz bir şeydi. Kendimi onun yanında çaylak gibi hissediyordum.

"Onu bunu boşverinde ben nasılda şu köpek kılıklı şerefsizi alt ettim ama!" Demişti Kazutora gülerek. Arkasından kafasına yediği sert şaplakla daha çok gülmeye başlamıştı. Onların bu hallerine gülümsedim.

"Kes sesini Kazutora!" Abim, Kazutora ve Chifuyu üçlüsü hep birlikte takılırlardı. Dostlukları çok güçlü bir bağ ile birbirlerine bağlıydı. Tıpkı Akira, Erisa, Reiji ve benim gibi...

Abim ve Kazutora'nın arkasından sinsice yaklaşan Chifuyu'yu kimse görmemişti. Chifuyu, abim ve Kazutora'nın üstüne atlayıp, konuşmaya başladı,

"Siz gene ne için kavga ediyorsunuz lan!" Chifuyu'yu tanıyordum ama tanımıyordum. Çok garip bir döngünün içerisindeydim. Mikey bakışlarımdan çıkardığı sonuç ile bana yeni gelen çocuğu tanıtmıştı.

"Chifuyu Matsuno, 1. Bölüğün 2. Lideri." Bunu biliyordum fakat bilmemezlikten gelmem gerekiyordu.

"Ha! Demek Abimin durmadan bahsettiği çocuk bu!" Yalan değildi. Abim her zaman ya Kazutora'dan ya da Chifuyu'dan bashsedip dururdu.

"Millete benimi anlatıyorsun lan!"

"Millet dediğin benim kardeşim sikik herif!"

"Oi sen Akina'sın!" Beni tanımasına şaşırmamıştım. Beni sadece Chifuyu'ya anlattığını biliyordum.

"Evet, evet o meşur Akina benim." İsmimi abimden çokça duyduğunu ve bundan bıktığını gözlerinden okuyabiliyordum. Yazık çocuğa...

Aradan bir saat geçmesine rağmen hâlâ sıkılmadan konuşuyorduk. Sanki daha yeni tanışmamış, uzun zamandır yakın arkadaşlarmışız gibi duruyordu. Buraya gelmeden önce aklımda dönen kötü seneryoların hiçbirinin gerçekleşmemesine sevinmiştim.

Her şey beklediğimden daha güzel gidiyordu.

Bir süre sonra beklediğim o soru geldi. Mikey, Draken dönüp saati sormuştu. Draken ise saattin 3.50 geçtiğini söyleyince, Mikey acele ile ayağa kalkmıştı. Birazdan onun yanına gidecektik. Uzun zamandır tanışmak istediğim çocuğun yanına.