𝑰𝒕'𝒔 𝒔𝒂𝒅 𝒃𝒖𝒕 𝒔𝒎𝒊𝒍𝒆 ~ Tokyo Revengers.

5. Bölüm.

•-•

"Şu an cidden ölüyüz!" Abime bakıp bilmem kaçıncı olan göz devirmemi yapmıştım.

"Kaç kere söylemem gerekiyor ölüyüz işte!" Bunu söylemek çok garipti. Ölmeden mezardaydık.

"Susun artık sikik herifler. Başım şişti!" Kazutora sinirden bağırınca ikimizde susmuştuk.

Ben ve abim öldü, Kazutora ise hapiste olarak gösteriliyordu fakat değildi. Her şeyi Haru sayesinde yapabilmiştik.

Haru benim Japonya'ya geldiğimde tanıştığım değerli bir arkadaşımdı.

"Ne zaman ortaya çıkmamız mümkün olur? Bu lanet olası hayat tarzı hoşuma gitmedi." Kazutora'nın sorusuyla, affalamıştım. Bunu hiç düşünmemiştim ya da düşünmeye fırsatım olmamıştı.

"Aceleci davranmayalım. Kisaki'nin hamlelerine göre ilerlicez. Ne zaman ondan kurtulursak, o zaman bu işkence biter." Kazutora kafasını sallayıp, tatlısını yemeye geri dönmüştü.

Bu durum çok can sıkıcı olmaya başlamıştı.

"Şu Hanma denen zombi ne ayak?" Abim, tek kaşını kaldırmış ciddi bir yüz ifadesi ile bana bakıyordu. Bu gorünüşü oldukça korkutucuydu.

"Kisaki'nin lanet olası planları Musashi şenliğinde başlamıştı bile. Hanma denen şerefsiz onun sağ kolu gibi bir şey. Ona çok dikkat etmeliyiz," dedim tek nefeste. Hanma güçlü bir rakipti. Tekniği ve dayanıklılığı oldukça iyi durumdaydı.

"Bir gözümüz Hanma denen piç kurusunda olacak demek." Abim bu gereksiz insanlar yüzünden bir şeyleri feda etmekten hoşlanmıyordu. Bir anda ortamı mahvolmuştu.

Benim feda ettiklerimden habersiz...

Abime dışarı çıkacağımı söyleyip, askılıktan hırkamı, maskemi ve şapkamı almıştım. Dışarı çıktıktan sonra bir süre nereye gideceğimi düşünmüştüm.

Herkesin ne durumda olduğunu merak ediyordum. Siyah maskesimi yüzüme takıp, gölgelerden illerlemeye başlamıştım. Onları kontrol etmek ile güne başlayabilirdim.

Toman'nın buluşma noktasına vardığımda, önemli bir toplantı yapıldığını görmüştüm. Neden toplantı yapılıyordu? Kimsenin beni göremeyeceği bir yere geçip, izlemeye başladım.

Mikey ve Draken tamamen çökmüş durumdaydılar. Bu görüntü oldukça fazla canımı yakıyordu. Diğerlerine baktığımda onlarında Mikey ve Draken'den bir farkları olmadığını görmüştüm. Hepsi oldukça bitik görünüyordu.

Gözlerim bu sefer buraya neden geldiklerini oldukça merak ettiğim ikiliyi bulmuştu. Akira ve Reiji. Onların burada ne işleri vardı?

"Sizin burada ne işiniz var?" diye mırıldanmıştım.

Reiji ve Akira'yı incelediğimde kelimenin tam anlamıyla zombiye dönmüşler diyebilirdim. Tenleri solmuş, göz atları mosmor olmuştu. Derin bir nefes aldım. Şimdi ortaya çıkmanın zamanı değildi.