The Heartthrob That Can't Walk

Chapter 23

The second- year came. Our block mates are still the same. Though some switch their course, other drop out because of financial problems.

“Stanlly, dapat ito suotin mo.” She show me the bunny garter headband.

Guess what? Halos mukha na akong alipin ng babaeng ‘to. Kung ano ano pinapagawa sa’kin. Lalo na pag tinotopak siya. And now she’s on her freaking period! Sumasakit ulo ko. Tangina bakit ba kasi ako pumayag?

“Are you serious?”

“Kasalan mo ‘yan inaaway mo pa ako kanina. Mag dusa ka.”

I rolled my eyes, “hindi kita inaaway. I just told you not to hug me because I’m reviewing.” I explained.

“Ang sabihin mo ayaw mo lang. Susuotin mo o hindi kita tatabihan mamaya?” hamon niyang tanong.

The table really turned. Parang dati ako pa nag papalayas sa kaniya sa kama tapos ngayon siya na nanakot sa’kin. Tangina anong nangyari?!

Inis kong hinablot ‘yon sa kamay niya. Sinuot ko ‘yon sa ulo ko. Bwisit. Lumapit siya at inayos ang ilang hibla ng buhok ko. She took a picture of it. She will show it to my mother, that’s for sure.

“Happy? Let’s sleep.”

“Ayoko nga.” Pinigilan niya akong tanggalin ‘yon.

Inabot niya ang pouch sa ibabaw ng mini drawer. Inilabas niya ang moisturizer. Shit. Not this one. Nag labas rin siya ng mask. Mas lalong ‘wag ‘yan.

“S-shane…not that. Let’s just sleep.” I said half begging.

Kumunot ang noo niya, “oo, matutulog tayo. Lilinisin ko lang mukha mo.”

“Malinis na mukha ko.” Sabi ko pa.

“Wag ka ngang makulit! Para lilinisin lang.”

Wala na akong nagawa nang hawakan niya ang baba ko. We’re close now. Kumuha siya ng bulak at nilagyan ng moisturizer. Una niyang nilapat ‘yon sa ilong ko. Medyo nagulat ako sa lamig. I heard her laugh a little. She continue doing that.

“Tapos eto naman, fifteen minutes.” Pinakita niya sakin ang mask.

Ngumiwi lang ako.

“Halika dito.” Inis na tawag ko. Lumapit naman siya agad. Inis akong kumuha ng bulak at ginaya ang ginawa niya. Nag pumiglas pa siya no’ng una. You should be fair idiot.

“Hindi ka naman nag gaganito. Where did you learn this?”

“Nakita ko lang sa youtube ginaya ko lang…” she laugh when I reach her ear. She have a tickle in the ear. Inulit ko pa. Mas lalo siyang natawa at nag pumiglas sa hawak ko.

“Ano ba—isa!”

“Alright, I’ll stop.” Hindi ko pa rin mapigilan ang pag tawa. She look pissed.

Nilagyan niya ng mask ang mukha ko. Nag palagay din siya sa’kin.  We both wait for fifteen minutes. Before removing it she take a selfie. Dinamay pa ‘ko.

“Let’s sleep, hmm?” malambing kong tono.

Pumayag ka pag hindi ibabalibag kita.

“Tapos kana mag review?” she asked.

“Yeah…” then I yawn.

“Tara na.” pinahiga na niya ako. Binalik niya ang mga gamit namin sa kaniya kaniyang lalagyan bago humiga sa tabi ko.

“What are you doing?”

“Shh…” she hushes me while her eyes are closed.

My mouth form an O wen I realize what she’s doing. She always does this every night. Sometimes I feel like I’m a bad person if I won’t be like her. I also whisper my prayer even if they’re not longer than her.