ဟုန္႐ွဲ႔ ေ႐ွ႕ကေနေျပးထြက္သြားတဲ့ ကေလးေၾကာင့္ ေနာက္ကေန အျမန္လုိက္ရတယ္ သူခ်င္အမတ္နဲ႔ လက္ထပ္ပြဲကိစၥေျပာေနတုန္း အသံေတြၾကားလုိ႔ သြားၾကည့္ေတာ့ တျခားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ပါး႐ုိက္ေနတဲ့ ကေလး
''အဲ့တာ ဘာေတြဖစ္ေနတာလဲ ''
''အ႐ွင္ ဧကရီက က်ဳႏု္ပ္ကို ပါး႐ုိက္တယ္ အ႐ွင္ သူ႔ကိုအျပစ္ေပးပါ''
''ဟမ့္''
''ကေလး ဟုတ္သလား သူေျပာတာ''
''အ႐ွင္က ယံုလား သူေျပာတာကုိ''
''ဟင့္အင္း ကုိယ့္ကေလးေျပာတာဘဲ ယံုမယ္ ေျပာျပကုိယ့္ကုိဘာဖစ္တာလဲဆုိတာ''
''အဟင္း ႐ွင္း အ႐ွင္ဆီကေန ထြက္ေျပးလာရင္း သူနဲ႔ဝင္တုိ္က္မိတယ္ တကယ္ေတာ့ သူကဝင္တိုက္တာပါ ပီးေတာ့ ႐ွင္းကုိလာေအာ္တယ္ ႐ွင္းကသူဘသူလဲေမးေတာ့ သူကခ်င္အမတ္ရဲ႕သား အ႐ွင္ရဲ႕ ဧကရီဖစ္လာမဲ့သူတဲ့ အဲ့တာနဲ႔ ႐ွင္းက မင္းက အိမ္ေ႐ွ႕စံနဲ႔ လက္ထပ္ရမွာ အ႐ွင္နဲ႔ မဟုတ္ဘူး ပီးေတာ့ ငါကမွ ဧကရီလို႔ေျပာေတာ့ သူက ဂ႐ုမစုိက္ဘူးတဲ့ သူဘဲ အ႐ွင္ရဲ႕ ဧကရီဖစ္လာရမယ္တဲ့ ႐ွင္းကိုလည္း ဒီနန္းေတာ္ကေန ထြက္သြားရေအာင္လုပ္မွာတဲ့ ႐ွငး္က အ႐ွင္ကငါ့ကုိဘဲခ်စ္တာလုိ႔ ေျပာလုိ႔ ႐ွင္းကိုသူကပါးစ႐ို္က္တာ အဲ့တာတင္မကဘူး အ႐ွင့္ကိုလည္း တဏွာႀကီးတဲ့ဘုရင္မို႔ သူျမဴစြယ္ရင္ ရတယ္ဆုိပီးေျပာလုိ႔ ႐ွင္းကပါး႐ုိက္ေနတုန္း အ႐ွင္ေရာက္လာတာဘဲ ဟူး ေမာတာ''
'မဟုတ္တာေတြ ထည့္ေျပာျပန္ပီ က်န္႔က်န္႔'
'အင္း အဲ့တာမွ အ႐ွင္ကငါ့ကုိသနားမွာေပါ့'
'ေတာ္ေတာ္ဖစ္ ဟုိေကာကေတာ့ သြားပီဘဲ ဘုရင္ကို တဏွာႀကီးတယ္လုိ႔ေျပာတာ'
'ဟားဟား အဲ့တာငါဘဲေလ မွတ္ထား ငါ့လာစရဲတဲ့သူက ေသဖုိ႔လမ္းေရြးခ်ယ္ထားတဲ့သူမုိ႔ဘဲ'
'အမေလး ေၾကာက္လုိ္က္တာ'
'ေၾကာက္ရမယ္ေလ ငါကဘသူမုိ႔လဲ ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္က်န္႔ဘဲဟာ'
''မဟုတ္ပါဘူး အ႐ွင္ သူလိမ္ေျပာေနတာပါ ဧကရီတစ္ေယာက္လုပ္ေနပီး လိမ္ေျပာေနတာ မ႐ွက္ဘူးလား''
''ေျဖာင္း နားညီးတယ္''
''အ့ အ႐ွင္''
''မေခၚနဲ႔ အ႐ွင္ဆုိတာ ငါ့ကေလးတစ္ေယာက္တည္း ေခၚခြင့္႐ွိတဲ့ နာမ္စား ပီးေတာ့ ကေလးကို မင္းဘာမွ ပုတ္ခတ္စရာမလုိဘူး ''
''ခ်ဳင္အမတ္ရဲ႕သားကုိ ႏူးည့ံတယ္ထင္ေနတာ အ႐ုိင္းတံုးဖစ္ေနတာဘဲ ဒါဆုိရင္ေတာ့ အိမ္ေ႐ွ႕စံနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ ျပန္စဥ္းစားရေတာ့မယ္ထင္တယ္ ေနာက္ပီး ဧကရီတစ္ေယာက္လံုးကို ေတြ႔တာေတာင္ ဂါဝရမျပဳတဲ့အျပင္ လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးပီး အ႐ွက္မ႐ွိဘူးလုိ႔ ေျပာရဲတယ္ ဟား ေတာ္ေတာ္ အ႐ိုိအေသကင္းမဲ့ေနၾကတာဘဲ''
