ဂ်က္ခ္ ကိုႀကီးဆီ အေၾကာင္းၾကားပီးတာနဲ႔ ဆမ့္ဆီကို အျမန္ျပန္လာခဲ့တယိ သူလာတာလည္း ျမင္ေရာေျပးသြားတဲ့ လူေတြ ပီးေတာ့ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေသြးေတြနဲ႔ လဲေနတဲ့ ဆမ္
''ဆမ္ သတိထားအံုး ငါေရာက္လာပီေလ ကိုႀကီးလည္းလာေတာ့မွာ ဟင့္ ငါ့ေၾကာင့္ပါ ငါပစ္မထားခဲ့သင့္ဘူး အဟင့္''
''မငိုနဲ႔ ငါ ဘာမွ မဖစ္ဘူး နား ညီးတာ ဂ်က္ခ္ရာ အ့''
''ေဆးရံုပို႔ဖုိ႔လုက္ေလ ကေလးရဲ႕ ငိုမေနနဲ႔ ''
''ဟင့္ လူႀကီး ဂ်က္ခ္ေၾကာင့္ ဆမ္အခုလုိ ဖစ္တာ ဟင့္ ဂ်က္ခ္ ကိုယ္ဂ်က္ခ္ ခြင့္မလႊတ္ဘူး''
ဆမ္ ဒဏ္ရာေတြၾကားထဲက ေသြးအန္ေနမိတယ္ သူ႔ကုိေဆးရံုမပုိ႔ဘဲ ၾကားထဲက roျပေနတဲ့ အတြဲေၾကာင့္ စိတ္ေတြေတာင္ ညစ္လာပီ
'က်န္႔က်ႏ့္ ခုေတာ့ ကိ္ုယ္ခ်င္းစာပီမလား'
'ေအး ကုိယ္ခ်င္းစာပီ ေနာက္ဆုိ မငး္ကိုငါမစေတာ့ဘူး ဟင့္ လူႀကီးေရ ျမန္ျမန္လာပါေတာ့'
'ေအာ္မေနနဲ႔ မေသႏုို္င္ဘူး'
'ဟင့္ မင္းနာတာမွ မဟုတ္တာကုိ ျဗဲ'
ဂ်ိမ္း အျမန္ေျပးလာေပမယ့္ ကားေတြပိတ္ေနတာေၾကာင့္ မနည္း ေမာင္းေနရတယ္ သူေရာက္ေတာ့ ေသြးေတြဘဲ႐ွိေတာ့တယ္
'ဟမ္ ကေလးကေရာ'
''ဟလို အင္း ေဆးရံုေရာက္ပီလား ေအး ငါလာခဲ့မယ္''
ဂ်ိမ္း ကေလးက ေဆးရံုမွာဆုိတာေၾကာင့္ ေဆးရံုကုိဘဲ ေမာင္းလာခဲ့လုိက္တယ္
''ဘယ္မွာလဲ ကေလးက''
''ခြဲခနး္ထဲမွာ ဓားဒဏ္ရာကို ခ်ဳပ္ေနတုန္း''
''ဟုတ္လား စိုးရိမ္ရလား''
''မစိုးရိမ္ရဘူးတဲ့ ခ်ဳပ္လုိ႔ပီးရင္ အခနး္ထဲေျပာင္းေပးလုိက္မယ္''
ကုတင္ေပၚတြင္ အပူပင္ကင္းစြာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးကုိၾကည့္ရင္း
'ကေလးကိုသာ ဆံုးရံႈးလုိက္ရမယ္ဆုိရင္ ကုိယ္႐ူးသြားလိမ့္မယ္'
''အင္း ဟင္း အင္း''
''သတိရလာပီလား ကေလး''
''အင္း ကိုကိုလား''
''အြနး္ ကုိကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေနာက္ဆုိ ကေလးတစ္ေယာက္တည္း ပစ္မထားေတာ့ဘူး အခုလုိ ကေလးတစ္ခုခုဖစ္ရင္ ကုိယ္ရင္က်ဳိးရမွာ ပီးေတာ့ ကိုယ့္ကုိအခြင့္ေရးယူတယ္လို္႔ မေတြးပါနဲ႔ ကုိယ္ကေလးကိုခ်စ္တယ္ အရမ္းခ်စ္တာမုိ႔ ကိူ္ယ့္ကိုစဥ္းစားေပးပါေနာ္ ကေလး''
''အဟငး္ မေမာဘူးလား ကုိကိုရဲ႕ တရစပ္ကိုေျပာေနေတာ့တာဘဲ''
