ေ႐ွာင္က်န္႔နားထဲမွာ အား႐ွန္႔ေျပာတဲ့ ဝမ္ရိေပၚဆိုတဲ့ နာမည္ႀကီးသာတဝဲလည္လည္
'သြားပီ ငါေတာ့ ဗီလိန္ႀကီးကုိမွ ျပသာနာ႐ွာမိပီ'
''ဟိတ္ မင္းကကုိယ့္ကို ေတာင္းပန္ေစခ်င္တာလား ေသခ်ာလား''
''ဟို ထားလုိက္ေတာ့ ဘာမွမဖစ္ဘူး''
သူျမန္ျမန္ေျပာပီး လွည့္ထြက္မယ္ျပင္တုန္း သူ႔ကိုလွမ္းေခၚတဲ့ ဒုတိယဇာတ္လုိက္ ေခၚ ဝမ္ရိေပၚ
''ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ ေနအံုး ငါေျပာလုိ့္မပီးေသးဘူး''
''ဟို ရပါတယ္ဆုိ မေတာင္းပန္နဲ႔ေတာ့ ငါ ငါသြားပီ ''
သူသြားမယ္ျပင္ေနတူန္း သူ႔ေ႐ွ႕ကိုလာပိတ္ရပ္ေနတဲ့ ရိေပၚ
''ခနေလး ကိ္ုယ္ေတာင္းပန္တယ္ ဟုတ္ပီလား ေတာင္းပန္တဲ့အေနနဲ႔ မင္းကိုတခုခုလုုု္ိ္က္ေကြၽးခ်င္လို႔ ရလား''
''အဟင္း ဘာေကြၽးမွာလဲ''
'မူတယ္ေနာ္ က်န္႔က်န္႔ ေျပာေတာ့ျဖင့္ ေၾကာင္တယ္ေလးဘာေလးနဲ႔'
'မင္းမသိပါဘူး အား႐ွန္႔ရာ သူမ်ားေကြၽးတာ မျငင္းေကာင္းဘူးတဲ့'
'သူ႔ဘာသူ ငတ္လုိ႔စားခ်င္တာမ်ား အပုိေတြ ဟြန္႔'
'ပါးစပ္ပိတ္'
ရိေပၚ သူ႔ကိုေျပာပီး လွည့္ထြက္မယ္လုပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ေတာင္းပန္ပီး တခုခုေကြၽးမယ္လည္းေျပာေရာ အေရာင္ေတာက္လာတဲ့ မ်က္လံုးေလးနဲ႔ ဘာေကြၽးမွာလဲတဲ့
'အဟက္ ခ်စ္စရာေလးကြာ'
''မင္းႀကိဳ္က္တာ စားလုိ႔ရတယ္ ေျပာေလ ဘာစားခ်င္လဲ''
''ဟို ငါကစားခ်င္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ မင္းလုိက္ေကြၽးမယ္ေျပာလို႔ အားနာလို႔ စားမွာ''
''ဟက္ ဟုတ္ပါပီ အာ့ဆုိ ကိ္ုယ္သြားေနက် ဆုိင္ဘဲ သြားမယ္ေနာ္''
''အြန္း''
ဆုိင္ေရာက္ေတာ့
''ထို္င္ ယုန္ေပါက္ ဘာစားခ်င္လဲ မွာေလ''
'အား႐ွန္႔ သူ သူငါ့ကို ယုန္ေပါက္လုိ႔ ေခၚလုိက္တယ္ မဟုတ္မွ သူကငါ့ခ်စ္သူ လန္က်န္႔မ်ားလား'
'မသိဘူးေလ က်န္႔က်န္႔ခ်စ္သူ က်န္႔က်န္႔ဘာသာသိမွာေပါ့'
'အင္း ငါစမ္းသပ္ရအံုးမယ္ တကယ္သာ ငါ့ခ်စ္သူ ဆုိရင္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာႀကီး'
''ဟိတ္ ယုန္ေပါက္ ဘာေတြေငးေနတာလဲ မွာေလ ဘာစားမလဲ''
''ရပါတယ္ မင္းအဆင္ေျပတာမွာပါ ငါကအကုန္စားတယ္''
''အြနး္ ''
''ဒါနဲ႔ ယုန္ေပါက္ နာမည္က ဘာလဲ ကုိယ့္နာမည္က ဝမ္ရိေပၚ မွတ္ထားေနာ္''
''အင္း ငါ့နာမည္က ေ႐ွာင္က်န္႔''
''အင္း က်န္႔က်န္႔က ေ႐ွာင္းအိမ္ေတာ္ကလား''
''ဟုတ္တယ္ ဘာလုိ႔လဲဟင္''
