VS3: Kenry Zoleigh Vergara (BxB) (On-Going)

17

Apollo Simon Delgado

"Bye." I waved my hand to Crisha at ganoon rin siya.

Nasa labas na kami ng cafe ngayon at sumakay na siya sa sundo niya. Hinintay ko na munang makalayo ang sasakyan niya bago ko hinugot sa bulsa ko ang cellphone ko para tawagan si Manong at magpasundo.

Tatawagan ko pa lang sana si Manong ng biglang may tumatawag rin sa akin. Panandaliang kumunot ang noo ko bago napagtanto kung sino ang tumatawag, hindi ko pa rin pala nalalagyan ng pangalan ang contact number niya.

"Where are you?" Tanong nito sa kabilang linya ng masagot ko ang tawag.

"Sa tapat ng school sa labas ng cafe." Sagot ko sa tanong niya, I don't even know why I did that. Kusa na lang lumabas sa bibig ko.

The next thing I knew I was now riding his car. Nakaupo ako sa passenger seat habang nagmamaneho naman siya.

I didn't bother to ask him kung saan kami patungo. Basta ng makita ko na ang pamilyar na dinadaanan niya na tiyak papunta sa amin ay nanahimik na lang ako.

I actually wanted to ask him kung bakit niya ako inihahatid. Hindi naman na niya kailangang if he was worrying about what Dad will going to say.

Nakarating na kami sa gate at walang pasabi akong bumaba ng sasakyan niya. I don't want to bother him anymore. Sapat ng nagawan niya ako ng pabor, I don't want to associate myself on him any longer.

Pumasok ako ng gate at akmang isasara ko na 'yon ng biglang siyang pumasok. Wala siyang pasabing nagtungo patungo sa loob ng bahay.

I followed him from behind, kahit pa man nagtataka ako sa kinilos niya ay hindi na ako nag-abala pang tanungin siya.

Nakapasok kami ng bahay at nakita ko siyang tuluyan lang sa pag-akyat ng hagdan at walang pagdadalawang isip na pumasok sa silid ko.

"What do you think you're doing?" I asked him in disbelief. Prente na siya ngayong nakaupo sa kama ko.

Imbes na sumagot sa akin ay nagkibit balikat lamang siya bago kumportableng nahiga sa kama ko.

Hindi na ako nakipagtalo sa kaniya ng wala akong narinig na sagot. Nagtungo na lang ako sa tapat ng vanity mirror ko saka sinipat ang katawan ko.

Nasa kalagitnaan ako ng pagtatanggal ng light make up sa mukha ko ng marinig ko siyang magsalita.

"Your bed is so comfortable, kaya siguro ang lakas mong humilik." Dinig pa sa tono ng boses niya ang pang-aasar.

"Excuse me lang ha, I don't snore kaya." Pagdepensa ko sa sarili ko.

"Your sure?" Hindi kumbinsido nitonh sasd. "I have evidence to support my claim." Nilingon ko siya kaya nakita ko kung paano niya itaas baba ang kilay niya sa akin.

Nakatagilid siya habang nakapatong ang ulo niya sa kamay niya. He looks so ho---. Erase erase.

"Whatever evidence you have, wala akong pakialam." I rolledmy eyes on him before facing my vanity mirror again. "Saka ano pa bang ginagawa mo rito? You should go home."