"...İki seçeneğim vardı. Acele etmeliydim. Ya Killua'nın peşine takılacak ya da Kikyo Teyze ve Milluki'nin toparlanmasını bekleyecektim. Ben düşünürken bacaklarım kararını vermişti bile: Killua'nın peşine takıldım..."
***
"...Anlayamıyordum. Onu bir...
"Vay. Baksanıza ne kadar da uzun!" dedi Gon hayranlıkla.
"Evet işte Cennet Arenası;" dedi Killua. "251 katlı. 991 metre uzunluğunda. Dünyanın en uzun dördüncü binası."
"Demek antrenman yapacağımız yer burası!" dedi Gon coşkuyla.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben ise az önceki keyfimi kaybetmiştim. Bura pek fazla hoşuma gitmezdi.
Killua 6 yaşındayken bizi kaydetmişlerdi. Beni biraz zorla dövüştürüyorlardı. Çünkü hep naz yapıyordum. Killua 199. kata ulaşırken ben ise daha 98. katta saçma bir hata sonucu ilk yenilgimi tadıp bir daha gelmeme kararı almıştım.
(Gururlu Kız LWPAKWJEJJD)
Yıllar sonra binaya ilk kez ayak bastım. Aslına bakarsan burayı biraz özlemiştim.
Kuyrukta sıra bize geldi. Görevli formları verip doldurtmaya başladı. Ben istemedim.
Killua'ya "Ben dövüşmeyeceğim." dedim.
"Emin misin?" diye sordu Killua da.
"Evet. Kararımı değiştirirsem gidip kayıt olurum. Olabilirim, değil mi?"
Görevli onayladı.
*** "Epeydir gelmiyorduk ama bir değişiklilik olmamış ha?" Killua bana baktı.
"Aynen." dedim.
"Önceden gelmiş miydiniz?" diye sordu Gon. "Evet. Ben altı yaşındaydım. Babam beni ve Rain'i buraya beş kuruşsuz salmıştı." keyiflice gülerek, "Oysa ki bana harçlık vermişti." dedim o günleri hatırlayarak.
"Ya! Demek öyle? Bana ise eve dönmeden 200. kata erişmem gerektiğini söylemişti. 2 sene sürmüştü."
Bir anda suratımı astım.
"Benim görevim ise Killua'ya eşlik etmekti. Bu vesileyle potansiyelimi de ölçeceklerdi. 95. kata varmamın yeterli olacağını söylemişlerdi. 98. katta ilk yenilgim son yenilgim, Killua'yı orada bırakıp kös kös eve döndüm." sinirle güldüm.
"Sana çok sinir olmuştum!" dedi Killua. "Bir yenilgiye bu kadar takıp beni bırakman çok sinir bozucuydu!"
"İyi de ben de bebek bakıcısı değilim ki!"
O bana ben de ona dilimi çıkardım. İkimiz de kollarımızı kavuşturup başımızı öte tarafa çevirdik. Sonra bir anda birbirimize geri bakıp gülüşmeye başladık. Gon da bizimle güldü.
Killua olmasa ciddi olamayacaktık. Geri hemen konuya dönmüştü.
"Hisoka'nın seviyesindekilerle kapışmak istiyorsan..." derken Kil sözü tamamladım "... Daha da yukarı çıkmalısın." Killua onayladı. "Hadi elimizi çabuk tutalım." dedi Gon'a...
