Chapter 90: Completed

109 3 0
                                    

Sabrina's POV

"So to all graduates... Congratulations." At sabay-sabay kaming pumalakpak sa aming valedictorian na si Jaris, IT student, or should I say IT graduate. Friend din na man. We've been friends since sophomore in high school and until now ay kami-kami pa din ang magkakaibigan.

But he's not a gangster. At wala siyang alam about doon. He just know that we are just simple student.

"Finally, guys graduate na tayo!", sabay lapit ni Jaris sa amin.

"Success!", sabi naman ni Mae.

Nag-group hug kaming lahat.

"Mae, picture muna kayo!", sigaw ni tita Amy, Mommy ni Mae.

Pumwesto naman kaagad kami at nag-pse ng kung ano-ano.

Nang tingnan namin ang picture ay makikita mong ang gulo-gulo namin. But in the inside of the picture, makikita mo sa mga mata namin na ang saya-saya namin.

Hahanapin ko na sana sila Mommy pero hindi ko makita.

Yon pala pina-prank ako kanina pa.

"Ang sasama ng ugali."

"Graduate na si bunso!", sigaw ni kuya Red.

"Baka mag-asawa ka kaagad." Sambit naman ni kuya Rex.

"Anong plano mo ngayon?", tanong ni kuya Lei.

"Ayy naku kuya, puro kayo tanong." Kunwaring inis kong tanong.

"We're just asking. Wala ka bang plano?", tanong ni kuya Red.

"Meron naman." Sagot ko. "Magta-take ako ng exam sa October."

"Ahh." Sabay-sabay nilang sagot.

"Picture tayo mga anak." Sabay bungad ni Mama na hila-hila si Mae. "Picturan mo naman kami." Sabay ngiti ni Mama.

"Sige po. Puwesto na po kayo." At unayos kami ng puwesto. Napapa-gitnaan nila ako.

"3...2...1... Smile." At sunod-sunod ang flash ang nakita ko sa camera ni Mama.

Maya-nayabay natapos. Buti naman.

Nagpalinga-linga ako ng tingin upang hanapin siya. Pero wala akong nakitang siya.

Where is he?

"Sino hina-hanap mo?", tanong ni kuya Lei.

"Hindi DAW siya makaka-rating, may pinuntahan SIYA." Sagot niya ulit. At inemphasize niya pa ang daw at siya.

Dine-degrade niya ako. Kapatid ko ba ito? Talaga?

Sino at ano naman ang pupuntahan niya? Bakit wala man lang siyang pasabi sa akin?

Mas importante pa ba iyon kaysa sa graduation ko?

Biglang nag-tubig sa palibot ng aking mata.

No...

Hindi puwede...

Isa ito sa pinaka-masayang araw ko, pero wala siya.

Baka nakalimutan niya?

Yes, baka nakalimutan lang niya.

Dali-dali kong kinuha ang phone ko pero naalala ko din na kakasabi ko lang sa kaniya kagabi na ngayon ang graduation ko.

He promised me that he will come.

But where is he?

Hindi ako piwedenh umiyak sa graduation ko and besides ang daming students. Ayoko namang tingnan nila ako na mukhang baliw.

New Romantics | CompletedOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz