New Romantics | Completed

Chapter 85: Gang War Begins

Sabrina's POV

I gave a sigh.

"Ready na ba kayong lahat?", tanong ko sa lahat. Napa-tingin naman sila sa akin.

"Yes, master!", sigaw nilang lahat.

"I know hindi ko kayo mapo-protektahan. Kaya sana ingatan niyo ang mga sarili ninyo. I hope magkikita pa tayo paglabas ng underground." Sabi ko habang pinapa-tatag ang loob ko. Dahil ako mismo ay hindi ko alam kung makakalabas pa ba kami ng buhay after ng iyon.

"After this gang war, kung mabubuhay man tayong lahat, I assure you that this will be the last gangwar na mangyayari."

Tumingin ako sa bawat isa at nakita ko silang ngumiti pero may halong lungkot.

Kagaya ko ay magiging masaya ako dahil matatapos na ang gangwars between the other gangs. But at the same time, magiging malungkot dahil yong mga nabuo naming alaala sa pagitan ng mga gang ay mawawala na. Magkaka-hiwalay na kami. And just focusing in there life.

Siguro rin ay nasanay na sila sa mga gang-war. Taon-taon ba namang may gangwar. Nakasanayan na ang mga kalakaran dito. But, this has to stop. Patagal nang patagal ay may namamatay, patagal nang patagal ay lalong nagiging mali ang bawat bagay. Kaya simula sa araw na ito. Matatapos na ang lahat.

"I just wanted to tell you guys that I'm happy that I met the everyone of you. I hope someday, magkita-kita tayo." And I gave them an assuring smile.

"Brina, okay na ba ang lahat?", biglang pasok ni James.

"I hope so."

"Nasa kotse na ang mga baril. Pumunta na tayo." Kaya tumango na ako at unti-unti silang nag-alisan. Tatalikod na sana siya nang tawagin ko.

"Ahm James..." Tawag ko.

"Baki-", hindi na niya natapos ang sasabihin niya dahil niyakap ko na siya.

"What's the matter?", tanong ni James.

"Nothing... I just wanna hug you and told you that... Mag-iingat ka." at naramdaman kong niyakap niya ako pabalik.

"Ikaw din mag-iingat ka." Humiwalay ako sa yakap niya at ngumiti.

"Don't worry, mananalo tayo." Ngumiti ulit ako. "Maraming trumaydor sa skulls kaya kaya kaunti na lamang sila."

Hinarap ko siya na may pagtataka sa aking mga mata.

"Sino ang tinu-tukoy mo?", kunot-noong tanong ko.

"Malalaman mo mamaya. Later will be full of surprises." Tumango na lamang ako sa kaniya kahit wala akong naintindihan.

Lumabas kami ng gate at nakita kong nag-hihintay si David.

"Sasama ka pa ba?", tanong ko. "Huwag ka ng sumama, masyadong delikado ang underground."

"No Sabrina. Nandito na ako." Sagot naman niya.

"Pero hindi ko matitiyak na mapo-protektahan kita." Lungkot kong sabi.

"Kaya ko 'to... Kaya natin ito." At ngumiti siya.

"But promise me, you will not die there. Lalabas tayo ng buhay sa underground at magsisimula tayo ulit... Ng panibagong buhay." Tumango siya kaya ngumiti ako.

"I promise." At niyakap niya ako at niyakap ko din siya pabalik.

Sumakay na ako sa kotse ni James at si David naman ay sa likuran naming dalawa ni James. Si James kasi ay nasa driver's seat, samantalang ako ay nasa passenger's seat. At sila Mae at David ay nasa likod ko.