MR. X AND I || KOOKJIN

"برم تو سبد؟"

توجه: خب، لازمه یه سری نکات رو یادآوری کنم. می‌دونم که تک تکتون قوه‌ی تخیل قوی‌ای دارین، اما گایز، کرکترای این فیک ظاهرشون خیلی شبیه عکساییه که تو پارت معرفی گذاشتم. جین کوچکتره و قدش کوتاه‌تر، چون سنش کمتره و همینطور دلایل دیگه‌ای که در ادامه خواهید فهمید.

***

همیشه لحظه‌هایی در زندگیمون وجود دارن که ما رو توصیف می‌کنن. زندگیمون تا قبل از اون‌ها کاملا متفاوته، و بعد از اون‌ها هم همچنین..

*فلش بک*

پسر بچه‌ی سه ساله با پوشک طرحداری که براش بسته بودن، گریه‌کنان بسمت مادرش دوید.

با مشت‌های کوچیکش چشم‌هاش رو مالید و بعد به چهره‌ی منتظر مین‌جی زل زد.

_ مامّا..‌ هیونگی مجبولم می‌تونه با مین‌مین هیون باژی نَتونَم.‌

مین‌جی که توی آشپزخونه ایستاده بود و همزمان با پرستاری از بچه‌ها غذا هم درست می‌کرد، جلوی پای تک پسرش زانو زد. موهای نرم و کرکی جین رو از روی پیشونیش کنار داد و با لبخند به کلوچه‌ی شیرینش نگاه کرد.

+ چرا دوباره شلوار پات نکردی جینی؟ پاهات یخ میزنه ها.

پسر بچه با حالت حق به جانبی، پستونکی که توی دست چپش داشت رو داخل دهنش انداخت و دست به سینه شد. روش از مادرش گرفت و با لحن بچگونه‌اش گفت:

_ جینی شلبار دوس نداله. هیچکشم نمی‌تونه مجبولش تونه شلبار بتوشه.

مین‌جی از دیدن اون حجم از اعتماد بنفس بچگانه خندش گرفت.

+ خیلی خب، حالا بگو چی ناراحتت کرده.

پسرک پستونکش رو از دهنش درآورد و با چشم‌هایی که درشت شده بودن و ازشون معصومیت فوران می‌کرد به مادرش زل زد:

_ کوکی هیون رو بنداژ بیلون، اون به جینی میگه توتوله. جینی دوش داله بژنتش ولی زول نداله.

زن با مهربونی دست‌های تپل و سفید فرزندش رو گرفت. مشکلات پسرهاش درست عین جثه‌ی اون‌ها کوچیک و ساده بودن.

+ ببین پسرم، تو و جونگکوک هر دوتون مثل سوسیس می‌مونین. فقط جونگکوک سوسیس هات داگه و تو سوسیس کوکتل. برا همینه که تو کوتاه‌تری. ولی اینکه عیبی نداره. نباید بخاطرش با هم قهر کنین.

سوکجین از مثال مادرش جا خورده بود. یعنی واقعا اون و هیونگ‌هاش سوسیس بودن؟

_ پس چلا میگه چون توتوله‌ام نباید با هیونم باژی تونم؟

مین‌جی دوست داشت به کودک سه ساله‌اش بفهمونه "چون تو فقط با جونگمین بازی می‌کنی و جونگکوک حسودی می‌کنه" اما پسرش کوچیک‌تر از این حرف‌ها بود که متوجه منظورش بشه. پس فقط لبخند زد و گفت: