"Here." I cut her off.

Mabilis naman siyang sumunod. Tumabi siya sa'kin at nag kumot.

"Closer."

She did.

"Sleep."

I felt her eyes on me. So I also look at her. "What?" I asked.

"Akala ko galit ka?"

"Psh, just sleep."

"Sorry na nga e." she said like a kid.

I sighed and closed my eyes.

"Hindi ako nag cecelebrate..." biglang sabi niya, "kasi birthday ko rin noong namatay ang magulang ko." My lips parted.

"Birthday ko no'n pero ni isa wala akong handa. Bata ako kaya nagalit ako no'n. Kasi mas gusto pa nilang anak ang kababata ko kesa sa akin. Kahit nasa malayo sinusustentuhan nila 'yong kababata kong 'yon. Samantalang sakin wala ng natitira. Laging nangyayari kaya lumaki ang tampo ko sa kanila. Mas gusto pa nilang anak 'yon kesa sakin..." yumakap siya, " nag away kami no'ng birthday ko. Sinabi ko lahat ng hinananakit ko. Na sana hindi ko nalang ginawa..." her voice crack.

I gulped. I'm so selfish. I never consider her feelings. I always want mine to be notice. She been through this kind of pain. At least I still have my mother, while her...

"H-how old are you when it happened?" I asked as I brush my fingers on her hair. Calming her down because she's crying again.

"Twelve...nagkaroon ng sunog sa pabirkang katabi namin. Pag pablik ko galing sa pag iyak no'n malaki na ang apoy. Gusto kong pumasok dahil narinig ko ang boses nila mama't papa. Pero pinigilan ako ng mga kapit bahay namin. Nakikitira ako sa kamag anak namin matapos. Lahat sila sinisisi ako. Halos pag pasapasahan na nila ako e. Ayaw nila sa'kin..." she sobbed, "kaya ayun ibinigay nila ako sa ampunan."

"I'm sorry I didn't know..." I apologize, "I'm just...kinda offended because you run from me. I can't go after you..." I sighed.

"Hindi na'ko tatakbo palayo promise!" mas humigpit ang yakap niya.

I think I really need to be careful next time. There's a lot of things that I don't know about her.

In the morning she's not here. Where the fuck is she?! I curse when I almost fell on the bed. Thank God I still manage to sit on my wheelchair.

"Mom, where-"

"Nasa kwarto niya nag bibihis." She cut me off while still busy on her phone.

Ngumiwi ako. Bakit ko ba kasi siya hinahanap? Psh. Wala naman akong pake do'n. Kumain ako ng tinapay. Shi t hindi pa'ko nakakaligo. Bwisit kasi.

"Good morning!" I heard her from my back.

"He-what the fuck are you wearing?! Is that my hoodie?!" bulaslas ko.

Tangina talaga! Walang utang na loob!

"Oo, hiniram ko muna." Umupo siya sa tabi ko.

"Mag laba ka kasi! Hubarin mo 'yan!"

"Ayoko nga!" umirap siya at kumuha ng hotdog.

She's like this again. Parang walang nangyari. I sighed. Wala naman akong magagawa. Bahala siya dyan.

Nang makabalik sa kwarto ay naligo ako. Dapat kanina ko pa 'to ginawa. Bigla nalang kasi nawawala.

Look after her.

What does it mean? Maybe Pia is just making fun of me? But I know she's serious. I know she mean something. But the thing is...I don't get it. I was really looking for a clue in the pass few days. But I found nothing. And Shane is acting normal. Nothing suspicious.

"Stan-"

"I said freaking knock!" inis na sigaw ko at na pa takip ng sarili.

"Sorry naman, ang tagal mo kasi."

"Shut up! Hintayin mo'ko sa labas!"

The hardest thing in this is wearing my bottom. I can't move my feet, but I can still feel it. Potcha mag bihis palang pagod na'ko.

Nang matapos ay lumabas na ako, "I'm done. Next time knock!"

Ngumuso siya, " oo na. Stanlly..."

"What?"

"Mag aaral tayo mamaya diba? Diba?"

I rolled my eyes, "yeah. Shut up."

"Yes!" pumalakpak pa siya, "ayokong mag summer. Gusto kasama ka pag bakasyon."

"Are you serious?"

Kumunot ang noo niya, "oo naman! Bakit ikaw ayaw mo sakin? Hmp!"

"If I know naaawa ka lang sakin. That's why you decided to like me." Inis na bulong ko.

Na hinto ako nang lampasan siya ng wheelchair ko. Nilingon ko siya. She's just standing there.

"What? Malalate tayo."

Tiningnan niya ako ng masama, "diba nga sabi ko gusto kita? Pag sinabi kong gusto kita, gusto talaga kita! Wala akong pake kung nakakalakad ka o hindi!"

Fuck she heard me.

"Isa pa Stanlly. Sasampalin talaga kita. Marinig ko pa ulit 'yon." Banta niya bago ako itulak.

Great. I just receive a death threat.

-_-

The Heartthrob That Can't WalkWhere stories live. Discover now