BEBEĞİMİN BABASI

- 19 -

.

.

Bilinmeyen numara

Sizi almaya geliyorum sonunda :)

.

Bu mesajın üstünden bir hafta geçmişti ama hala ortada yoktu.

Yaser sünnet olduktan sonra köylülerin ona büyüdün gözüyle bakması yüzünden sürekli peşinde dolaşıyordum. Büyük olduğunu düşünerek herşeyi yapabileceğini sanıyordu.

"Aba Yüsra kayboldu eyi mi? Ne edicim ben?"

Fadimeye güldüm.

"Mutfaktadır yine o, ben bakarım."

Hızlıca mutfağa girdiğimde Yüsra yoğurt tenceresinin içine girmişti. Aklıma dolan anıyla burukça gülümsedim.

.

"Şöyle söyliyim bizim Yaser aşırı uslu bir çocuk benim küçüklüğüme nazaran ."

" O kadar yani? "

" Hemde nasıl? Bak bir keresinde annem yoğurt mayalamıştı. Ben işte o zaman 5 yaşında falandım. Annem yaramazlığımı bildiği için mutfak kapısını kilitlemiş ama ben durur muyum? Gidip anahtarı bulup mutfağa girmişim, üstüne kendimi mutfağa kilitlemişim. Sonra da gidip yoğurdu mayaladığı büyük tencerenin içine oturmuşum. "

Kahkahalarla gülerken bizi bekleyen arabamızı gördüm. Ormanlık kısma araç girmediği için biraz yürümüştük.

" Ayy Yaser öyle birşey yapmış olsa aklım çıkar. Mutfakta ocak var bıçak var. Ay Allah korusun ya! "

Yüzüme derin derin bakınca gülmemi durdurdum.

"Ne? Ne oldu?"

Derin nefes alıp yürümeye devam etti.

"Hiç.. Sadece annemde o zaman kapıyı ilk açtığımda her tarafımı kontrol edip 'bıçakla ocaklar oynamadın dimi oğlum' diye sormuştu. Onca yoğurt mahvolmuştu  o ise beni düşünüyordu. Sen bir an öyle diyince anne yüreğinin bir başka olduğunu bir kere daha anladım. "

Yüzümde buruk bir gülümseme oluştu.

.

"Kızım ne bu halin? Çeke çeke babana mı çektin. "

Gülüp tencerenin içinden aldım.

" Fadime Ahmet'e söyle çabuk süt getirsin. Ayşe abla fark etmeden yeniden mayalayalım. "

Fadime gülüp,

" Tamam aba "

Yüsra'yı güzelce banyo ettirip uyuttum. Mutfağı da temizledikten sonra Fadimenin getirdiği sütü kaynatıp mayaladım. Ayşe abla tarlada olduğu için geç gelirdi ne de olsa. Bazen orada kaldıkları da oluyordu tabi.

" Yaser nerede Fadime, gördün mü? "

"Yok aba en son bizim çocuklarla koşuşturuyolardı."

Dışarı çıkıp etrafa baktım ama çocukların arasında görünmüyordu.

"Yaseeer!!"

"Aba o bahçeye gitti, ağaca tırmanacak."

"Ne ağacı Furkan?"

"Aba Hüseyin abimle iddiaya girdiler. Kim daha hızlı çıka diye."

Elimle alnıma vurdum. Akşam akşam iş açmasalar bari. Başlarına birşey gelse bu saatte nasıl yaparım? Ayşe abla gilde yok.