BEBEĞİMİN BABASI

- 18 -

✨  Vote ve yorumlara çökelim lütfen. ✨

İyi okumalar..

.

"Vee gızım çay katam."

Bardağımı uzatırken Yaser'i de sabit tutmaya çalışıyordum. Kızlar o kadar şımartmıştı ki beyefendi sürekli oynayıp zıplıyordu.

"Gız Meve aba alıverem mi Yaser'i?"

Güldüm, başımla onaylayıp uzattım.

"Anaam gadasını aldıgım yerem seni."

Onlar Yaser'le oynarken bende kadınlarla koyu bir sohbete daldım.

Bir süre sonra bir çocuğun bağırış sesiyle kapıya baktık.

"Ayşe anaaa!"

"Du bakam deli oğlan az soluk alıpdu."

"Duramam Ayşe ana saklayın abayı gari bir araba geldi köye aneyle bebeği soruyo. "

Dediğiyle ayağa fırlarken Yaser'i aldım kucağıma hemen.

"Gızım Fadime sizin bahçedeki kulübe müsait midir?"

"Müsaittir ana götüreyim mi?"

Bana baktı Ayşe teyze,

"Hadi gızım al kızanı da koşun."

Biz Fadime'yle koşaradım evlerden uzaklaşıp tarlaların arasına girerken Yaser ağlamaya başladı.

"Annem ağlama bak oyun oynuyoruz. Fadime ablası yakalayamaz ki."

Fadime de oyunmuş gibi Yaser'i güldürürken üstü samanla örtülü bir kulübeye girdik. İkimizde nefes nefese dururken dışarıya baktım gelen giden var mı diye.

"Korkma buradan yol geçmez sadece tarla da gezinen traktör yeri vardır."

Başımla onu onaylarken ilk kaçmaya çalıştığımda Zeynel'in beni nasıl bulduğu aklıma gelince korkuyla doldu içim.

"Fadime bu benim ilk kaçışım değil. O beni her yerde buluyor."

"İnşallah bulmaz be abam. Valla bi gün bile olmadı ama size çok alıştık hele Yaser, abası yesin onu."

Yaser'i de güldürürken ona gülümsedim. Gerçekten de köy yeri çok samimi insanlarla doluydu.

Tekrar başımı çevirip dışarı baktığım da Zeynel'in arabasını gördüm. Gözlerim kocaman olurken o uzaklıktan beni fark eder mi diye tedirgin oldum. İnce tülü yavaşça çekerken izlemeye devam ettim.

Arabadan indiğinde kalbim ağzımda attı.

"Nereye kaçarsan kaç seni bulurum Merve!!"

Tarlanın ortasında durup buraya doğru bağırmasıyla yerimden sıçradım. Gözlerim dolu doldu olurken sakince bekledim. Arkasını dönüp tekrar araca binerken uzaklaştı.

Biliyordu burada olduğumu ama gelmemişti. Vücudum az da olsa gevşerken köşeye bir yere oturdum. Gözyaşlarım sanki hiç akmamış gibi akmaya başlayınca Fadime Yaser'i aldı kucağına. Hıçkırarak ağlarken kendimden geçmiştim. Onu sevmiştim ben! Ondan uzak kalmak canımı yakıyordu. Sürekli aklıma onunla beraber olduğum anılar gelirken daha çok ağlamaya başladım.

Ben sarsılarak ağlarken kulübeye biri girdi. Korkuyla önce kafamı kaldırdığımda Ayşe teyzeyi görünce rahatladım.

"Kızım.."