L.T. >> WooSanHwaSang

23

-Seonghwa'dan-

Yeosangın hastaneden taburcu olması ile yurda gelmiştik. Yeosang odasına gittiğinde mutfağa geçip su içtikten sonra ben de peşinden ilerledim. Kapıyı tıklatmama rağmen ses gelmediğinde içeriye girdim merakla.

Yatağında cenin pozisyonunu almış, yüzü duvara dönük bir biçimde uyuyor numarası yapıyordu ya da belki de uyumaya çalışıyordu.
Soracağım sorulardan kaçıyor da olabilirdi emin değilim.

Derin bir nefes vererek dolabımın karşısına geçtim ve bir kaç şey çıkardım kendime. Elimde tutarak odamızdaki banyoya girdim.

Sıcak bir duştan sonra çıkardığım kıyafetleri giydim ve odaya girdim. Yeosang'ı kontrol etmek için yanına gittiğimde düzenli nefes alış verişlerini duyunca uyuduğunu anlamıştım. Elimi saçına koydum ve uyandırmamaya özen göstererek oynadım.

Kaç dakika geçti bilmiyorum ama kendimi o kadar kaptırmıştım ki uyandığını bile fark etmemiştim.

"Hyung?"

"Ah uyandırdım seni, özür dilerim."

"Sorun değil hyung."

Yatağında oturur hâle geldiğinde elimi saçından çekmeyi sonunda akıl edebilmiştim.

Ayağa kalkıp esnediğinde ve dolabına ilerlediğinde bile gözlerimi üzerinden çekmemiştim. Üzerini değiştirdiğinde gözlerimi çekmiştim rahatsız etmemek için.

"Nereye bu saatte?"

"Biraz pratik yapacağım hyung. Akşam geç gelirim beni bekleme ve uyu."

"Beraber gitseydik."

"Tek başıma çalışmak istiyorum hyung."

"Peki, eğer bir şey olursa beni aramaktan çekinme tamam mı?"

"Tamam hyung."

Yine sahte gülümsemelerinden birini sunarak telefonunu da aldı ve odadan çıktı. Sahte gılümsemesi beni sevmediğinden ya da yapmacık olduğundan değildi acı çekmesine rağmen bana iyi olduğunu göstermek için içten olmayan bir şekilde gülümsemişti.
Ki aslında Wooyoung bile bu gülümsemenin sahte olduğunu anlayamazdı. Onun mimikleri bir matematik gibiydi. Çözmek ve ulaşılması çok zor ama anlayabildiğinde de seni mutlu eden ve her seferinde daha çok bilmek istediğin...

Kendimi yatağa attım ve tavana baktım. Telefonumu sessizden çıkartarak youtube'a girdim.

Geçiş bölümü slm