𝙒𝙖𝙞𝙩𝙞𝙣𝙜 𝙁𝙤𝙧 𝙔𝙤𝙪 ♡⋆♡LOVE♡⋆♡ (Completed)

25

Zawgyi

ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ....

မလြတ္လပ္မႈေတြ...

အားလုံး။အားလုံးကအဆုံးသတ္သြားခဲ့ၿပီ။

မား ကသူ႕ဘက္က႐ွိေနေပးခဲ့တာလို႔ထင္ခဲ့
တာ။
ထင္ထားသလိုမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။

အိမ္ကအလုပ္သမားေတြေရာ
ပါးနဲ႔မားေရာအိပ္ၿပီဆိုတာေသခ်ာမွ
ညလူအိပ္ခ်ိန္ Black card ႏွစ္ကတ္ကိုယူၿပီး
အရင္ကမလြယ္ဘဲပစ္ထားခဲ့တဲ့ လြယ္အိတ္
ကိုယူကာ အေပၚ မွေခါင္းစြပ္အေႏြးထည္
ဝတ္ကာထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။

ကားေတာ့ယူသြားလို႔မျဖစ္တာမလို႔ လမ္း
ေလွ်ာက္႐ုံမွတစ္ပါး။

ေနာက္ အိမ္အျပင္ေရာက္မွဖုန္းထုတ္ကာ
ကိုကို႔ဆီေခၚ လိုက္တယ္။
ခ်က္ခ်င္းမကိုင္ေပမယ့္ မနက္ကသူေျပာ
ထားလို႔ လာေခၚ ရန္အိပ္ေနမွာမဟုတ္။

တတီတီနဲ႔ ဝင္ေနေပမယ့္တစ္ဖက္ကတုံ႔ျပန္႔
သံကိုေတာ္ေတာ္ၾကာမၾကားရေသး။
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ေလးလံလာတဲ့စိတ္
ေတြ....တဒိန္းဒိန္းျမန္ဆန္လာတဲ့ႏွလုံးခုန္သံ
ေတြ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္သလို
ငိုလည္းငိုခ်င္လာတယ္။

႐ွန္ယန္ ...ကိုကိုကသူ႕ကိုလာမေခၚ တာေတာ့
မဟုတ္ဘူးမလား။

အျပင္ေရာက္လာၿပီးမွမထူးတာနဲ႔
ဘာမွမတတ္ႏိုင္လို႔ ညအေမွာင္ထဲတစ္
ေယာက္ထဲသာလမ္းေလွ်ာက္ၿပီးဦးတည္ရာ
မ႐ွိတဲ့ဆီကို....

ေနာက္မွတလွ်ပ္လွ်ပ္ၾကားရတဲ့ေျခသံေတြ..

တေျဖးေျဖးနီးကပ္လာသလို
သူ႕ေျခလွမ္းေတြကိုလည္းပိုျမန္ဆန္လိုက္
တယ္။

​ဘာလဲမျမင္ရေသးလို႔ မေၾကာက္သလို
ေနာက္လွည့္လိုက္ရင္သာ....မေကာင္းဆိုးဝါး
သရဲတစ္ေကာင္ေကာင္ျဖစ္ေနမွာေၾကာက္
တာ။
လူကေတာ့ သူလည္းျပန္ခ်ႏိုင္တယ္။
ေျခေထာက္ေတြလက္ေတြပါတယ္။

"အား!!!"

ဘုတ္! အင့္!

ဘုန္း ! ဘုန္း ! ဘုန္း !

ပိုနီးကပ္လာတာေၾကာင့္မ်က္လုံးအစုံမွိတ္ၿပီး
ေနာက္လွည့္ေနတုန္း႐ွိေသး
သန္မာလွတဲ့တစ္ခုခုနဲ႔ေခါင္းနဲ႔ဘုတ္ခနဲတိုက္
မိၿပီး ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ထိုအရာကို
လက္သီးဆုပ္ေသးေသးေလးမ်ားႏွင့္ထု
ႏွက္ေနတာ. တဘုန္းဘုန္းပဲ။