Zawgyi
"ဖန္းဖန္း! နင္..နင္ဘာလို႔...."
မ်က္ရည္အဝိုင္းသားနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနသည့္
သူမ...
ပါးနဲ႔မားေရာက္မလာမွာသိေပမယ့္
သူမကိုလည္းေရာက္လာခဲ့ဖို႔မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါ။
စီရင္ခ်က္ခ်ၿပီးသြားရမယ္ဆိုမွအမွီလာခဲ့ပုံ
ပါပဲ
သူမကိုေက်ာ္ကာ ေဘးႏွစ္ဖက္ကရဲသားႏွစ္
ေယာက္နဲ႔ ထြက္သြားေတာ့မည့္ရိေပၚ
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခံရတဲ့ေအးစက္စက္
လက္ႏွစ္ဖက္အားဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
"ငါ...ငါမယုံဘူး ။အဲ့တာ နင္မလုပ္ခဲ့ဘူးဆို
တာငါသိေနတယ္"
"အားလုံးၿပီးသြားၿပီ ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့"
"ငါေမးတာေျဖ! ႐ွန္...႐ွန္ယန္ နဲ႔ဆိုင္တယ္
မလား.."
"အဟား ..ငါ့အျပစ္မလို႔ ငါခံေနရၿပီမလား
နင္ဘာေတြေမးေနေသးတာလဲ"
"ဒါဆို ႐ွန္ယန္ကဘာလို႔ဒီမွာ႐ွိမေနရတာလဲ!"
ငိုရင္းနဲ႔ေအာ္ဟစ္ေမးေနတာ။တရား႐ုံးမွန္း
ေတာင္အသိစိတ္ဝင္ရဲ႕လားမသိ။
"ဖယ္ေတာ့ မိန္းကေလး ငါတို႔တရားခံကို
ေခၚသြားရေတာ့မွာ"
"ခန ...ခနပါပဲ...ရိေပၚ ...ငါနဲ႔ဟိုေပါက္စနင့္ကို
ေစာင့္ေနမယ္"
ထြက္မသြားခင္စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္လွမ္း
ေအာ္ေျပာတဲ့စကား ...
ေနာင္တရလားဆို...
တစ္ဝက္စီပါပဲ။
႐ူးမိုက္စြာနဲ႔ ခ်ခဲ့တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကမင္းရဲ႕
မ်က္ရည္ေတြကိုမျမင္ခ်င္လို႔....
ထိုဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ပဲ ခနေလးအတြင္း
မွာအရာရာဟာေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။
သူ႕ကိုအၿမဲဂုဏ္ယူေနခဲ့တဲ့ ပါးနဲ႔မား။
အခုေတာ့မ်က္ႏွာခ်င္းေတာင္မဆိုင္ခ်င္ၾက
ေတာ့ဘူး။
ဒါ..ဒါေတြကဘယ္သူ႕အျပစ္လဲလို႔ေမးရင္
ဘယ္သူမွမဟုတ္သလိုပဲ။
ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္အျပစ္ကတစ္ခုထဲ
ခ်စ္မိေနတာေၾကာင့္ပါပဲ။
သိပ္ခ်စ္မိသြားရင္ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေနေန
လူတိုင္း႐ူးမိုက္မိုက္နဲ႔ ကန္းတတ္ၾကသည္
မလား။
YOU ARE READING
𝙒𝙖𝙞𝙩𝙞𝙣𝙜 𝙁𝙤𝙧 𝙔𝙤𝙪 ♡⋆♡LOVE♡⋆♡ (Completed)
Fanfictionငေးကြည့်ခြင်းနှင့်နေသားကျနေခဲ့ပေမယ့်...... ေငးၾကည့္ျခင္းႏွင့္ေနသားက်ေနခဲ့ေပမယ့္......
