Zawgyi
"ကိုကို!"
ယုန္ေပါက္ရဲ႕ဝမ္းသာအားရေအာ္ေခၚတဲ့ခပ္
စူးစူးအသံေလး။
ခ်စ္စဖြယ္အတိ။
သူ႕ေခၚတာလည္းမဟုတ္ပါပဲျပဳံးေနမိတာ
မ်က္ႏွာပိုးအျမန္သတ္လိုက္ရတယ္။
"က်န္႔က်န္႔ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္
အလုပ္ကိစၥနဲ႔မလို႔လာမႀကိဳလိုက္ရဘူး"
"ရပါတယ္ ကိုကိုရဲ႕ က်န္႔က်န္႔ကလြမ္းေနလို႔
သာခ်က္ခ်င္းလာခိုင္းလိုက္တာ အမွန္ေတာ့
ေလဆိပ္ကျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းနားသင့္
တာေပါ့"
"စကားတတ္လိုက္တာ .."
ဟီးခနဲရယ္ျပတာယုန္သြားေလးေတြပါေပၚ
လာ၏ ။
႐ွန္ယန္ သူ႕ရဲ႕ငယ္ခ်စ္ယုန္ျဖဴေလးကိုအူယား
လာ
၍ခပ္အုပ္အုပ္ျဖစ္ေနတဲ့ေခါင္းကိုဆြဲဖြမိသြား
တယ္။
"ကဲ..ရပ္ေတာ့ အလြမ္းသယ္ေနၾကတာငါ႐ွိ
မွန္းေတာင္မင္းတို႔သိရဲ႕လား"
ယုန္ေပါက္ နဲ႔ ႐ွန္ယန္အလယ္ကိုတိုးတိုက္ဝင္
ၿပီး
စားပြဲ႐ွိရာဆီသြားမွပဲအလြမ္းသယ္တာရပ္ၿပီး
လာဝင္ထိုင္ေတာ့တယ္။
"က်န္႔က်န္႔ ဘာစားမွာလဲ"
"ေခ်ာကလက္ကိတ္နဲ႔ ေကာ္ဖီေအးတစ္ခြက္ပဲ
ဒါနဲ႔ ကိုကိုဘာလို႔ေမးေနတာလဲ အရင္က
စား
ေနက်ကိုမမွတ္မိဘူးလား?"
႐ွန္ယန္ကိုေဘးတိုက္ငဲ့ၾကည့္ၿပီးမ်က္လုံး
ေလး
ကလယ္ကလယ္နဲ႔ေမးေန႐ွာတာ။
သူ႕အႀကိဳက္ကိုေမ့သြားမွာစိုးရိမ္ေနတာ။
႐ွန္ယန္အေျဖကိုေစာင့္ေနတာမလို႔
"႐ွန္ယန္ မင္း Company ကအေျခေနေရာ?
ဘယ္လိုလဲ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"အာ ..အင္း ႐ွယ္ယာ႐ွင္ေတြနဲ႔ေနာက္ပတ္မွ
အစည္းေဝးစမွာ"
ထိုအခါမွ ႐ွန္ယန္နဲ႔သူယုန္ေပါက္ မသိေအာင္
မ်က္စပစ္ရင္းေခါင္းၿငိမ့္မိၾကတယ္။
အလိုက္သိတဲ့ ယုန္ေပါက္ကဘာမွမေမး
ေတာ့
ပဲ
ၿငိမ္ေပး႐ွာတယ္။
စားစရာေတြေရာက္လာ၍ဘာမွမေျပာပဲ
ကိုယ္မွာတာကိုေအးေဆးစားေနေပမဲ့
အားပါးတရပလုတ္ပေလာင္းစားေနတဲ့
ယုန္ေပါက္ကိုၾကည့္ၿပီးသူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားအလို
လို
ေကြးၫြတ္သြားသည္။
YOU ARE READING
𝙒𝙖𝙞𝙩𝙞𝙣𝙜 𝙁𝙤𝙧 𝙔𝙤𝙪 ♡⋆♡LOVE♡⋆♡ (Completed)
Fanfictionငေးကြည့်ခြင်းနှင့်နေသားကျနေခဲ့ပေမယ့်...... ေငးၾကည့္ျခင္းႏွင့္ေနသားက်ေနခဲ့ေပမယ့္......
