The Enchanted Compass

Κεφάλαιο 22 Μικρή μου

"Της ειπα όλη την αλήθεια James, δεν μπορείς να κρυφτείς απο κανέναν πια!" φώναξε με μεγάλη απέχθεια η Lillith κι εκείνος απόρησε, άρπαξε απότομα με το χέρι της, το σαγόνι του προσώπου μου προκαλώντας μου πόνο, τα μακριά μαύρα μυτερά νύχια της άγγιζαν ελαφρώς το δέρμα μου, ήθελε να του δείξει τα μάτια μου.

"Κοίτα τι έκανες στην πολύτιμη πριγκίπισσά σου James!" χασκογέλασε χλευαστικά κοιτάζοντάς τον, κρατώντας το πρόσωπό μου ακίνητο.

Ξαφνικά χωρίς να το περιμένω, νιώθω απόλυτο σκοτάδι να εξουσιάζει την ψυχή μου και το ταλαιπωρημένο κορμί μου, τα συναισθήματά μου χάνονται σταδιακά, άρχισα σιγά σιγά να κρυώνω πάρα πολύ. Αισθάνομαι στις φλέβες μου να κυλά το αίμα της φόνισσας του δράκου, το βλέμμα μου απο ανήσυχο έγινε ψυχρό απέναντί του και τα μάτια μου γυάλισαν πράσινα γύρω απο την κόρη των ματιών μου. Μια αδιαπέραστη δύναμη με περιβάλλει καθώς μουρμούρισε διάφορα λόγια η Λίλιθ, η μνήμη μου χάνεται στην στιγμή και δεν θυμάμαι ποιος ήταν ο μελαχρινός άνδρας απέναντί μου, με κοιτούσε σαστισμένος.

Το μόνο πράγμα που ήθελα εκείνη την στιγμή, ήταν να τον σκοτώσω.

Η σοκαρισμένη έκφραση στο πρόσωπο του μόλις παρατήρησε το σκοτάδι στα μάτια μου, τα αποκάλυψε όλα δίχως λόγια. Ο χειρότερός του φόβος έγινε πραγματικότητα, η κατάρα έχει πραγματοποιηθεί κι ήταν πιο καταστροφική απο ποτέ. Με παρατηρεί ανήσυχος καθώς τα ρούχα μου μεταμορφώθηκαν σε μια μαύρη σκοτεινή στολή στολισμένη με χρυσό στους ώμους, η μάγισσα με αφήνει επιτέλους ελεύθερη, το ίδιο και ο Gideon. Παρατήρησα τον μυστηριώδη άνδρα δίχως συναίσθημα, αναρωτιέμαι γιατί ανησυχεί τόσο για την ασφάλειά μου, αυτό το κάθαρμα! Δε μοιάζει να με βλέπει σαν μια εχθρό.

"Τι στο διάβολο της έκανες!" βρυχήθηκε ο μελαχρινός ανήσυχος, κοιτάζοντας τη. Η γυναίκα με παρατηρεί ικανοποιημένη για το δημιούργημά της. Μου αρέσει η στολή, δεν ένιωθα ο εαυτός μου με αυτά τα χαζά πριγκιπικά φορέματα. Εγώ ειμαι φτιαγμένη για να σκοτώνω.

"Έκανα αυτό που ήταν γραφτό να γίνει απο την αρχή, σε ερωτεύτηκε σφόδρα η μικρή ανόητη και τώρα θα πληρώσει το τίμημα. Θα αντιμετωπίσει το σκοτάδι, την αιώνια θλίψη και την δίψα για θάνατο, που εσύ αντιμετωπίζεις εδώ και αιώνες. Αυτό δεν ήταν που ήθελες; Μια γυναίκα που θα σε αποδεχτεί ακριβώς για αυτό που είσαι;" αποκρίθηκε εκείνη σαρκαστικά παρατηρόντας τον.