Where do broken hearts go? {N.H.}

68

Megan p.o.v

"Gaan we eerst naar het oude huis?" vroeg ik.

"Natuurlijk!" zei Louis en gaf plankgas toen het stoplicht groen werd.

"Hoe voel je je?" vroeg niall die me bezorgd aan keek.

"Het gaat goed Niall. Echt.." probeerde ik hem te overtuigen.

Begrijp me niet verkeerd.. Ik hou van Niall. Ik kan niet zonder hem. Maar soms kan hij wel wat overbezorgd zijn wat soms echt heel fijn kan zijn.

Ik zag in de verte zag ik de rotonde al die niet zover van het huis lag.
We zijn er bijna.
Zenuwachtig was ik niet, ik was blij. Blij dat ik eindelijk weer een normaal leven kon leiden. Geen ziekenhuizen en eeuwig gepiep van alle apparaten om me heen. Geen infuus en zusters die om de 10 minuten kijken hoe het met je gaat.

"Stap je nog uit of blijf je zitten?" grinnikte niall die zijn hand uitstak om me uit de auto te helpen.
"Ik kom al." lachte ik en pakte niall's hand.

Ik pakte mijn krukken vast zodat ik weer stabiel stond.

"Hoe gaat het met je knie Meg?" vroeg Eleanor die naast me stond.

"Het gaat." grinnikte ik en liep richting de deur met Niall en Eleanor aan beide kanten.

"Jullie zijn er weer!" riep een onbekende stem.

"Wie is dat?" vroeg ik aan Eleanor op een zachte toon.

"Rana." zei ze doodnormaal

"Rana?" vroeg ik.

"De nieuwe vriendin van Harry." fluisterde ze.

"Oh, sinds wanneer?"

"Uhmm.. Volgens mij een maand geleden." zei ze en hielp me door de gang richting de woonkamer.

"Jij moet Megan zijn! Wat fijn dat alles weer goed gaat."

Een meisje van mijn leeftijd kwam op me af lopen. Ze had lichtbruin haar en bruine ogen. Met een warme glimlach op haar gezicht stak ze haar hand naar me uit.

"Ik ben Rana." zei ze. Ik ging op de bank zitten zodat ik haar hand kon schudden zonder om te vallen.

"Ik ben megan. Niall's vriendin." zei ik met een glimlach.

Ze leek me erg aardig en perfect voor Harry.

___

Na wat uurtjes gepraat te hebben met Rana lijkt het alsof ik haar al maanden ken.

Rana is verhuist van Texas naar hier omdat haar vader een aantal jaar geleden een nieuwe baan kreeg hier in California.
Sinds vorig jaar woont ze samen met haar beste vriendin Sam hier in de buurt.

"Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?" vroeg nieuwsgierig.

"In het ziekenhuis" zei harry met een glimlach op zijn gezicht.

"Erg romantisch" grinnikte ik

Rana begon te lachen en vertelde over hun ontmoeting.

Na een half uur verhalen geluisterd te hebben over alles wat er gebeurt is terwijl ik er niet was begon ik moe te worden.

"Megan?" vroeg Niall die tegenover me zat.

"Ja, Niall?"

"Zullen we gaan? Je bent moe." zei hij alsof hij mijn gedachtes kon lezen.

"Ja." zei ik gapend en stond op.

Ik gaf iedereen een knuffel en beloofde ze snel weer langs te komen.
Samen met Niall stapten we de deur uit en liepen naar zijn auto die op de parkeerplaats stond.

"Zijn we eigenlijk al volledig ingetrokken in ons huis?" vroeg ik aan hem.

Hij knikte "Eleanor en Perrie hebben de laatste dingen verhuist vorige week.

Ik stak mijn duim omhoog en stapte de auto in. Niall startte de auto en reed de weg op richting ons huis.

Eigenlijk was het de hele weg stil. Niall is meestal de gene die begint te praten over alles en nogwat maar nu bleef hij stil. Doodstil.

"Waar denk je aan Niall?" vroeg ik

"Hoezo?" vroeg hij verbaasd. Aan zijn gezichtsuitdrukking kon je zien dat hij zich ergens zorgen over maakte.

"Je bent zo... Stil."

"Gewoon moe, niks bijzonders." antwoorde hij.

Ik besloot er niet verder op in de gaan en klikte mijn gordel los. Ik stapte uit en keek naar het huis. Ons huis.
Niet te geloven dat we hier nu wonen...

Ik pakte de sleutel aan van Niall en stak hem in het slot om vervolgens de deur open te draaien. Ik stapte naar binnen en gooide mijn jas neer op de bank.

It's good to be back.

____

Niet een heel bijzonder hoofdstuk.. Behalve dat er een nieuwe character is.

RANA! :)

Random vraag maar..
Hoe heten mijn lezers eigenlijk? :D

I'm Jessica btw ;)