Closer 💕⚠️️[ Complete ]

chapter #3

    ඔකී .. ඔකී බබා නැගිටින්න අපි ආවා

  නම්ජූන්ගෙ අත ඔකීගේ කම්මුලේ එහා මෙහා වෙනකොට ඔකි නැගිට්ට . අපි කොහෙද ආවේ ඔකී ඇස් දෙකත් පොඩි කරන ගමන් ඇහුවේ එනකම්ම නිදාගත්ත නිසා කොහෙද ආවේ කියලවත් ඔකී දන්නෙ නැති නිසා .
  
"    බුසාන් ආවා '

   "  බුසාන් .."

   " ඔව් ඔයා මෙහෙට කැමති නේ "

   ඔකී හුරතල් හිනාවක් දැම්මහම නම්ජූන් ඔකීව තුරුල් කරන්ම ලිෆ්ට් එකට නැග්ගා.

  "    නම්ජූන් ඒත් අපි මේ වැඩේ නවතන්න ඕනේ ඔයාලගෙ ගෙදරින් දැනගත්තොත් මොනව වෙයිද, හොස්පිටල් එකෙත් ගොඩක් අයට දැනටම අපි දෙන්නා ගැන සැකයි . අපි නිවාඩු දාන්නේ එකට . ගොඩක් අය අපි දෙන්න එකට වාහනේ යනව දැකල තිබ්බා. ටේටේත් මගෙන් ඇහුවා අයියයි ඔයයි යාලුවෝ විතරමද කියල . "

        "  ඔකී අවුරුදු 5ක් අපි එකට හිටිය කවුරුත් දැනගත්තේ නෑ අනික අපි දැන් පොඩි ලමයි නෙවෙයි නේ ඒ නිසා හිතන්න එපා. අප්පට මාව හොදටම විශ්වාසයි ඒ නිසයි එයා මගෙ පස්සෙන් කවුරුත් එවන්නේ නැත්තේ . අනික අප්පත් ඔයාට ගොඩක් කැමති මම හිතන්නේ නෑ දැනගත්තත් ප්‍රශ්නයක් වෙයි කියල . "

     "ඔව් ඔව් ප්‍රශ්නයක් නොවීම තියෙයි . අමතක කරන්න එපා ඔයාගේ අප්ප හොස්පිටල් එකේ ඩිරෙක්ටර් . මම අප්පත් නැතුව අම්ම එක්ක ඉන්න සාමාන්‍ය කෙල්ලෙක් අනික මම හාෆ් කොරියන් . "

    ඔකී කියවන්න ගත්තහම ඒකම අල්ලන් කියවන නිසා කතාව නවත්තන්න බැහැ කියල දන්න නිසා නම්ජූන් ඔකීව උස්සගෙන ලිප් පේක් කලා .

    " ඒයි බිමින් තියන්න අපි ලිෆ්ට් එකේ"

    "අපි ඇවිත් තියෙන්නේ ෆ්ලෝර් එකට"
කියල නම්ජූන් ඔකීවත් උස්සගෙන හොටෙල් එකේ රූම් එකට ගිහින් කෙලින්ම නැවතුනේ ඇදේ.