Closer 💕⚠️️[ Complete ]

chapter #6

"අහ්හ්හ් ... නම්ජූන් නැගිටින්න.. මාව අතාරින්නකෝ මට වොශ්රූම් එකට යන්න ඕනේ ... "
පාන්දර ඔකීව ඇහෙරුනේ හීනෙන් වගේ යටිබඩෙන් අපු වේදනාවත් එක්ක . ඒ එක්කම එයාට තේරුනා කවුරු හරි එයාව තුරුල් කරන් ඉන්නව කියල වෙනද වගේම පුරුද්දට නම්ජූන් කියල කතාකලත් ඔලුව උස්සද්දි ඒ ඉන්නේ යුන්ගි කියල දැක්කහම ඔකී ගැස්සුනා. රෑ යුන්ගි විනාඩි 5කට කියල ඔකීව තුරුල් කරගත්තත් ටික වෙලාවකින් දෙන්නටම ඒ විදිහටම නින්ද ගිහින් තිබ්බා. ඔකීවත් තුරුල් කරන් යුන්ගි නිදාගෙන හිටියේ පොඩි එකෙක් වගේ. ඔකී ටිකක් වෙලා පොඩි එකෙක් වගෙ ඉන්න යුන්ගි දිහා බලාගෙන හිටිය. හීනි ඇස් රෝස පාට තොල් කිරි සුදුපාට හම .

" ඒක මට ඇහුනා ... "
ඇස් දෙක පියාගෙනම යුන්ගි තව තව ඔකීව එයාට තුරුල් කරගන්න ගමන් කිව්වා.

" අත අරිනවා.. මට වොශ්රූම් යන්න ඕනේ . මගෙ බඩ රිදෙනවා ."
යුන්ගිගේ අත් දෙකෙන් බේරුන ගමන් ඔකී දිව්වේ වොශ්රූම් එකට .

" අහ් මට මේ දවස් හරියට මතක හිටින්නෙම නෑනේ .. "අද ඉතින් හොස්පිටල් එකේ පලවෙනි දවසෙම බඩ අල්ලගෙන ඉදපන්කෝ.
වොශ් දාන ගමන් ඔකී තනියම කියවන්න ගත්තේ මෙන්සස් දවස් කියන්නේ එයට පෙන්නන්නම බැරි දවස් නිසා. ඔකීට මෙන්සස් දවස් වලට ගොඩක් තරහ යන නිසා නම්ජූන් පවා ඔකී ලගට එන්න බයයි මේ දවස් වලට.

ඔකී වොශ් දාගෙන ඇවිත් ඇදුමක් ආදගෙන බඩත් අල්ලන් කිචන් එකට ආවේ පේන්කිලර්ස් දෙකක් බොන්න .

" ඔකී ... මොකක්ද අවුල ඔයාට අමාරුද හොස්පිටල් එකට යමුද ?"

බිත්තියත් අල්ලන් දෙකට නැවිල බඩත් අල්ලන් කෙදිරිගගා කිචන් එකට එන ඔකීව දෑකල යුන්ගි බය උනා.