The Glamorous Lady

Chapter 28: Vacation

She say nothing.

SAVANNAH'H POV

Hindi ko maitatanggi na naging memorable sa akin ang coffee date namin ni Matthew. But still, I don't want to stick on his words. Mahirap na. By the way, nasa roof top ako ng mansion namin, nagrerelax dahil weekends naman.

I got my phone to check my social media accounts.Then I see my bestfriend picture, nalungkot ako bigla. She is now in States.

Teka? Bakit nasa States na siya? Why she didn't tell me something that she will leave now?

Nanlumo ako sa mga naisip ko sa mga oras na iyon. Well, wala naman akong karapatan na pigilan siya pumunta sa ibang bansa na gusto niya, nasasaktan lang ako dahil hindi man lang siya nagsabi o 'di kaya magpaalam man lang sana.

I am her bestfriend.But now, I am thinking a lot. Iniisip ko tuloy if may nagawa ba ako o nasabi na ikinasama ng loob niya at umalis na lang siya bigla.

Umupo muna ako sandali sa sofa bed na mayroon dito. Huminga nang malalim pagkatapos I chat her. I use my ig account to chat her mas active kasi kami rito parehas.

Hi bestie! How are you in States? I miss you. Stay safe.
Sent.

Hindi naman siguro ako sarcastic sa words ko. But I hope her replied is the answer to my questions. Gusto kong maliwanagan. Ilang sandali pa ang lumipas pero ni thank you o ano ay wala akong natanggap. Like, masama ba talaga ang loob niya sa akin?

Hindi tuloy ako mapakali sa mga naiisip kong mga tanong na nagbibigay kaba at lungkot sa akin. Sana hindi naman 'to dahil kay Matthew.

I know last time na nandoon siya, world is really small for us. Wala naman akong gusto ipamukha sa kanya. She is my bestfriend after all. But, I just want to clear something naman kaya nag usap kami ni Matthew. I try my best to control my feelings, ayokong madaliin ang bawat sandali. Hindi naman kasi ako gano'n ka atat para mag boyfriend o mag asawa na.

I check my phone if she replied, but what I got is random emails from my work.

Literal na gumuhit ang lungkot sa mga labi ko. I am hoping that the reason that she can't respond is she is busy, kaya hindi agad siya makareply. Huwag naman sana may sama siya ng loob sa akin.

Bestie, I am really sorry to hurt you. Hindi ko naman puntong harap- harapan mong makita kami ni Matthew. Nagkataon lang talaga na nandoon ka at nandoon din kami.

Para akong timang na panay kausap sa sarili ko ngayon, mabuti na lang ako lang mag isa rito. Mamaya na lang talaga ako baba. I'd just want to take some rest here and to feel relax but now I am getting a lot of stress.

My goodness! My beauty...

Tinabi ko na lang yung phone ko sa ibabaw ng table na malapit sa akin. Nahiga ako at nagmasid sa kalangitan. Hindi naman matindi ang araw sakto lang. Pinagmasdan ko ang tingkad ng ulap, sobrang ganda nila. Iba't-iba ang nakikita kong hugis.

Sa mga oras na iyon, bahagya na pala akong napapangiti. This skies make me feel safe. They make me feel comfortable whenever I look at them. Actually, I really loved looking at them.

Mas pinili ko na lamang munang libangin ang sarili ko sa pagmamasid sa kanila. Hindi sila nakakasawang tingnan. Hindi dahil sa posibleng hugis na pwede mong magawa at makita, kundi taglay nila ang kapayapaan at katahimikan.