≠ Epilogue

31 1 0
                                    

"Nishimura Takeshi? You are not a Filo, right?"

"One fourth. Half Japanese, one fourth Thai and Filipino."

Sa Japan ako nakatira noon, where my father's house is. Lumipad ako kasama ang Yaya ko papunta sa Pinas para sa bansang kinalakihan ni Mama mag-aral. Pure Japanese ang Daddy ko, half Filo and Thai ang Mommy ko pero sa Pilipinas siya tumira kasama ang pamilya niya na naroon pa rin until now at siyang kinakasama ko.

Since I was young, alam kong may mali na. Hindi na ako gusto ni Daddy, mailap siya sa akin. Pero sa nakatatandang mga kapatid ko ay sobrang lapit niya. Umalis akong hindi alam ang rason ng pagiging ganoon niya sa akin. Si Mommy lang naman ang alam kong mahal na mahal ako kaya mahirap sa kaniyang hayaan akong mangibang bansa noon.

Halos sa Pilipinas na ako lumaki, namulat sa katotohanan at namuhay. Wala naman akong naging kaibigan kaya hindi ganoong kasaya ang buhay ko, malayo pa sa pamilyang hindi naman ako gusto.

Hanggang sa makilala ko na lang si Aryes Avendana. She's two years older than me but I don't really care about the age gap though. Same school kami. She easily caught my attention that time.

She gave me the attention and love that I am longing for. Nariyan siya palagi kapag wala akong makasama, nariyan siya kapag kailangan ko ng makakausap, nariyan siya anytime na kailanganin ko siya.

Madaling nahulog ang loob ko sa kaniya. Kahit lumaki akong hindi marunong o sanay magpakita ng emosyon, madali kong naiparamdam sa kaniya na gusto ko siya. Magaan na ang loob ko sa kaniya, umpisa pa lang.

I court her for a month, sinagot niya rin ako. Hindi kami legal. Strict ang parents niya, ganoon din ang Daddy ko. Sinabihan niya na ako noon na huwag munang mag-girlfriend para makapag-focus sa pag-aaral pero sinuway ko kaya magagalit siya once na malaman 'to.

"Love, you're tired na agad?" Natatawang tanong niya.

Hinihingal na umupo ako sa sahig at binitawan ang rope na hawak. "Ah, I'm not use to this, love. I quit." Pagsuko ko.

Sinasamahan ko siya ngayong mag-exercise. She's working as a model so she need to stay fit and healthy. Sinabayan ko siya rito kasi gusto kong makasama siya. Lately kasi, busy siya sa maraming bagay kaya hindi kami madalas magkita.

"I love you..." I whispered. ["Hmm, goodnight, love..."] She replied. I sighed. Pagod lang siguro siya, galing siya sa ilang shoot this day. Napagod lang siguro ang Aryes ko kaya ganoon.

Excited ako sa first anniversary naming dalawa, nag-iisip na ako ng pwedeng gawin sa araw na iyon nang makatanggap ako ng tawag mula kay Daddy. Nagda-dalawang isip pa ako kung sasagutin ko ba o hindi.

[ n o t e : I used some basic english words because I don't have enough knowledge about japanese's launguage. Arigatou. ]

["I received your report card earlier."] Na-alarma agad ako sa seryosong tono ng boses niya.

["Your grades on your two subjects got lower. It didn't even reach 90! What are you doing to your life, Takeshi? I sent you there to learn more and to focus on your freakin' studies!"] Galit na bulyaw niya sa akin.

Inaasahan ko na 'to. ["Your nanny told me that you're dealing with someone. Going home late? Rush your assignments and do not review? She said you even do cutting!"]

["As a freaking punishment, I'll sent you to Rizal. Far from Manila, far from your distractions. You will go there whether you like it or not. Onegaishimasu! Please be sensible, Takeshi. You're getting into my nerves!"]

Napabuntong hininga ako. Hindi pwede, hindi ko pwedeng iwanan ang girlfriend ko rito. Masasaktan si Aryes kapag nalaman niya 'to, ang tanga-tanga mo naman kasi, Takeshi! Pinabayaan mo na pati pag-aaral mo!

The Stars Is Alive For All Where stories live. Discover now