The Stars Is Alive For All

≠ 28

"Kita na lang tayo mamaya," Paalam ko.

"Bye-bye, Asthrea..." Parang bata niyang sabi at kumaway pa.

Half day lang kami ngayon dahil busy at aalis ang prof namin, mamaya pa ang labas nila Taki dahil naroon naman ang professor nila.

Nang malapit na ako sa bahay, napansin kong may hindi pamilyar na kotseng nakaparada sa halos tapat ng bahay ko. Hindi naman kila Jeyd 'yon dahil itim ang kanila.

Nasa tapat na ako ng bahay ng biglang magbukas ang pinto ng kotseng puti. Nilingon ko ito at nakita ko agad ang isang pamilyar na babae.

"Aryes." I whispered as she walk towards me.

"It's you. Asthrea, right?" She asked and i nodded.

"Anong kailangan mo sa akin?" Diretsong tanong ko.

She sighed. "Can we talk?"

Matagal bago ako sumagot ng oo, inaya ko siya na sa loob ng bahay na lang kami mag-usap dahil mainit sa labas at para maging mabilis.

Inalok ko siya ng maiinom pero tinanggihan niya rin dahil hindi naman raw siya magtatagal. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako.

"I'll make this quick."

Hinayaan ko na lang na mag-umpisa siya sa pakay.

"Si Takeshi."

I knew it. "What about him?" Tanong ko.

"I know you are his new girl-" I cut her off.

"No, I'm just his friend." I smiled.

She sighed. "He's courting you, Asthrea. I know it all."

Napatango-tango na lang ako.

"Alam kong naikwento na niya sa 'yo ang nangyari sa amin... Alam kong tinulungan mo siyang makaahon..." Mahinahong aniya.

I bit my lower lip. Alam ko na ang kasunod nito.

"Pero, Asthrea, I still love him. Siya pa rin ang laman ng puso ko."

Kumirot ang puso ko sa narinig. Ramdam ko ang panlalambot ko but I still smiled, bitterly.

"Alam ko. Hindi ko naman siya inaangkin, Aryes, hindi mo kailangang sabihin sa akin 'to. Wala kaming relasyon." Paliwanag ko pa.

She chuckled. "But you love him, aren't you? Don't try to lie. Madaling mahalin si Takeshi, alam mo 'yan."

Hindi na ako nakasagot sa sunod-sunod na sabi niya. She's nice, pero hindi kami itinadhanag maging magkaibigan ngunit maging magkatunggali sa puso ng iisang lalaki.

"Aryes, alam mo... okay lang naman sa akin kung magiging kayo ulit, e. Makaka-ahon rin siguro ako agad kapag mas maagang nangyari 'yon." Sabi ko.

She nodded and waited for me to talk again.

"Okay sa akin pero sa kaniya... hindi ko alam. It's still his choice. Hindi ko siya kaya o pwedeng pilitin dahil wala na ako sa posisyon." Dagdag ko pa.

"I see."

Napatingin ako sa kamay ko nang hawakan niya iyon ng mahigpit na para bang humihingi siya ng tulog sa akin.

"But Asthrea, help him clear his mind. Kung sino ba talaga... I waited for this chance so long, ayoko sanang masayang..." She seems so deperate.

Tiningnan ko lang siya. Hindi ko alam ang sasabihin ko para gumaan ang loob niya. Baka isipin niya pang nakikipag-kumpitensya ako sa kaniya.

"Pero kung ikaw talaga, even thougg it is hard for me to accept, I will just do it for him." She smiled.

Ngumiti na lang rin ako kahit nalilito na sa dapat gawin.

"Thank you for listening. I have to go."

Hinatid ko siya sa labas at hinintay umalis bago pumasok ulit sa loob ng bahay. Napaupo ako sa sofa at napabuntong hininga na lang.

Akala ko tapos na. Hindi pa pala.

"Meryenda?" Salubong niya agad.

Ipinakita niya sa akin ang supot na dala na may lamang street foods. Kaya pala medyo kate siyang dumating ngayon. Sa bahay ko pa talaga dumiretso.

"Walang kikiam, hindi ka kumakain noon, 'di ba?"

Bahagya akong natawa. Natandaan niya agad kahit isang beses pa lang kaming nagkasamang kumain ng street foods.

"Salamat. Kain tayo," Aya ko.

Kanina ko pa pinag-iisipan kung ano ang gagawin ko. Hindi mawala sa isip ko ang naganap na pag-uusap namin ni Aryes kanina. Wala naman na akong balak sabihin kay Taki na dumaan dito ang ex niya at kinausap ako tungkol sa kaniya.

Kung uungkatin ko na naman ang nakaraan nila ni Aryes sa kaniya, baka magalit na siya. Pero paano ko matutulungan si Aryes? Do I really need to help her with this? Parang tina-traydor ko lang ang sarili ko sa ginagawa kong 'to.

Ayokong bakuran siya dahil wala naman akong karapatan. Gustuhin ko mang sagutin na siya para tapos na pero hindi ko magagawa 'yon sa ngayon.

Ang daming kailangang i-prioritize. 'Yong nararamdaman niya na baka nagkakagulo na, 'yong feelings ni Aryes, 'yong nga pwedeng mangyari sa hinaharap.

Mahal ko si Taki but I don't know if he feels the same way with me... or with Aryes.

Siya ang nagluto ng hapunan naming dalawa. Sabay kaming kumain. Hindi pa rin siya umuuwi sa bahay niya mula nang makarating galing eskwela. Ginawa na niyang tambayan ang bahay ko.

"Taki," Tawag ko sa kaniya.

"Yes, babi?"

Kalalabas niya lang ng cr. Dito na naman raw siya matutulog, pinagbigyan ko na lang. Kailangan ko rin siyang makausap. I bit my lower lip, hesitating.

"Si Aryes ba... wala ka na talagang nararamdaman sa kaniya?" Maingat na tanong ko.

Sumeryoso ang hitsura nito. "Asthrea."

Nilagpasan niya ako habang marahas na kinukuskos ang buhok gamit ang tuwalya, nilagpasan niya pa ako at nagtungo sa may gilid ng kama.

"Just asking," Depensa ko. Sinundan ko siya.

"Kasi what if... matagal ka na pala niyang iniintay bumalik?" Kunwari hindi ko alam.

Katangahan.

"Tapos sabi mo pa, she's messing up your mind? Naguguluhan ka ba kung ako o si Aryes talaga?" Sabi ko pa.

Kinakabahan ako sa ginagawa ko. Hindi niya kasi ako nililingon, mukhang napupuno na siya.

"Kasi kung oo, I'll help you to decide." Dagdag ko.

He looked at me straight at the eyes. "How?"

Napalunok ako. Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib. Payag siya? Pumapayag ba siya?

"U-Uh... ganito-" He cut me off.

"See? Nasasaktan ka."

Nahigit ko ang hininga sa narinig. He reached for my cheeks and gently caressed it. Naiiyak tuloy ako!

"Bakit mo ginagawa 'to, Asthrea?" Mahinahong tanong niya.

Napakagat ako sa labi kasabay ng paghikbi.

"I just want you to give her a chance! A day being with her is enough to decide, right?" Pangungulit ko.

Binitiwan niya ako at muling naglakad palayo. I even caught him.rolling his eyes in the air. "No. Ayoko."

"Sige na. She came here, pinakikiusapan niya akong tulungan siya sa 'yo. Naaawa ako sa kaniya kasi she waited for this so long, para mapuntahan at makausap ka..."

Hindi ko na kaya. Sinabi ko na ang katotohanan.

"Okay. I'll do it. But after clearing my mind on this topic, I'm done. Got it?"

I nodded and smiled weakly. "Thank-" He sealed it with a soft kiss.