MR. X AND I || KOOKJIN

"ازت یه خواهشی داشتم جی‌کی"

اما کامآن گایز، همه میدونیم جئون جونگکوک هرکسی نیست. اون یه اس‌اس‌تی ساتورای غول پیکر داره که کل پیستو باهاش درو می‌کنه؛ و البته که در نود درصد مواقع خودش برنده ی میدون از آب درمیاد.

جی‌کی با آرنج شیشه ی هیولاشو پاک کرد و بوسه ای روی انعکاس تصویر خودش نشوند؛ بدنه ی ماشین از تمیزی برق میزد.

تهیونگ که با فاصله ی یک متری از دوستش روی بلوک های بزرگ سیمانی نشسته بود و جزئیات نقشه رو بالا پایین میکرد با این کارِ جونگکوک غر زد:

" من اونو دیروز بردم کارواش..حق نداری آب دهنتو بهش بمالی. "

پسری که تتوهای روی بازوش کاری میکردند دلت بخواد اون ماهیچه های سفتو فشار بدی جواب داد:

" این بوسه ی خوش‌شانسیِ احمق..تو چی از شانس میفهمی اخه؟ "

ته پرگار توی دستشو چرخوند:

" اگه خوش شانسم نباشم بازم از تو بهترم؛ حداقل همیشه نفر آخر نمیشم توی دانشگاه. "

" بزا ببینیم با این خرخونیات به کجا میخوای برسی..هنوز اون کوفتیو تموم نکردی؟ "

تهیونگ حرف دوستشو نادیده گرفت و تندتند مشغول حساب کردنِ زمان، مسافت و سرعت شد. با انگشتاش چندتا ضرب و تقسیمِ ذهنی انجام داد و بعد، زمان های اضافی و از دست رفته ی ممکن رو هم روی برگه نوشت.

" تقصیر من چیه که این لعنتیو دو دیقه قبل شروع به ما میدن؟..کلاتو سرت کن..تمومه. " و از جاش بلند شد.

جی‌کی نیشخندی به دوستِ زرنگش زد و "خوبه" ای زمزمه کرد.

این رقابت جزو مهمترینای امسال بود. با بردنش اسمشو تو لیست بهترین درایورای باشگاه ثبت میکرد و میتونست به آینده‌ش توی این رشته امیدوار بشه. مطمئن بود که توی دانشگاه قرار نیست بجایی برسه و باید به همین علاقه ی خاصش بچسبه.

کلاه و دستکشاشو پوشید و پشت رول نشست:

" بدو ته..داره دیر میشه. "

تهیونگ سمت در شاگرد رفت و بعد پوشیدنِ کلاه خودش روی صندلی جاخوش کرد.

" ی حسی بهم میگه امروز قراره گند بزنیم جی‌کی "

پسرِ تتودار کمربندشو محکم کرد و لبه ی کلاهشو بالا کشید:

" حست زر میزنه.. روی نقشه تمرکز کن.. کرنومتر و جی‌پی‌اس امادن؟ "

ته سرشو تکون داد و باعث شد جونگکوک هم راضی سرشو تکون بده.

هر دو موبایلاشونو در آوردن تا روی سایلنت بزارن که در آخرین لحظه گوشیه کوک زنگ خورد. نگاهی به اسکرین انداخت و اخماش توهم رفتن. جیمین؟ این وقت روز جیمین با اون چیکار داشت دیگه؟ مگه بهش نگفته بود رفته مسابقه؟