Yasak Mühür

FİNAL

Bu şarkı, 2 ay boyunca yürüttüğüm, çok güzel vakit geçirdiğim, benim,bizim evrenimiz olan Yasak Mühür'ün final şarkısıdır. Bu bölümü bilerek gece atacağım şarkı ile uyumlu olsun diye. Bölümden önce şarkıyı dinlerseniz daha iyi olur. Bu şarkı final şarkımızdır, olur da bir gün bizimkileri özlerseniz açıp dinlersiniz

🌼🐺🌼🐺🌼🐺🌼🐺🌼🐺🌼🐺🌼🐺🌼🐺🌼🐺

4 YIL SONRA...

Arabamdan indim.

" Ben geldim!"

" Hoşgeldim hayatım."

Marcus belimden sarıldı ve ensemden öptü.

" Off çok yoruldum. Üniversitemin bitmesine sadece 1 hafta kaldı inanabiliyor musun? Sadece 1 hafta."

" 3 yıl boyunca bu üniversiteyi bitirmek için uğraştın, bir tatili hak ediyorsun."

" Tatili boşver de, şehir hayatından sonra yeniden eski evimize nasıl alışacağız?"

" Ormanın içinde daha rahat oluruz. Hem, artık evimiz diğerlerinden de ayrı. Bizim için ayrı ev yaptırmış olabilirim."

" Şaka mı yapıyorsun?"

" Hayır ciddiyim. Artık beraber yaşayabiliriz ne de olsa."

" Keşke eski günlerin hatrına yeniden eski evde buluşsak. Laura,Freya,Rekan,Diego onları çok özledim. Melissa ve Richard yurtdışında yaşamaya başlamasa, Mary'i daha sık görürdük."

" Mary'i çok sevdiğini biliyorum. Melissa ve Richard'ın yaptığı en iyi şey olabilir. Bir de büyü yapmaya çalışıyor ya o minik elleri ile, gerçekten çok tatlı oluyor."

Aynı zamanda o poşetleri yerleştiriyor, bende kornişon turşusunu doğruyordum.

" Evet, keşke daha çok minik cadılar görebilsek. Sırf benim için Laura ve Freya'nın yaşını 4 yaş ilerlettiğine inanmıyorum. Ama aslında çok güzel oldu. Sürekli sürekli 16 yaşında bir genç olmak... bilemiyorum çok sıkıcı olurdu. Bazen diyorum da, o zamanlar neden bu kadar aptalmışım."

Güldü.

" Hadi ama o umursamazlığın ile çok iyiydin. Şimdi her şeyi daha dikkate alıyorsun. Her ne kadar itiraz etsen de, hâlâ içinde 16 yaşındaki Daisy yaşıyor."

" Hadi ama, o zamanlar çoğu şeyden haberim yoktu."

Kornişon turşusunu, Marcus'un önceden hazırladığı makarna salatasının içine atıp karıştırdım. Tabaklara koydum ve Marcus ile masaya oturduk.

" Üniversite için iyi ki diş hekimliğini seçmişsin, hekim olmak sana çok yakışacak."

" Yaa öyle mi dersin?"

" Her şey sana çok yakışıyor. Mesela annelik duygusunu yaşaman gibi."

Buruk bir şekilde gülümsedim.

" Pofi, neredesin?"

Ona seslenmemle pofidik vücudu ile geldi. Onu kucağıma alıp yanımdaki sandalyeye oturttum ve ona da bir kaç parça makarna verdim.