အပြင်းအထန်ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုလုပ်ခဲ့ပေမဲ့..နိုးထလာတဲ့ရှောင်းကျန့်ရဲ့မနက်ခင်းဟာ..အားမန်အပြည့်။
ညကအကြောင်းကိုတွေးမိတော့..မျက်နှာမှာကျေနပ်နေတဲ့အပြုံးတစ်ခုနဲ့။
" "!!!!!
"ရိပေါ်!!!ဝမ်ရိပေါ်!!"
လွတ်လပ်နေတဲ့အိပ်ယာခင်းနေရာကြောင့်..မျက်ဝန်းအကြည့်တို့ကစူးရဲသွားရတယ်။
နာမည်ကိုအသံခပ်ဆတ်ဆတ်နဲ့အော်ခေါ်တယ်။
ပြန်မထူး..။မကြားတာလား..။လူကိုယ်တိုင်ရှိမနေတာလား။
"ဒုန်း!!"
ရေချိုးခန်းတံခါးကိုဆွဲဖွင့်လို့ကြည့်တယ်။
"ဝမ်..."
နာမည်ကိုမခေါ်ရသေးခင်မှာပဲ
မြင်လိုက်ရတဲ့ရေချိုးခန်းကမှန်မျက်နှာပြင်မှာ..marger penနဲ့ရေးထားတဲ့စာလုံးအချို့...။
/လူ လိမ်ကြီး။
မနေ့ညကအရက်မသောက်ထားမှန်းသိတယ်။
လူညာ။
ကျွန်တော်..ခင်ဗျားကို..မချစ်တော့ဘူး။
ထွက်သွားပြီမို့ဘယ်ကိုမှလိုက်မရှာပါနဲ့။
ပုံ/ဝမ်ရိပေါ်///
"အဟက်...ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာကွာ.."
ဟုတယ်။
ရှောင်းကျန့်အရက်သောက်မထားဘူး။
တစ်ကိုယ်လုံးကိုအရက်နဲ့စွတ်ဖြန်းရုံကလွဲသောက်ထားခြင်းမရှိ။
ဝမ်ရိပေါ်ကလေးရဲ့အရသာကိုသိရမှာမို့..သူ..အရက်သောက်စရာမလိုပါလေ။
နှုတ်ခမ်းချင်းဂဟေဆက်ကြတဲ့အချိန်..သူအရက်မသောက်ထားတာ..သိသွားတယ်ထင်ရဲ့။
တကယ်သာဆို...ရိပေါ်..သိသိ၊မသိသိ..ကိစ္စတော့မရှိ။
ဘယ်လိုဖြစ်စေ..ရှောင်းကျန့်က..လိုချင်တာကိုကအောင်ယူမှာမို့ပဲ။
..
.
.
စာကိုဖတ်လိုက်ပီးမှ..သက်မကိုအေးအေးချနိုင်တော့တယ်။
မနက်စောစောလူကိုချွေးပြန်အောင်လုပ်တယ်..ဝမ်ရိပေါ်က..။
ုစိတ်ကျေနပ်အောင်ခနတာတော့...လွှတ်ထားပေးလိုက်မယ်။
အစကတည်းက..ကိုယ့်အပိုင်ဖြစ်နေပီးသားမို့..။
