"အင်း..မဆိုးဘူး.ဒါမဲ့.တစ်ခုတော့ရှိတယ်..အဲ့တာက.."
"!!!!!!"
မျက်လုံးလေးတွေဝိုင်းလို့..အာရုံစိုက်နားထောင်နေတဲ့..ရိပေါ်..။ချစ်ဖို့.ကောင်းလွန်းပါတယ်..။
"အဲ့တာက..."
"တီ.တီ."
ရှောင်းကျန့်.ရှေ့ဆက်မပြောခင်..ရိပေါ်ရဲ့.ဖုန်းမြည်လို့လာတယ်။
Secreenပေါ်မှာ.ပေါ်နေတာက..ချန်ကော..။
ရိပေါ်က..အားနာနေဟန်..ရှောင်းကျန့်ကို.ကြည့်လာတာမို့..ဖုန်းကိုင်လိုက်.ဆိုတဲ့သဘောနဲ့.ရှောင်းကျန့်က.မျက်ခုံးပင့်လို့ပြတယ်။
"ဟုတ်ကဲ့.ကော.."
" "
"အော..ဟုတ်ကဲ့ကော..ကျွန်တော်တို့လည်း..ပြန်လာနေပါပြီ.."
" "
"ဟီး...ဟုတ်..စားမယ်. စားမယ်.ကော..
ကြိုက်တယ်..ဟို.ကော..နံနံပင်.များများလေးနော်...
ဟုတ်ကဲ့.အဲ့ဒါဆို..ဒါပဲလေ.ကော..ဟုတ်"
ရိပေါ်ရဲ့.နံနံပင်.ဆိုတဲ့စကားကို..ကြားလိုက်ရတဲ့ရှောင်းကျန့်က..အလိုလို.တံတွေးမြိုချမိသွားတယ်.. ။
နံနံပင်....။.ရှောင်းကျန့်.မကြိုက်ဘူး. ။
အရသာ.မရှိတဲ့အပြင်..စားတဲ့အခါလည်း..ပြောမပြတတ်ပေမဲ့..တကယ်.စားလို့မကြိုက်မိဘူး.။
အရင်တစ်ခါမှာတုန်းက..အားလပ်ရက်.အိမ်မှာ..ရိပေါ်ရဲ့..
ဓားပြားနဲ့ရိုက်ထားလို့..ကြေမှုန်နေတဲ့သခွားသီးကို..နံနံပင်.ပေါလော..နဲ့စားထားရတာ..အခုထိမှတ်မိတုန်း။
ကြ က်သီးတွေထနေအောင်..အရသာက.ဆိုးဝါးလွန်းတယ်။
ထိုနေ့ညက.ရှောင်းကျန့်မှာ..ပါးစပ်ထဲကျန်နေခဲ့တဲ့အရသာကြီးကြောင့်..ညစာတောင်မစားနိုင်တော့...။
သို့ပေမဲ့.. ရှောင်းကျန့်..နံနံပင်ကို..အပြစ်မဆို..။
လော့ရန်က..စတော်ဘယ်ရီလေးက..နံနံပင်.သိပ်ကြိုက်ပါသတဲ့။
...
"ဟို...ကော..ဆက်ပြောလေ.."
"အင်း..ကိုယ်အခု..အဲ့ကိစ္စကို..မပြောချင်သေးဘူး..
ကိုယ်အကြွေးမှတ်ထားမယ်...ရိပေါ်က..ပြန်ဆပ်ဖို့လုပ်ထား.."
