Make Her Smile [COMPLETED]

Chapter 6

It's been one week, and I'm busy because of our final. Madami din kasing kailangan bago mag bakasyon, kaya kahit hindi sinasabi ng professor namin na mag handa-handa na ay ginawa ko pa rin. Ayoko kasi yung pag nandiyan na saka palang sasabihin, less hassle na rin yon.

And yes, I'm starting to move on but sometimes I'm missed him. Even though he cheated on me. Well for me it's normal, because he's my first love. But i will do my best to forget everything about him.

Papunta akong office ngayon dahil simula nang mag hiwalay kami ni Kio ay nag pa-practice na akong mag luto, ako na din ang nag dadala ng luch kay Mommy. Suggest din yun ni Mommy para malibang naman daw ako at hindi ma-stress sa love life at school life, kaya no choice ako.

Pero okay na rin yon, dahil kahit simpleng luto lang ay na gagawa ko. Sa araw-araw ay nag ta-try ako ng mga mamahaling lutuin, para mapatikman ko rin kay Mommy.

Kahapon lang ay bumili si Mommy ng kotse ko. Ang sabi ko sa kanya ako na ang bibili dahil  may ipon naman ako, pero mapilit siya kaya hinayaan ko na lang.

Pag tungtong ko palang ng eighteen ay tinuruan na ako ni Mang Rey mag drive, pati na rin kumuha na kami ng lesensya.

Papalabas na sana ako ng gate ng tumawag si Mommy, agad ko naman itong sinagot.

[Hmm, yes Mommy?] sagot ko bago ipinag patuloy ang pag pag atras.

[Hey sweetie, where are you?]

[Subdivision pa po.] aniko at tiningnan ang salamin dahil may naka bike akong kasunod.

[Can you please buy me my favourite chocolate frappe?] natawa ako dahil hanggang ngayon ay yun pa rin ang pang pa gana nya o energizer nya bago sumabak sa madugong trabaho.

Sinabi ko na sa kaniya dati na turuan ako mag handle ng kumpanya pero hindi sya pumayag dahil kaya pa naman daw nya at alam nyang hindi iyon ang gusto ko at hindi daw ako magiging masaya.

Napa ngiti ako ng maalala ko ang araw na iyon. [Of course, twenty minutes Mom nandiyan na ako.]

[Thank you! And take care huh, mag dahan-dahan sa pag da-drive.]

[Opo, bye] aniko at pinatay na ang tawag.

Bago ako tumuloy sa kompanya ay dumaan muna ako sa Starbucks.

"Here." abot ko kay Mom ng request nya.

Umupo lang ako sa sofa at dumekwatro, naka suot lang ako ng blue off shoulder at black pants. Pinaresan ko din ito ng white rubber shoes. Wala naman kasing pasok.

Tahimik lang ako doon na naka tulala sa mini table.

Hindi ko namalayan na naka lapit na pala si Mommy sa tabi ko at niyakap ako patagilid.

"Anak," tawag nito kaya napa angat ang tingin nito sa'kin. "I won't force you to be the real you 'Again'," she said emphasising the word 'again' "but still I'm here. Willing to listen to your thoughts." naguguluhan akong tumingin sa kanya.

Real me?

"Hmm?" tanong ko.

"I know you didn't know, that when someone's important to you leaves you, you're being quite, cold and rugged. But i understand you, and i will wait for the right person na makakapag pabalik sayo." aniya at hininaan ang huli nyang mga sinabi.

"Ano po?" naguguluhan kong tanong.

"Nothing," umiling ito at hinalikan ang pisngi ko bago ngumiti. "basta pag may problema nandito lang ako huh." tumango lang ako at yumakap sa kanya.

Nag paalam ako kay Mommy na mag go-grocery ako para sa Condo dahil dun ako ma-mamalagi ng ilang linggo for the finals.

Pinindot ko ang first floor dahil ma-mimili na ako, para maaga na ring maka pag organise ng mga bibilhin ko.

Pero pasara na sana ang elevator nang may kamay na humarang doon.

Napa kunot ang noo at nang makita ang taong humarang noon ay agad ko itong sinamaan ng tingin.

"Hi!" masigla nyang bati.

Umirap lang ako sa kanya at umusod sa right side ng elevator.

"Oh, kakakita palang natin ganyan na mukha mo." aniya at hinimas himas ang mukha bago numuso ng maka kita sa noo ng tagihawat, pero itinago nya nalang ito gamit ang buhok nya.

"Where are you going?" tanong nya at bahagyang humarap sa akin.

Ang daldal, literal.

Tumingala ako at tumingin sa mala langit nyang mga mata.

"Grocery." maikli kong sagot at umiwas ng tingin. Para kasing timang yung mata nya eh, tsk tsk. Pero mata pa rin naman.

"Hmm, sama ko." itinaas baba pa nya ang kilay nya habang sinasabi yon.

"Bakit?" mataray kong tanong.

"Diba obvious, may bibilhin din ako. Tsaka hindi naman sayo yung store ah, kaya wag kang mataray dyan." aniya at iningusan ako.

"I'm not, I'm just asking." depensa ko. Pero ang loko tumawa lang.

Sa inis ko ay padabog akong lumabas ng elevator at malalaking hakbang um-exit at dumiretso sa kotse ko.

"Hoy! ito naman hindi na mabiro!" rinig kong sigaw nito at iniharang ang katawan sa driver seat at agad na pumasok.

"Ano ba, lumabas ka nga diyan!" ganti kong sigaw.

"Ako na mag da-drive, kaya sumakay ka na. Alam ko naman kung saang grocery yun eh, at bibili rin ako."

"What?! And Where's your car huh?!" no way! Ayokong may kasama na maingay, kung gugustuhin ko nga ayoko muna makipag usap eh. Pero pag kay Mommy, no choice ako.

"Gamit ni Kuya, at wag kang ano maingat akong mag maneho." isinenyas pa nya na pumasok na ako.

Napa pandyak ako sa inis at padabog ko ding isinara ang pinto pag ka pasok ko.

"Seat belt Mia signora" anito at matamis na ngumiti.

Umirap lang ako at ikinabit ang seat belt bago tumingin sa labas ng bintana.

Pag dating namin sa grocerie store ay agad akong kunuha ng cart at dumiretso sa veggies Station.

Si Danver naman ay nakikita ko minsan na naka sunod sa'kin at pag lilingon ako ay nakikita kong nasa kabilang side na.

Napa iling nalang ako doon at kumuha ng chocolates, i love chocolates and chocolates is my comfort. Kailangan ko din ito sa pag re-review.

Mag lalakad na sana ako pa puntang counter ay may napansin akong lalaking naka itim. Itim ang pants, t-shirt, jacket, rubber shoes at cap. Galing ba syang lamay? O libing?

Nakita ko din na papalapit sya sa'kin at ang dalawang kamay ay nasa bulsa ng kanyang jacket.

Nanlaki ang mata ko nang may makita akong matalim na bagay doon at napa tili at napa pikit ako nang akmang isasaksak nito ito sakin.

Oh my God!

Pero nang hinihintay ko na sumaksak ito sa'kin ay hindi ko na naramdaman. Napa mulat ko ay naka handusay na ito sa sahig at pag tingin ko kung sinong sumuntok ay nakita ko si Danver.

Susuntok sana sya ulit pero naka takbo na ang lalaki.

Humahangos na bumaling ito sa akin at nilapitan.

Takot ang makikita sa mga mata nya at galit.

"Kilala mo ba sya?" tanong nya.

Umiling lang ako, gulat pa rin sa mga nangyari.

"Fu-tsk! Are you ok Mia signora?"

Ako naman ay wala sa sariling tumango at lumapit sa kanya at yumakap.

Thank God!

_____
Thank you for VoMments!❤️

Mia signora(My Lady)