Tierra Alta Series #1: Silent Whisper Of The Heart

Kabanata 20

Kabanata 20

Lies

Israel has not returned home for four days. I haven't heard anything from him in four straight days. I haven't spoken to Xavier since Ava left, so I can't ask him. I'm not sure what happened or why he hasn't returned home until now.

Whenever I try to ask the maids about Israel's whereabouts, they just always answer me by saying that they didn't know. Of course, how would they know? Kung ako ngang girlfriend nito ay hindi rin alam kung nasaan siya.

Donya Celeste and Don Vito are still in Manila. I think. Hindi ako sigurado dahil simula nang umalis sila ay hindi ko na sila nakausap pa dahil kahit sila ay hindi pa rin bumabalik dito.

Every day, I overthink things. Alalang-alala ako kung napano na si Israel. I don't know how to contact him. Wala akong phone at contact number niya para makausap siya. Araw-araw akong naghihintay sa pagbabalik niya pero apat na araw na akong bigo.

I can't even sleep at night. Palagi akong puyat kakaisip at kakahintay sa kanya. Wala akong makausap dahil wala na naman dito si Ava. Wala rin akong naging balita kay Avalon simula nang umalis siya ng Tierra Alta. I'm also worried about her knowing that she's pregnant.

I kept my gaze fixed on my reflection in the mirror as I brushed my hair. I just finished taking a bath. After a few minutes of staring at myself, my hand gradually stopped moving. Staring back at the woman in front of me, I realized that I didn't recognize this woman. She looks really pale. She has very dark circles under her eyes. She appeared so frail that she might faint at any moment.

I averted my gaze from the mirror. I don't want to look at myself. The person I saw in the mirror was no longer me. I looked sick. I lost weight by not eating at the right time because I had no appetite.

I took a deep breath before deciding to get up and go to Xavier's room. Nagdesisyon akong itanong na dito kung nasaan ba talaga si Israel at kung bakit hindi ito umuuwi. Muli akong huminga ng malalim bago ko inangat ang kamay para katukin siya pero walang sumagot galing sa loob. Akmang kakatok ulit ako nang tawagin ako ng katulong na napadaan.

"Si Sir Xavier po ba? Wala na po siya d'yan kakaalis lang po." Aniya sa maliit na boses.

"Saan daw pupunta? Nagsabi ba?"

Agad naman itong umiling. "Hindi po, e. Tuloy-tuloy lang pong umalis."

Tipid akong ngumiti dito at tumango. Nakaramdam ako ng labis na pagkadismaya dahil ang tagal ko pang pinag-isipan sa kwarto ko kung lalapit ba ako kay Xavier para magtanong. Ngayon hindi ko alam kung kailan ito babalik o baka katulad ni Israel ay abutin din ito ng ilang araw na hindi umuuwi.

Matapos kausapin ang katulong bumalik din ako sa kwarto ko. I'm so bored. Araw-araw na lang akong ganito. Gigising sa umaga at mapupuyat kakahitay kay Israel. Sa apat na sulok lang ako ng kwarto ko nanatili sa araw-araw.

Hindi ako makalabas dahil wala naman akong kasama at hindi rin ako hinahayaan ng mga katulong na lumabas dahil bilin daw sa kanila ni Israel bago ito umalis dito na huwag akong hahayaang lumabas ng walang kasama.

Tamad kong binuhat si Cotton sa higaan ko at doon nilaro ang aso. Ilang sandali ko pa itong nilaro bago ko siya ibinaba. Dinampot ko sa side table ang sketch pad na nakuha ko sa kwarto ni Avalon. Binuklat ko iyon hanggang sa mapunta ako sa blankong pahina at nagsimulang magdrawing.

Hindi ko namalayan na magdidilim na pala sa sobrang tutok ko sa ginagawa. Nakailang drawing din ako gaya ng bukirin, kalangitan, talon, rancho, at si Israel. Pinagmasdan ko ng maigi ang pagkakaguhit ko sa kanya. Lapis lang ang ginamit ko pero hindi ko akalain na ganon ka-detailed ang magiging kalalabasan.