Unicode ver
"ခင်ဗျား ဘာလုပ်တာလဲ?"
ချွဲယောန်ဂျွန်လက်ထဲရှိ လက်ကို အတင်းရုန်းနေသော်ငြား ချွဲယောန်ဂျွန်သည်တော့ ရယ်မောလျက်သာ လက်သွယ်သွယ်အား မလွတ်ထွက်သွားအောင် တင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကိုင်ထားသည်
စိတ်တိုဖို့ကောင်းလိုက်တာ
ကိုယ့်ထက် အနည်းငယ် သေးငယ်တဲ့လက်တစ်စုံက ဘယ်ကများ အားတွေထွက်နေသလဲ?
"ခင်ဗျား လွတ်နော်"
"မလွတ်ရင်?"
"ကျွန်တော် ကုန်းကိုက်မှာ"
ယောန်ဂျွန်သည် ခွက်ထိုးခွက်လန်ရယ်မောသည်
"တကယ်မကိုက်ဘူးထင်လို့လား?"
ပြောရင်းဆိုရင်း ကုန်းကိုက်တော့မည့်ဟန်ပြင်နေသောသူကြောင့် ယောန်ဂျွန် မလွတ်ချင်လွတ်ချင်နှင့် လက်နုနုလေးအား မြန်မြန်အလွတ်ပေးလိုက်ရသည်
"ညီက တကယ်စိတ်ချည်းပဲ"
"အနီးနားမှာ တစ်ခုခုမရှိလို့ပေါ့
ရှိရင် အဲ့လက်ကို ထိုးပစ်မှာ"
"ကြောက်ပါတယ်ဗျာ"
အပြောနှင့် မျက်နှာဖြီးဖြီး ကိုက်ညီမနေသော ထိုသူကို ဆူဘင်း စူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်ဖြစ်သည်
"အဲ့ဒီတော့ ကိုယ့်ကို ဘာမေးချင်တာလဲ?"
စိတ်ဆိုးနေပြီဖြစ်ကြောင်း သိတော့ စကားလမ်းကြောင်းကို သိသိသာသာ လွဲနေပြန်သည်
ထိုသူသည် သူဖြစ်ချင်တာပဲ သိသည့် လူစားမျိုး
အမြင်ကပ်သော်ငြား စကားဖြတ်လို့လည်း မဖြစ်တာကြောင့် သည်းခံလျက်သာ ထိုသူ့စကားကို ဆက်ပေးရသည်
"စုံထောက်ကင်မ်ဂျောင်ဟွန်းကို သိတယ်မလား?"
ယောန်ဂျွန်၏ မျက်နှာအမူအရာသည် အနည်းငယ်မျှ ပြောင်းလဲမသွားသော်ငြား အေးစိမ့်စိမ့်လေထုသည် ဆူဘင်းကျောပြင်တစ်လျှောက် တိုက်ခတ်သွားသယောင် ခံစားလိုက်ရသည်
"သိတယ်လေ
ကိုယ်နဲ့ အထက်တန်းတုန်းက သူငယ်ချင်းတွေ"
"ဆုံးသွားတဲ့ သတင်းရောကြားတယ်မလား?"
VOUS LISEZ
𝚂𝚒𝚗𝚐𝚞𝚕𝚊𝚛𝚒𝚝𝚢 (𝒞ℴ𝓂𝓅𝓁ℯ𝓉ℯ𝒹 )
Fanfiction'ချစ်ခြင်း' ဆိုတဲ့ ချို့ယွင်းချက်ကိုသာ ရှာမတွေ့ခဲ့ရင် ကိုယ့်ဘဝက ကိုယ်ဖြစ်ချင်သမျှနဲ့ဘဲ ပြည့်စုံနေခဲ့မှာ ခံစားချက်တွေပေါက်ဖွားရာက ကိုယ့် အားနည်းချက်ဖြစ်လာမယ်ဆိုတာ သိခဲ့ရင် "မင်း" ကို မပိုင်ဆိုင်ချင်ခဲ့လောက်ဘူး ညီ.... ...
