𝟐𝟏.

247 13 147
                                    

𝐑𝐔𝐍𝐍𝐈𝐍𝐆 𝐎𝐍 𝐄𝐌𝐏𝐓𝐘.
𝐏𝐀𝐆𝐄 𝐓𝐖𝐄𝐍𝐓𝐘-𝐎𝐍𝐄.
𝐉𝐀𝐃𝐄↠

Αγαπητό ημερολόγιο,

Τέσσερις ημέρες, ενενήντα έξι ώρες, πέντε χιλιάδες επτακόσια εξήντα λεπτά, τριακόσιες σαρανταπέντε χιλιάδες εξακόσια δευτερόλεπτα, κι όμως εγώ έχω κολλήσει σε ένα μόνο πράγμα.

Στο φιλί μας.

Με φίλησε!

Πραγματικά με φίλησε κι από τότε αισθάνομαι λίγο περισσότερο έφηβη απ'ότι πριν.

Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, τόσο όμορφα, με τέτοιον τρόπο όπου δεν είχα φανταστεί ποτέ μου.

Ήταν το άγγιγμά του, η φωνή του, το γαλαζοπράσινο βλέμμα του που διαπέρασε την ψυχή μου και την έκανε χίλια κομμάτια, ή μήπως η αίσθηση του να έχω κάποιον να με εκτιμάει για αυτό ακριβώς που είμαι;

Για πρώτη φορά αναγνωρίζω τι σημαίνει ανταπόκριση.

Είναι τόσο καταραμένα γλυκιά η σκέψη ότι εκείνος, ναι, εκείνος που από την πρώτη στιγμή που συναντήθηκαν οι ματιές μας με είχε ολοκληρωτικά δική του, με ήθελε και με σκέφτονταν όπως κι εγώ.

Είμαι ερωτευμένη, ημερολόγιο.

Νομίζω την έχω πατήσει.

Θέλω να μπλέξω τα δάχτυλά μου στα χρυσαφένια μαλλιά του, θέλω να κοιτάζω το χαμόγελό του για ατέλειωτες ώρες, θέλω να κουλουριαστώ στα πόδια του και να θαυμάζω αυτές τις θάλασσες των ματιών του μέχρι να αποκοιμηθώ. Θέλω να τον παρατηρώ, να του κρατάω το χέρι, να είμαι κομμάτι της ζωής του. Θέλω να τον αγγίξω χωρίς καν να χρησιμοποιήσω τα χέρια μου.

Είμαστε κάτι σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Όποτε τον βλέπω να χαμογελάει, αισθάνομαι αυτομάτως πιο χαρούμενη. Σαν κάτι να βράζει μέσα μου, σαν να ανοίγει ένα πουγκάκι και να σκορπίζονται εκατομμύρια πεταλούδες στο στομάχι μου, σαν να επιπλέω ανάσκελα στο νερό και να γίνομαι ένα με το κύμα. Κάθε φορά όμως που βλέπω τη θλίψη να αποτυπώνεται στο αγγελικό του πρόσωπο, η καρδιά μου ραγίζει, πληγώνεται. Πονάει. Πραγματικά πονάει.

Γιατί αυτός είναι ο ορισμός της αγάπης. Όταν η χαρά, η λύπη κι ο ενθουσιασμός του άλλου γίνονται δική σου υπόθεση.

Δεν ξέρω, ίσως είμαι πολύ μικρή για να αγαπήσω. Ίσως και να είναι ένας απλός ενθουσιασμός ύστερα από τόσα χρόνια όπου βρισκόμουν στο σκοτάδι. Ίσως να έχω ανάγκη από κατανόηση, φροντίδα κι έναν ώμο για να ακουμπήσω όταν θα αισθάνομαι μόνη. Όμως είμαι διατεθειμένη να κάνω το ίδιο και για εκείνον. Είμαι πρόθυμη να γίνω ο ώμος του, η αγκαλιά του, και το καταφύγιό του σε αυτόν τον επικίνδυνο κόσμο που ζούμε.

Running On EmptyWhere stories live. Discover now