Zawgyi //
" apa !!!! တကယ္ပဲဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ ။ အခုေတာ့စိီစဥ္ထားတာနဲ႔အကုန္လြဲၿပီ ။ အားးး... တကယ္ပဲစိတ္ပ်က္လိုက္တာ ။ "
ဆူေဆာင့္ၿပီးထြက္သြားတဲ့သမီးကိုၾကည့္ၿပီး ယြန္းဂ်ယ္မူလည္းဘယ္လိုမွမတတ္နိုင္ ။ စီစဥ္ထားတာနဲ႔တလြဲစီျဖစ္ကုန္တာမို႔ သူလည္းေခါင္းကိုက္ရသည္ ။
" ဟာနာ ... မင္းသားဂင္ဆီသြားဖို႔ခ်က္ခ်င္းျပင္လိုက္ "
ဆူးပန္းပြင့္တို႔နွင့္ အႏုစိပ္ပံုေဖာ္ထားေသာ ေႂကြျဖဴေရေႏြးအိုးထဲကို ေငြေရာင္အမႈန္႔အနည္းငယ္ထည့္ၿပီး ေမႊလိုက္သည္ ။
ဟင္း.. ယြန္းအာနာကကိုယ္မပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အရာကို သူမ်ားကိုလည္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္မေပးတတ္ဘူး ။ ရဲရဲနီေနတဲ့နႈတ္ခမ္းပါးလႊာကိုတြန္႔ခ်ိဳးစြာသူမၿပံဳးလိုက္သည္ ။
" မင္းသမီးအာနာ... အေဆာင္ေတာ္ကိုေဂ်းေရာက္လာပါတယ္ "
" တကယ္ပဲလား ဟာနာ "
အၿမဲတမ္းငါကပဲခစားခဲ့ရတဲ့ေဂ်းက ငါ့ဆီလာတယ္တဲ့လား ။ ဝမ္းသာလြန္းလို႔ ၿပံဳး႐ႊင္ေနတဲ့သူမရဲ႕အမူအယာကတည္ၿငိမ္မႈမရိွ ။
" ဟာနာ .. သည္ေႂကြျဖဴအိုးကိုအျမန္သြားသိမ္းလိုက္ "
ညအခ်ိန္ႀကီး ေဂ်းလာတယ္ဆိုတာအေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုသာရိွရမည္ ။ အစည္းအေဝးကိုမသြားဘဲ သူ႔ဆီတန္းလာတယ္ဆိုေတာ့ ေဂ်းသည္သူ႔ကိုလက္ထက္ခြင့္ေတာင္းရန္လာျခင္းသာျဖစ္ရမည္ ။
" ရွင္ အာနာ႔ကိုပစ္မထားဘူးဆိုတာ အာနာေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့ေဂ်းရယ္ "
ရင္ျပတ္အက်ႌေၾကာင့္ေပၚေနတဲ့ျပည့္တင္းတင္းအသားစိုင္ေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္သာေစရန္ ေခြလိပ္လိပ္ဆံပင္ေတြကို ေနာက္ကိုျဖန္႔ခ်လိုက္သည္ ။
" ေဂ်း... တကယ္ပဲအာနာ႔ဆ္ီကိုလာတာလားဟင္ "
ေဂ်းရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚသူမလက္ေလးကိုဖြဖြေလးတင္ၿပီး မယံုနိုင္စြာေမးမိသည္ ။
" တကယ္လာလို႔ ေတြ႕ရတာမဟုတ္ဘူးလားအာနာ "
ေပ်ာ္လြန္းလို႔က်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုပုတ္ခတ္ပုတ္လုပ္ရင္း ေဂ်းရင္ခြင္ထဲဝင္ဖို႔သူမႀကိဳးစားၾကည့္သည္ ။ ေနာက္ကိုေျခတစ္လွမ္းဆုတ္ရင္းေရွာင္လႊဲပစ္တဲ့ေဂ်းက မထင္မွတ္ထားတဲ့စကားကိုေမးလာတာမို႔ သူမတုန္လႈပ္မိသည္ ။
