Laatste kans

21.

Geschreven door AjaxLady

In de deuropening stond Simone. 'Hallo, ik kom Sam ophalen.' Begon Josh. 'Zoey!' De vrouw had helemaal geen oog voor Josh. Simone liep naar buiten en ze wou Zoey omhelzen. Geschrokken deed Zoey twee stappen naar achteren en snel ging Josh voor haar staan.

'Ik kom voor Sam.' Herhaalde Josh. 'Ja, dat hoorde ik ook wel.' Snauwde Simone. Ze keek Josh lang aan. 'Wacht eens. Jij bent prins Charming.' Ze ging er gelijk anders bij staan. 'Uhm ja.' Josh fronste. 'Jammer dat je in het echt niet zo charmant bent.' Merkte Simone op.

'Nou. Roep Sam nou dan maar.' Zei Josh. 'Waarom zou ik? Het is midden in de nacht.' Simone keek Josh geïrriteerd aan. 'Haal Sam nu. Anders bel ik de politie.' Siste Josh. Simone zuchtte. 'Geef mij een momentje.' Simone liep weg naar boven en Josh bleef achter met Zoey.

Vijf minuten later kwam Simone terug en achter haar liep Sam. 'Josh? Zoey? Wat doen jullie hier?' Verrast keek Sam naar haar pleegvader en zusje. 'Jou halen. Pak je spullen. We gaan.' Zei Josh direct. 'Wat? Het is midden in de nacht.' Verbaasd keek Sam Josh aan.

'Sam en Zoey gaan helemaal nergens heen. Ze blijven bij mij.' Simone pakte Sam haar pols beet. 'Dat dacht ik dus niet. Ze gaan allebei met mij mee.' Zei Josh kalm. Simone lachte. 'Het zijn mijn dochters. Ik heb het recht om hun hier te houden.' Ze keek Josh boos aan. 'Dat recht heb je verspeeld. Kijk hoe je erbij staat. Volgensmij heb je te veel gedronken.' Merkte Josh op. Sam rukte zichzelf los. 'Ik ga eventjes mijn spullen pakken.' Sam liep weg naar boven.

'Sam? Waarom ga je weg?' Vroeg Simone. 'Omdat...' Sam zweeg. Moest ze de waarheid vertellen? Dat haar moeder tegenviel en dat ze alles anders had voorgesteld. 'Ik ga mijn spullen pakken.' Sam liep de trap op naar boven. 'Moet ik even helpen?' Vroeg Josh. 'Ja, graag.' Knikte Sam. 'Oké.' Josh liep met Sam mee naar boven en hij liet Zoey alleen achter beneden met Simone.

Angstig keek Zoey naar Simone die naar haar zat te grijnzen. 'Wat is er Zoey?' Ze liep naar Zoey toe. Zoey zette een stap achteruit. 'Ga weg.' Beefde Zoey. 'Heb je mij niet gemist? Vast niet he. Door jou is heel mijn gezin uit elkaar gevallen. Jij hebt mij al deze ellende aangedaan.'

Simone haalde uit en ze sloeg Zoey in haar gezicht. Zoey voelde meteen aan haar wang. Het leek Simone niks te schelen want ze gaf gelijk Zoey gelijk een trap in haar buik en ze viel achterover op de grond. Zoey huilde en Simone schopte nog een keer tegen Zoey haar buik.

'Rotkind! Door jou ben ik alles kwijt. Ik haat je.' Schreeuwde Simone. Moeizaam stond Zoey op en Simone gaf haar een klap in haar gezicht. 'Zoey!' Josh kwam naar beneden gerend. Simone draaide zich om en Zoey zag haar kans om ervandoor te gaan.

Zoey begon te rennen. Ze moest hier zo snel mogelijk vandaan. Ergens achter haar hoorde ze Josh en Sam nog roepen maar ze wou niet meer terug. Ze moest weg. Ze was doodsbang. Dit had haar moeder haar altijd aangedaan en ze had het nooit iemand verteld. Ze had zoveel pijn aan haar gezicht, buik en haar knieën, maar het kon haar niet schelen.

Na tien minuten rennen stopte Zoey uitgeput bij een speeltuintje. Ze ging huilend op het bankje zitten en ze huilde aan een stuk door. Ze had overal pijn. Ze kon niet meer. Ze wou weg. Ze was zo bang. Zoey maakte zich zo klein als ze kon en de tranen stroomden over haar wangen.

'Z..o..e..y.' Hijgend kwam Josh aangerend. Zoey sprong meteen op en ze deed een stap naar achteren. 'Ho, rustig maar. Ik ben het maar.' Probeerde Josh het meisje gerust te stellen. 'Ga weg. Laat mij alleen.' Riep Zoey paniekerig. 'Zoey, ik doe jou niks. Echt niet.' Voorzichtig deed Josh een stapje naar voren. Bang keek Zoey Josh aan. 'Dit heeft ze jou vaker aangedaan he?' Josh keek het meisje verdrietig aan. 'Alleen maar. Altijd als Sam niet keek mishandelde ze mij.' Er stroomde een traan langs Zoey haar wang. 'Och meisje toch. En je hebt het nooit aan iemand verteld..'

Zoey begon te huilen en ze viel in Josh zijn armen. Troostend sloeg Josh zijn armen om haar heen. 'Het is oké. Je bent veilig nu. Ik laat je nooit meer alleen.' Stelde Josh het meisje gerust. 'Nou af en toe mag je mij best wat privacy geven.' Lachte Zoey door haar tranen heen. Josh glimlachte. 'Komt goed Zo. Zullen we zo maar terug gaan naar de auto? Sam zit alleen in de auto te wachten.' Zei Josh.

'Ja, maar mijn knie doet zo pijn.' Zei Zoey. Josh keek even om zich heen. 'Klim op mijn rug.' Zei hij. 'Wat?' Zoey keek hem verbaasd aan. 'Ga op dat bankje staan en klim op mijn rug. Ik til je wel.' Zei hij. 'Oké.' Voorzichtig klom Zoey met Josh zijn hulp op het bankje. Josh ging klaar staan en Zoey ging op Josh zijn rug zitten. 'Laten we maar eens gaan kijken hoe het met Sam is..'